ლუჟიცა: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
 
ხაზი 1: ხაზი 1:
[[ფაილი:Location LUS2.svg|300px|thumb|ლუჟიცის გეოგრაფიული მდებარეობა]]
[[ფაილი:Location LUS2.svg|300px|thumb|ლუჟიცის გეოგრაფიული მდებარეობა]]
'''ლუჟიცა''', '''ლაუზიცი''' ({{lang-de|Lausitz}}, {{lang-hsb|Łužica}}, {{lang-pl|Łużyce}}, {{lang-cz|Lužice}}) — რეგიონი, რომელიც მდებარეობს [[გერმანია|გერმანული]] მიწების, [[საქსონია|საქსონიისა]] და [[ბრანდენბურგი]]ს, ასევე სამხრეთ-დასავლეთი [[პოლონეთი]]ს ([[ქვემო სილეზიის სავოევოდო]]) ტერიტორიაზე. ოლქის დედაქალაქი — ქალაქი ბუდიშინი ([[ბაუტცენი]]).
'''ლუჟიცა''', '''ლაუზიცი''' ({{lang-de|Lausitz}}, {{lang-hbs|Łužica}}, {{lang-pl|Łużyce}}, {{lang-cz|Lužice}}) — რეგიონი, რომელიც მდებარეობს [[გერმანია|გერმანული]] მიწების, [[საქსონია|საქსონიისა]] და [[ბრანდენბურგი]]ს, ასევე სამხრეთ-დასავლეთი [[პოლონეთი]]ს ([[ქვემო სილეზიის სავოევოდო]]) ტერიტორიაზე. ოლქის დედაქალაქი — ქალაქი ბუდიშინი ([[ბაუტცენი]]).


ლუჟიცაზე, [[გერმანელები|გერმანელებთან]] ერთად, ცხოვრობს მცირე [[სლავები|სლავური]] ხალხი — [[ლუჟიცელები]]. 20 ათასი ლუჟიცელი ცხოვრობს [[ზემო ლუჟიცა]]ში (საქსონიის მიწა) და 40 ათასი — [[ქვემო ლუჟიცა]]ში (ბრანდენბურგის მიწა). ლუჟიცელები საუბრობენ ლუჟიცურ ენაზე, ყველა მათგანი ფლობს [[გერმანული ენა|გერმანულ ენას]].
ლუჟიცაზე, [[გერმანელები|გერმანელებთან]] ერთად, ცხოვრობს მცირე [[სლავები|სლავური]] ხალხი — [[ლუჟიცელები]]. 20 ათასი ლუჟიცელი ცხოვრობს [[ზემო ლუჟიცა]]ში (საქსონიის მიწა) და 40 ათასი — [[ქვემო ლუჟიცა]]ში (ბრანდენბურგის მიწა). ლუჟიცელები საუბრობენ ლუჟიცურ ენაზე, ყველა მათგანი ფლობს [[გერმანული ენა|გერმანულ ენას]].

უკანასკნელი რედაქცია 08:18, 26 თებერვალი 2019-ის მდგომარეობით

ლუჟიცის გეოგრაფიული მდებარეობა

ლუჟიცა, ლაუზიცი (გერმ. Lausitz, სერბოხორ. Łužica, პოლ. Łużyce, ჩეხ. Lužice) — რეგიონი, რომელიც მდებარეობს გერმანული მიწების, საქსონიისა და ბრანდენბურგის, ასევე სამხრეთ-დასავლეთი პოლონეთის (ქვემო სილეზიის სავოევოდო) ტერიტორიაზე. ოლქის დედაქალაქი — ქალაქი ბუდიშინი (ბაუტცენი).

ლუჟიცაზე, გერმანელებთან ერთად, ცხოვრობს მცირე სლავური ხალხი — ლუჟიცელები. 20 ათასი ლუჟიცელი ცხოვრობს ზემო ლუჟიცაში (საქსონიის მიწა) და 40 ათასი — ქვემო ლუჟიცაში (ბრანდენბურგის მიწა). ლუჟიცელები საუბრობენ ლუჟიცურ ენაზე, ყველა მათგანი ფლობს გერმანულ ენას.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • Kerstin & André Micklitza: Lausitz - Unterwegs zwischen Spreewald und Zittauer Gebirge. Trescher Verlag Berlin. 4. aktualisierte und erweiterte Auflage 2013. ISBN 978-3-89794-238-7.
  • André Brie & Alexander Schippel: Lausitz - Landschaft mit neuem Gesicht. Michael Imhof Verlag, Petersberg 2011. ISBN 3-86568-538-2
  • Kerstin & André Micklitza: HB-Bildatlas Spreewald-Lausitz. 4. aktualisierte Auflage 2008. ISBN 978-3-616-06115-3.
  • Ulf Jacob: Zwischen Autobahn und Heide. Das Lausitzbild im Dritten Reich. Eine Studie zur Entstehung, Ideologie und Funktion symbolischer Sinnwelten, hrsg. von der Internationalen Bauausstellung Fürst-Pückler-Land, Großräschen (Zeitmaschine Lausitz), Verlag der Kunst, Dresden in der Verlagsgruppe Husum, Husum 2004, ISBN 3-86530-002-2.
  • Max Pilop: Die Befreiung der Lausitz - Militärhistorischer Abriß der Kämpfe im Jahre 1945. VEB Domowina-Verlag, Bautzen 1985
  • Manfred Streubel/Max Langer: Mein Lausitzer Guckkasten. Greifenverlag. Rudolstadt 1979
  • Arnold von Vietinghoff-Riesch: Der Oberlausitzer Wald - seine Geschichte und seine Struktur bis 1945. [Reprint.] Oberlausitzer Verlag. Spitzkunnersdorf 2004, ISBN 3-933827-46-9
  • J. W. Neumann: Die Markgrafen der Lausitz. In: Neues Allgemeines Archiv für die Geschichtskunde des Preußisches Staates, Band 3, Heft 1, Berlin Posen Bromberg 1836, S. 3-37 (Volltext)