გორელოვკა: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 2: ხაზი 2:
|სტატუსი = სოფელი
|სტატუსი = სოფელი
|ქართული სახელი = გორელოვკა
|ქართული სახელი = გორელოვკა
|მშობლიური სახელი =
|მშობლიური სახელი = <nowiki></nowiki>
|ქვეყანა = საქართველო
|ქვეყანა = საქართველო
|დაქვემდებარება =
|დაქვემდებარება =
ხაზი 60: ხაზი 60:


==ისტორია==
==ისტორია==
სოფელი რუსეთიდან იმპერატორ [[ნიკოლოზ I (რუსეთი)|ნიკოლოზ პირველის]] დროს გამოძევებულმა დუხობორებმა [[XIX საუკუნე|XIX საუკუნის]] შუა წლებში დააარსეს. დასახლებისთანავე მათ ააშენეს ობოლთა სახლი, რუსულ-უკრაინული ტიპის ხატა და 1946-1947 წლებში ევროპულ ყაიდაზე ააგეს სამლოცველო სახლი. 1895 წელს 2000-მდე დუხობორმა ძალადობის მიმართ პროტესტის ნიშნად იარაღი დაწვა. მეფისნაცვალმა ვორონცოვმა დუხობორები ამ ფაქტის გამო დასაჯა, სოფელში კაზაკთა პოლკი მიავლინა. ყველა მამაკაცი გაშოლტეს, ნაწილი კი ციმბირში გადაასახლეს. 90–იან წლებამდე დუხობორების რიცხვი ოთხი ათასს აღწევდა, თუმცა 1990-იანებში მათმა უმეტესობამ საქართველო დატოვა.
ადგილობრივი სომხები გორელოვკის ძველ სახელწოდებად ბუღდაშენს ასახელებენ. სიძველეებიდან ამ დიდ სოფელში ახლა აღარაფერია შემორჩენილი, თუმცა XX საუკუნის 30-იან წლებში ადგილობრივ მოსახლეობას კიდევ ახსოვდა, რომ გორელოვკის ძველი სოფლის ნანგრევებზე იყო აშენებული (ეკლესიის ნანგრევი, ძვ. სასაფლაო დიდი ბრტყელი ლოდებით, ზეთის სახდელი ნაგებობა და სხვ.). გორელოვკის მახლობლად, ბუღდაშენის ტბის აღმოსავლეთ ნაპირზე, ძველი ნასოფლარია, სადაც შემორჩენილია ნასახლართა დიდი ბუდეები და სასაფლაო ძველი დაუმუშავებელი ლოდებით, ეკლესიის კვალი კი აღარსადაა. „გურჯისტანის ვილაიეთის დიდ დავთარში“ (1595) ეს ადგილები სრულიად დაუსახლებელი ჩანს. XIX საუკუნის 40-იან წლებში რუსეთის მთავრობამ ჯავახეთში გადმოასახლა დუხობორები [[ტავრიის გუბერნია|ტავრიისა]] და [[ვორონეჟის გუბერნია|ვორონეჟის]] გუბერნიებიდან. სახელი „გორელოვკა“ მათი შერქმეულია. დასახლებისთანავე მათ ააშენეს ობოლთა სახლი, რუსულ-უკრაინული ტიპის ხატა და 1946-1947 წლებში ევროპულ ყაიდაზე ააგეს სამლოცველო სახლი. 1895 წელს 2000-მდე დუხობორმა ძალადობის მიმართ პროტესტის ნიშნად იარაღი დაწვა. მეფისნაცვალმა ვორონცოვმა დუხობორები ამ ფაქტის გამო დასაჯა, სოფელში კაზაკთა პოლკი მიავლინა. ყველა მამაკაცი გაშოლტეს, ნაწილი კი ციმბირში გადაასახლეს. 90–იან წლებამდე დუხობორების რიცხვი ოთხი ათასს აღწევდა, თუმცა 1990-იანებში მათმა უმეტესობამ საქართველო დატოვა.


==დემოგრაფია==
==დემოგრაფია==
2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1165 კაცი. სოფელში არის სამი საჯარო სკოლა და [[დუხობორები]]ს ეთნოგრაფიული მუზეუმი. დუხობორების რაოდენობა 125 ადამიანია.
2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1165 კაცი. სოფელში არის სამი საჯარო სკოლა და [[დუხობორები]]ს ეთნოგრაფიული მუზეუმი. დუხობორების რაოდენობა 125 ადამიანია.

==ლიტერატურა==
{{ქე|2|109-110|ბერძენიშვილი დ.}}
*ბერძენიშვილი ნ., საქართველოს ისტორიის საკითხები, წგ. 1, თბ., 1964;
*ბერძენიშვილი დ., ნარკვევები საქართველოს ისტორიული გეოგრაფიიდან. ზემო ქართლი: თორი, ჯავახეთი, თბ., 1985.


