ამალია ლოიხტენბერგელი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
| ხაზი 30: | ხაზი 30: | ||
[[ფაილი:Anônimo - D. Amélia, duquesa de Bragança.JPG|მარცხნივ|მინი|322x322პქ|პრინცესა ამალია]] |
[[ფაილი:Anônimo - D. Amélia, duquesa de Bragança.JPG|მარცხნივ|მინი|322x322პქ|პრინცესა ამალია]] |
||
1826 წლის დეკემბერში გარდაიცვალა ბრაზილიის იმპერატორ პედრუ I-ის მეუღლე, იმპერატრიცა მარია ლეოპოლდინა ავსტრიელი. მისი დაკრძალვის შემდეგ, იმპერატორმა მარკიზი დე ბარბასენა ევროპაში გააგზავნა, რათა მისთვის მეორე ცოლი ეპოვნა. მისი დავალება მარტივი არ იყო, რადგან ამოცანის შესრულებას რამოდენიმე ფაქტორი ართულებდა. პედრუ იყო უმაღლესი წარმომავლობის მქონე, სათნო, სიმპათიური და დახვეწილი მამაკაცი, მაგრამ ევროპაში მასზე საშინელი ჭორები დადიოდა. ამ ჭორების საფუძველს ქმნიდა მისი გახმაურებული რომანი მარკიზა დე სანტოსთან, რომელსაც ხალხი უკვე დაქვრივებული იმპერატორის ახალ მეუღლეს უწოდებდა. მეორე დაბრკოლება ის იყო, რომ პედრუს სიმამრმა, ავსტრიის იმპერატორმა ფრანც II-მ გააპროტესტა მისი მეორე ქორწინების იდეა და ყველანაირად ცდილობდა არ დაეშვა ეს ფაქტი. ფრანცი შიშობდა, რომ მეორე ცოლთან გაჩენილი ბავშვები მისი შვილიშვილების კონკურენტები გახდებოდნენ, რაც ნამდვილად არ სურდა. |
1826 წლის დეკემბერში გარდაიცვალა ბრაზილიის იმპერატორ პედრუ I-ის მეუღლე, იმპერატრიცა მარია ლეოპოლდინა ავსტრიელი. მისი დაკრძალვის შემდეგ, იმპერატორმა მარკიზი დე ბარბასენა ევროპაში გააგზავნა, რათა მისთვის მეორე ცოლი ეპოვნა. მისი დავალება მარტივი არ იყო, რადგან ამოცანის შესრულებას რამოდენიმე ფაქტორი ართულებდა. პედრუ იყო უმაღლესი წარმომავლობის მქონე, სათნო, სიმპათიური და დახვეწილი მამაკაცი, მაგრამ ევროპაში მასზე საშინელი ჭორები დადიოდა. ამ ჭორების საფუძველს ქმნიდა მისი გახმაურებული რომანი მარკიზა დე სანტოსთან, რომელსაც ხალხი უკვე დაქვრივებული იმპერატორის ახალ მეუღლეს უწოდებდა. მეორე დაბრკოლება ის იყო, რომ პედრუს სიმამრმა, ავსტრიის იმპერატორმა ფრანც II-მ გააპროტესტა მისი მეორე ქორწინების იდეა და ყველანაირად ცდილობდა არ დაეშვა ეს ფაქტი. ფრანცი შიშობდა, რომ მეორე ცოლთან გაჩენილი ბავშვები მისი შვილიშვილების კონკურენტები გახდებოდნენ, რაც ნამდვილად არ სურდა. |
||
[[ფაილი:DpedroI-brasil-full.jpg|მინი|326x326პქ|იმპერატორი პედრუ I]] |
|||
ზემოთ ხსენებული მიზეზების გამო, მარკიზ დე ბარბასენას ევროპის რვა პრინცესამ განუცხადა მკაცრი უარი. ამის გამო მარკიზი თავად შეხვდა ფრანც II-ს და განუცხადა, რომ მეორე ცოლთან გაჩენილი შვილები არ იქნებოდნენ მემკვიდრეები და რომ პედრუს მხოლოდ „კეთილი და სათნო მეუღლე“ სურდა. ამის შემდეგ ბრაზილიელთა სამიზნე ამალია გახდა, რომელიც გარდა ბონაპარტებისა, ვიტელსბახების უძველესი ბავარიული საგვარეულოს შთამომავალიც იყო, მაგრამ მამამისი დევნილი მონარქი იყო, რომელიც სიმამრმა შეიფარა. უნდა აღინიშნოს, რომ ეს იყო ამალიას ერთადერთი „ნაკლი“, სხვა მხრივ კი იგი მაღალი და გამხდარი იყო, ჰქონდა გრძელი თმა და ძალიან ლამაზი, პროპორციული სახე. მას ლურჯი თვალები და ოქროსფერ-ყავისფერი თმა ჰქონდა. მისი სილამაზის გადასამოწმებლად იმპერატორმა მარკიზი დე რეზენდე გააგზავნა, რომელმაც პედრუსთან გაგზავნილ წერილში საოცრად აქო და ადიდა ამალია. გარდა გარეგნობისა, ამალია იყო მეტად დახვეწილი მანერების მქონე და მგრძნობიარე გოგონა. როგორც წყაროები იუწყებიან, იგი ერთ-ერთი ყველაზე განათლებული პრინცესა იყო მთელ გერმანიაში. |
