სილაური: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
|||
ხაზი 61: | ხაზი 61: | ||
==ლიტერატურა== |
==ლიტერატურა== |
||
{{ქსე|9|338}} |
{{ქსე|9|338}} |
||
==რესურსები ინტერნეტში== |
|||
*[http://guria.tv/2011/12/763 რეპორტაჟი სილაურიდან] |
|||
==სქოლიო== |
==სქოლიო== |
17:21, 18 აპრილი 2019-ის ვერსია
სოფელი | |
---|---|
სილაური | |
ქვეყანა | საქართველო |
მხარე | გურიის მხარე |
მუნიციპალიტეტი | ოზურგეთის მუნიციპალიტეტი |
კოორდინატები | 41°59′57″ ჩ. გ. 41°59′57″ ა. გ. / 41.99917° ჩ. გ. 41.99917° ა. გ. |
ადრეული სახელები | ძეგორა |
ფართობი | 10,33 კმ² |
ცენტრის სიმაღლე | 100 მ |
მოსახლეობა | 531 კაცი (2014) |
სიმჭიდროვე | 51,4 კაცი/კმ² |
ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები |
სასაათო სარტყელი | UTC+04:00 |
სილაური — სოფელი ოზურგეთის მუნიციპალიტეტში. მდებარეობს მდინარე სუფსის მარჯვნივ, ზღვის დონიდან 100 მ., ოზურგეთიდან 13 კმ. სოფელში ჩამოედინება მდინარეები რობა და მამათისღელე. სოფელში არის საჯარო სკოლა.[1]
ისტორია
სოფლის ძველი სახელწოდებაა ძეგორა. რუხმელის ხეობაში იდგა დიდი ციხე და წმინდა გიორგის ეკლესია.[2]სილაურის ტერიტორიაზე მოექცა ბაილეთის ნაწილი ე.წ. გაღმა ბაილეთი, სადაც იდგა შუა საუკუნეების გალავანი და 1609 წელს აშენებული ბაილეთის ეკლესია, რომელიც 1958-62 წლებში დაანგრიეს ჯუმათის სკოლის მშენებლობისთვის. სოფელში 1945 წელს აშენდა მცირე ჰიდროელექტროსადგური, რომლის სიმძლავრე იყო 23 კვტ/სთ.[3]
მოსახლეობა
აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
---|---|---|---|
1908[4] | 596 | ||
1911[5] | 707 | ||
2002 | 1 063 | ||
2014 | 531 | 268 | 263 |
ლიტერატურა
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 338.
სქოლიო
- ↑ საგანმანათლებლო დაწესებულებების კატალოგი
- ↑ ენვერ გოგუაძე, „გურიანას ქუეყანა“ — ბათუმი, „ალიონი“ 2001
- ↑ მუჰამედ მურვანიძე, „ჰიდროელექტროსადგურები სოფლად“, გაზეთი „ლენინის დროშა“ 1945 წ. N46 გვ. 4
- ↑ Кавказский календарь на 1910 год
- ↑ Кавказский календарь на 1912 год
|