==რესურსები ინტერნეტში==
==რესურსები ინტერნეტში==

14:25, 21 სექტემბერი 2019-ის ვერსია

სოფელი
გორელოვკა

დუხობორების სამლოცველო სოფელ გორელოვკაში
ჯაბა ლაბაძის ფოტო
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
რეგიონი სამცხე-ჯავახეთი
მუნიციპალიტეტი ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტი
თემი გორელოვკა
კოორდინატები 41°12′52″ ჩ. გ. 43°41′32″ ა. გ. / 41.21444° ჩ. გ. 43.69222° ა. გ. / 41.21444; 43.69222
ცენტრის სიმაღლე 2065
ოფიციალური ენა ქართული ენა
მოსახლეობა 1165[1] კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა სომხები 56 %, ქართველები 33 %, რუსები 11 %
სასაათო სარტყელი UTC+4
გორელოვკა — საქართველო
გორელოვკა
გორელოვკა — სამცხე-ჯავახეთის მხარე
გორელოვკა
გორელოვკა — ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტი
გორელოვკა

გორელოვკასოფელი საქართველოში, სამცხე-ჯავახეთის მხარეში, ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტში. თემის ცენტრი (სოფლები: გორელოვკა, ორლოვკა, სპასოვკა, ეფრემოვკა, სამება, ჟდანოვაკანი).

გეოგრაფია

სოფელი მდებარეობს ჯავხეთის ზეგანზე, მდინარე ბუღდაშენის მარჯვნივ, ზღვის დონიდან 2065 მეტრი. სოფელში არის ვულკანური წიდის საბადო.

ისტორია

ადგილობრივი სომხები გორელოვკის ძველ სახელწოდებად ბუღდაშენს ასახელებენ. სიძველეებიდან ამ დიდ სოფელში ახლა აღარაფერია შემორჩენილი, თუმცა XX საუკუნის 30-იან წლებში ადგილობრივ მოსახლეობას კიდევ ახსოვდა, რომ გორელოვკის ძველი სოფლის ნანგრევებზე იყო აშენებული (ეკლესიის ნანგრევი, ძვ. სასაფლაო დიდი ბრტყელი ლოდებით, ზეთის სახდელი ნაგებობა და სხვ.). გორელოვკის მახლობლად, ბუღდაშენის ტბის აღმოსავლეთ ნაპირზე, ძველი ნასოფლარია, სადაც შემორჩენილია ნასახლართა დიდი ბუდეები და სასაფლაო ძველი დაუმუშავებელი ლოდებით, ეკლესიის კვალი კი აღარსადაა. „გურჯისტანის ვილაიეთის დიდ დავთარში“ (1595) ეს ადგილები სრულიად დაუსახლებელი ჩანს. XIX საუკუნის 40-იან წლებში რუსეთის მთავრობამ ჯავახეთში გადმოასახლა დუხობორები ტავრიისა და ვორონეჟის გუბერნიებიდან. სახელი „გორელოვკა“ მათი შერქმეულია. დასახლებისთანავე მათ ააშენეს ობოლთა სახლი, რუსულ-უკრაინული ტიპის ხატა და 1946-1947 წლებში ევროპულ ყაიდაზე ააგეს სამლოცველო სახლი. 1895 წელს 2000-მდე დუხობორმა ძალადობის მიმართ პროტესტის ნიშნად იარაღი დაწვა. მეფისნაცვალმა ვორონცოვმა დუხობორები ამ ფაქტის გამო დასაჯა, სოფელში კაზაკთა პოლკი მიავლინა. ყველა მამაკაცი გაშოლტეს, ნაწილი კი ციმბირში გადაასახლეს. 90–იან წლებამდე დუხობორების რიცხვი ოთხი ათასს აღწევდა, თუმცა 1990-იანებში მათმა უმეტესობამ საქართველო დატოვა.

დემოგრაფია

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1165 კაცი. სოფელში არის სამი საჯარო სკოლა და დუხობორების ეთნოგრაფიული მუზეუმი. დუხობორების რაოდენობა 125 ადამიანია.

ლიტერატურა

  • ბერძენიშვილი დ., ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 2, თბ., 2012. — გვ. 109-110.
  • ბერძენიშვილი ნ., საქართველოს ისტორიის საკითხები, წგ. 1, თბ., 1964;
  • ბერძენიშვილი დ., ნარკვევები საქართველოს ისტორიული გეოგრაფიიდან. ზემო ქართლი: თორი, ჯავახეთი, თბ., 1985.

რესურსები ინტერნეტში

სქოლიო

  1. მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 26 ივლისი 2016.