მელოტა

მელოტა
მეცნიერული კლასიფიკაცია
სამეფო:  ცხოველები ტიპი:  ქორდიანები კლასი:  ფრინველები რიგი:  წეროსნაირნი ოჯახი:  ლაინასებრნი გვარი:  მელოტა სახეობა:  მელოტა
ლათინური სახელი
Fulica atra (Linnaeus, 1758)
ქვესახეობები
Fulica atra atra Linnaeus, 1758 Fulica atra lugubris S. Müller, 1847 Fulica atra novaeguinea Rand, 1940 Fulica atra australis Gould, 1845
დაცვის სტატუსი
ყველაზე ნაკლები საფრთხის ქვეშ IUCN 3.1 Least Concern : 22692913
გავრცელება
ბუდობის არეალი   წლიური არეალი   გამოზამთრების ადგილი
სისტემატიკა ვიკისახეობებში სურათები ვიკისაწყობში ITIS   176290 NCBI   9121 EOL   1049300 FW   369360

მელოტა (ლათ. Fulica atra) — ფრინველი წეროსნაირთა რიგისა. მისი სხეულის სიგრძე 40 სმ აღწევს. გავრცელებულია ევროპაში, აზიაში, აფრიკასა, ავსტრალიაში და ყოფილ სსრკ-ის ტერიტორიაზე. საქართველოშიც ბუდობს. იგი უმთავრესად იმ ტბებზე, მდინარეებსა და საგუბარებში ბინადრობს, რომელთა ნაპირები ლელით, ლერწმითა და სხვა მცენარეებითაა დაფარული. ზამთრობს კასპიის ზღვის სამხრეთ სანაპიროზე და რიგ ტბებზე (პალიასტომი). მელოტა კარგად ცურავს და ყვინთავს. წყალში ჩაყურყუმალებულ მელოტას იქ ხანგრძლივად ყოფნა შეუძლია. იგი დებს 6-15 კვერცხს; ბარტყების გამოჩეკას 20-21 დღე-ღამე სჭირდება. ბარტყები გამოჩეკისთანავე წყალში შედიან და ორივე მშობლის ხელმძღვანელობით სწავლობენ ცურვას, ყვინთვას და საკვების მოპოვებას. იკვებება წყლის მცენარეებით, მოლუსკებით, მწერებით. სანადირო ობიექტია. მის მოსაპოვებლად საჭიროა 6 ან 7 ნომერი საფანტი.

ლიტერატურა

• ჟორდანია რ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 560.
• გ. აბულაძე, ნ. ღამბარაშვილი, ვ. ბურჯანაძე, შ. ჩახანაშვილი, პ. ჟორდანია, ნ. ლომსაძე, ლ. გუნიავა, დ. ახრახაძე, გ. ზახაროვი; „მონადირის ცნობარი“, თბ., 1969.

რესურსები ინტერნეტში

• რუსეთის ხერხემლიანი ცხოველები: მელოტა