ზემოთ ხსენებული მიზეზების გამო, მარკიზ დე ბარბასენას ევროპის რვა პრინცესამ განუცხადა მკაცრი უარი. ამის გამო მარკიზი თავად შეხვდა ფრანც II-ს და განუცხადა, რომ მეორე ცოლთან გაჩენილი შვილები არ იქნებოდნენ მემკვიდრეები და რომ პედრუს მხოლოდ „კეთილი და სათნო მეუღლე“ სურდა. ამის შემდეგ ბრაზილიელთა სამიზნე ამალია გახდა, რომელიც გარდა ბონაპარტებისა, ვიტელსბახების უძველესი ბავარიული საგვარეულოს შთამომავალიც იყო, მაგრამ მამამისი დევნილი მონარქი იყო, რომელიც სიმამრმა შეიფარა. უნდა აღინიშნოს, რომ ეს იყო ამალიას ერთადერთი „ნაკლი“, სხვა მხრივ კი იგი მაღალი და გამხდარი იყო, ჰქონდა გრძელი თმა და ძალიან ლამაზი, პროპორციული სახე. მას ლურჯი თვალები და ოქროსფერ-ყავისფერი თმა ჰქონდა. მისი სილამაზის გადასამოწმებლად იმპერატორმა მარკიზი დე რეზენდე გააგზავნა, რომელმაც პედრუსთან გაგზავნილ წერილში საოცრად აქო და ადიდა ამალია. გარდა გარეგნობისა, ამალია იყო მეტად დახვეწილი მანერების მქონე და მგრძნობიარე გოგონა. როგორც წყაროები იუწყებიან, იგი ერთ-ერთი ყველაზე განათლებული პრინცესა იყო მთელ გერმანიაში. |
||
12:03, 20 აგვისტო 2019-ის ვერსია
{{subst:ET|თარგის გამოყენების შეცდომა! ეს თარგი გამოიყენება subst-ის მეშვეობით. პრობლემის აღმოსაფხვრელად ჩაანაცვლეთ თარგი {{მუშავდება}} თარგით {{subst:მუშავდება}}.}}{{მუშავდება/ძირი|[[სპეციალური:Contributions/{{subst:REVISIONUSER}}|{{subst:REVISIONUSER}}]].|{{subst:CURRENTDAY}}|{{subst:CURRENTMONTH}}|{{subst:CURRENTYEAR}}}}
| ამალია ლოიხტენბერგელი | |
|---|---|
 | |
| ბრაზილიის იმპერატრიცა | |
| მმართ. დასაწყისი: | 2 აგვისტო, 1829 |
| მმართ. დასასრული: | 7 აპრილი, 1831 |
| წინამორბედი: | მარია ლეოპოლდინა ავსტრიელი |
| მემკვიდრე: | ტერეზა კრისტინა სიცილიელი |
| პირადი ცხოვრება | |
| დაბ. თარიღი: | 31 ივლისი, 1812 |
| დაბ. ადგილი: | მილანი, იტალიის სამეფო |
| გარდ. თარიღი: | 26 იანვარი, 1873, (60 წლის) |
| გარდ. ადგილი: | ლისაბონი, პორტუგალიის სამეფო |
| დაკრძ. ადგილი: | სან-პაულო, ბრაზილია |
| მეუღლე: |
პედრუ I, ბრაზილიის იმპერატორი (ქ. 1829 - გარდ. 1834) |
| შვილები: | მარია ამელია |
| სრული სახელი: | ამალია ავგუსტა ევგენია ნაპოლეონა დე ბოარნე |
| დინასტია: | ბოარნეები |
| მამა: | ევგენი დე ბოარნე, ლოიხტენბერგის ჰერცოგი |
| დედა: | ავგუსტა ბავარიელი |
| რელიგია: | კათოლიციზმი |
ამალია ლოიხტენბერგელი (პორტ. Amélie de Leuchtenberg; დ. 31 ივლისი, 1812 — გ. 26 იანვარი, 1873) — ბოარნეს დინასტიის წარმომადგენელი. საფრანგეთის იმპერატრიცა ჟოზეფინ დე ბოარნეს შვილიშვილი. ბრაზილიის იმპერატრიცა 1829-1831 წლებში როგორც პედრუ I-ის მეორე ცოლი.
ოჯახი, ბავშვობა და ახალგაზრდობა
ამალია დაიბადა 1812 წლის 31 ივლისს მილანში, იტალიაში. იგი იყო გენერალ ევგენი ბოარნესა და მისი ცოლის, ავგუსტა ბავარიელის მეოთხე შვილი. მამამისი იყო საფრანგეთის იმპერატორ ნაპოლეონ ბონაპარტის პირველი ცოლის, იმპერატრიცა ჟოზეფინ ბოარნესა და მისი პირველი ქმრის, ვიკონტ ალექსანდრ დე ბოარნეს ვაჟი. მას შემდეგ, რაც ჟოზეფინა ნაპოლეონს გაჰყვა ცოლად, იმპერატორმა თავისი გერი იტალიის ვიცე-მეფედ დანიშნა. რაც შეეხება ამალიას დედას, იგი ბავარიის მეფე მაქსიმილიან I იოზეფისა და დედოფალ ავგუსტა ვილჰელმინა ჰესენ-დარმშტადტელის ქალიშვილი იყო. ამალიას დედმამიშვილებიდან აღსანიშნავია შვედეთის დედოფალი ჟოზეფინ დე ბოარნე, შვედეთის მეფე ოსკარ I-ის მეუღლე და ლოიხტენბერგის ჰერცოგი ავგუსტინ დე ბოარნე, პორტუგალიის დედოფალ მარია II-ის მეუღლე. ამალია აგრეთვე იყო საფრანგეთის იმპერატორ ნაპოლეონ III-ის დეიდაშვილი, ვინაიდან დეიდამისი, ჰორტენზია ბოარნე იყო ნიდერლანდების დედოფალი და ნაპოლეონ III-ის დედა.
მას შემდეგ, რაც 1814 წელს ნაპოლეონ ბონაპარტი დაამხეს, ჩატარდა ვენის კონგრესი, რომელმაც ევროპაში ძველი საზღვრები აღადგინა. ამავე კონგრესზე ამალიას მამას, ევგენი ბოარნეს უბოძეს ლოიხტენბერგის ჰერცოგობა. ლოიხტენბერგი იყო პატარა საჰერცოგო ჩრდილო ბავარიაში. სწორედ ამ დროს გადაწყდა ამალიას გათხოვება ბრაზილიის იმპერატორზე, რათა ბოარნეებს თავიანთი ძველი სტატუსი აღედგინათ.
ქორწინება
1826 წლის დეკემბერში გარდაიცვალა ბრაზილიის იმპერატორ პედრუ I-ის მეუღლე, იმპერატრიცა მარია ლეოპოლდინა ავსტრიელი. მისი დაკრძალვის შემდეგ, იმპერატორმა მარკიზი დე ბარბასენა ევროპაში გააგზავნა, რათა მისთვის მეორე ცოლი ეპოვნა. მისი დავალება მარტივი არ იყო, რადგან ამოცანის შესრულებას რამოდენიმე ფაქტორი ართულებდა. პედრუ იყო უმაღლესი წარმომავლობის მქონე, სათნო, სიმპათიური და დახვეწილი მამაკაცი, მაგრამ ევროპაში მასზე საშინელი ჭორები დადიოდა. ამ ჭორების საფუძველს ქმნიდა მისი გახმაურებული რომანი მარკიზა დე სანტოსთან, რომელსაც ხალხი უკვე დაქვრივებული იმპერატორის ახალ მეუღლეს უწოდებდა. მეორე დაბრკოლება ის იყო, რომ პედრუს სიმამრმა, ავსტრიის იმპერატორმა ფრანც II-მ გააპროტესტა მისი მეორე ქორწინების იდეა და ყველანაირად ცდილობდა არ დაეშვა ეს ფაქტი. ფრანცი შიშობდა, რომ მეორე ცოლთან გაჩენილი ბავშვები მისი შვილიშვილების კონკურენტები გახდებოდნენ, რაც ნამდვილად არ სურდა.
ზემოთ ხსენებული მიზეზების გამო, მარკიზ დე ბარბასენას ევროპის რვა პრინცესამ განუცხადა მკაცრი უარი. ამის გამო მარკიზი თავად შეხვდა ფრანც II-ს და განუცხადა, რომ მეორე ცოლთან გაჩენილი შვილები არ იქნებოდნენ მემკვიდრეები და რომ პედრუს მხოლოდ „კეთილი და სათნო მეუღლე“ სურდა. ამის შემდეგ ბრაზილიელთა სამიზნე ამალია გახდა, რომელიც გარდა ბონაპარტებისა, ვიტელსბახების უძველესი ბავარიული საგვარეულოს შთამომავალიც იყო, მაგრამ მამამისი დევნილი მონარქი იყო, რომელიც სიმამრმა შეიფარა. უნდა აღინიშნოს, რომ ეს იყო ამალიას ერთადერთი „ნაკლი“, სხვა მხრივ კი იგი მაღალი და გამხდარი იყო, ჰქონდა გრძელი თმა და ძალიან ლამაზი, პროპორციული სახე. მას ლურჯი თვალები და ოქროსფერ-ყავისფერი თმა ჰქონდა. მისი სილამაზის გადასამოწმებლად იმპერატორმა მარკიზი დე რეზენდე გააგზავნა, რომელმაც პედრუსთან გაგზავნილ წერილში საოცრად აქო და ადიდა ამალია. გარდა გარეგნობისა, ამალია იყო მეტად დახვეწილი მანერების მქონე და მგრძნობიარე გოგონა. როგორც წყაროები იუწყებიან, იგი ერთ-ერთი ყველაზე განათლებული პრინცესა იყო მთელ გერმანიაში.
საქორწინო კონტრაქტს ხელი 1829 წლის 29 მაისს მოეწერა ინგლისში, მისი რატიფიცირება კი 30 ივნისს მოხდა მიუნხენში ამალიას დედის მიერ. ამრიგად, პედრუ I-სა და ამალია ლოიხტენბერგელის ნიშნობა ოფიციალურად გამოცხადდა. ამავე წლის 30 ივლისს გამოიცა მათი საქორწინო ხელშეკრულება. ნიშნობის გამოცხადებისთანავე, პედრუმ შეასრულა პირობა და სამუდამოდ გაწყვიტა კავშირი თავის საყვარელ მარკიზასთან. 1829 წლის 2 აგვისტოს შედგა მათი მარიონეტული ქორწინება მიუნხენის სასახლის სამლოცველოში, სადაც პედრო მარკიზმა დე ბარბასენამ წარმოადგინა. ამ დროს ამალია 17 წლის იყო, პედრუ კი 30-ის.
ამალიას დედამ თავიდანვე განჭვრიტა ამ ქორწინების სირთულეები. ბრაზილიაში წასვლამდე ავგუსტა ბავარიელმა იგი მკაცრად დამოძღვრა და უამრავი რჩევა-დარიგება მისცა. მან ურჩია, რომ სახალხოდ არ გამოემჟღავნებინა თავისი გრძნობები, უნდა ყოფილიყო მოსიყვარულე ცოლი და დედინაცვალი. უპირველეს ყოვლისა, იგი როგორც იმპერატრიცა, თავისი ხალხის ერთგული უნდა ყოფილიყო და დაეცვა ბრაზილიელების ინტერესები. სულ მალე ამალიასთან ჩავიდნენ ბრაზილიელი სეფექალები, რომლებმაც მას ბრაზილიის საიმპერატორო კარზე ქცევის წესები და პორტუგალიური ენა ასწავლეს.