ქვემო ქართლი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
მ (GR) File renamed: File:Historical Kvemo Kartli in modern international borders of Georgia.svg → File:Part of Historical Kvemo Kartli in modern international borders of Georgia.svg [[c:COM:FR#reasons|File renaming criter... |
GiorgiXIII (განხილვა | წვლილი) No edit summary |
||
ხაზი 12: | ხაზი 12: | ||
|რეგიონი = [[ქვემო ქართლის მხარე]]<br/>[[თბილისი]] |
|რეგიონი = [[ქვემო ქართლის მხარე]]<br/>[[თბილისი]] |
||
|მუნიციპალიტეტი = 5+1 |
|მუნიციპალიტეტი = 5+1 |
||
|ფართობი = |
|ფართობი = 5889 |
||
|მოსახლეობა = |
|მოსახლეობა = |
||
|სიმჭიდროვე = |
|სიმჭიდროვე = |
||
ხაზი 22: | ხაზი 22: | ||
|რეგიონის რუკის წარწერა = ქვემო ქართლის მხარე საქართველოს თანამედროვე ადმინისტრაციულ დაყოფაში |
|რეგიონის რუკის წარწერა = ქვემო ქართლის მხარე საქართველოს თანამედროვე ადმინისტრაციულ დაყოფაში |
||
}} |
}} |
||
'''ქვემო ქართლი''' — [[საქართველო|საქართველოს]] ისტორიულ-გეოგრაფიული მხარე, [[ქართლი]]ს ერთი ნაწილი. იგი შემოსაზღვრული იყო თრიალეთის, ჯავახეთისა და ბამბაკ-ერევნის ქედებით. სხვადასხვა პერიოდში მისი კუთხეები იხსენიებიან სხვადასხვა სახელებით ([[თრიალეთი]], [[გაჩიანი]], [[გარდაბანი]], [[ტაშირი]], [[აბოცი]], [[ბამბაკი]]), რომელთა შინაარსი ხშირად იცვლებოდა. |
'''ქვემო ქართლი''' — [[საქართველო|საქართველოს]] ისტორიულ-გეოგრაფიული მხარე, [[ქართლი]]ს ერთი ნაწილი. იგი შემოსაზღვრული იყო თრიალეთის, ჯავახეთისა და ბამბაკ-ერევნის ქედებით. სხვადასხვა პერიოდში მისი კუთხეები იხსენიებიან სხვადასხვა სახელებით ([[თრიალეთი]], [[გაჩიანი]], [[გარდაბანი]], [[ტაშირი]], [[აბოცი]], [[ბამბაკი]]), რომელთა შინაარსი ხშირად იცვლებოდა. |
||
ამავე ტერიტორიაზე იქმნებოდა სხვადასხვა სახელმწიფოებრივი წარმონაქმნები, რომლებიც საცილობელი ხდებოდა მეზობელ ქვეყნებს შორის. მათ შორის აღსანიშნავია: [[სამშვილდის საერისთავო|სამშვილდისა]] და [[ხუნანის საერისთავო|ხუნანის]] საერისთავოები, [[თბილისის საამირო]], [[ტაშირ-ძორაგეთის სამეფო]], [[კლდეკარის საერისთავო|კლდეკარის]], [[ლორის საერისთავო|ლორის]], [[გაგის საერისთავო|გაგის საერისთავოები]], [[საბარათიანო]]. |
ამავე ტერიტორიაზე იქმნებოდა სხვადასხვა სახელმწიფოებრივი წარმონაქმნები, რომლებიც საცილობელი ხდებოდა მეზობელ ქვეყნებს შორის. მათ შორის აღსანიშნავია: [[სამშვილდის საერისთავო|სამშვილდისა]] და [[ხუნანის საერისთავო|ხუნანის]] საერისთავოები, [[თბილისის საამირო]], [[ტაშირ-ძორაგეთის სამეფო]], [[კლდეკარის საერისთავო|კლდეკარის]], [[ლორის საერისთავო|ლორის]], [[გაგის საერისთავო|გაგის საერისთავოები]], [[საბარათიანო]]. |
||
ხაზი 28: | ხაზი 28: | ||
ქვემო ქართლის ტერიტორია უძველესი დროიდანვე დასახლებული იყო ქართველური ტომებით, რომელთა ხანგრძლივი ურთიერთკავშირისა და ურთიერთშერწყმის შედეგად წარმოიშვა ქართველი ხალხი. აქ მოსახლე ტომებიდან წყაროები იცნობენ ქართველურ ტომ [[გუგარები|გუგარებს]], იგივე გოგარებს. მათგან მოდის ისტორიული პროვინციის — გოგარენეს და სომხური ''გუგარქის'' სახელწოდება. სავარაუდოა, რომ მათ სამხრეთით ცხოვრობდნენ ასევე სომხური ტომებიც, რომლებიც ძვ. წ. VII-VI საუკუნეებში ჩამოსახლდნენ. მტრების გამუდმებული თავდასხმების გამო [[XIII საუკუნე|XIII საუკუნიდან]] მოყოლებული ქვემო ქართლი თანდათანობით დაიცალა მკვიდრი მოსახლეობისაგან. მათი დიდი ნაწილი მტერს შეეწირა, ნაწილი კი საქართველოს სხვა კუთხეებში გაიხიზნა. მათ ადგილს უცხოტომელები იკავებდნენ, რაც განაპირობებს ამ მხარის ეთნიკურ სიჭრელეს. |
ქვემო ქართლის ტერიტორია უძველესი დროიდანვე დასახლებული იყო ქართველური ტომებით, რომელთა ხანგრძლივი ურთიერთკავშირისა და ურთიერთშერწყმის შედეგად წარმოიშვა ქართველი ხალხი. აქ მოსახლე ტომებიდან წყაროები იცნობენ ქართველურ ტომ [[გუგარები|გუგარებს]], იგივე გოგარებს. მათგან მოდის ისტორიული პროვინციის — გოგარენეს და სომხური ''გუგარქის'' სახელწოდება. სავარაუდოა, რომ მათ სამხრეთით ცხოვრობდნენ ასევე სომხური ტომებიც, რომლებიც ძვ. წ. VII-VI საუკუნეებში ჩამოსახლდნენ. მტრების გამუდმებული თავდასხმების გამო [[XIII საუკუნე|XIII საუკუნიდან]] მოყოლებული ქვემო ქართლი თანდათანობით დაიცალა მკვიდრი მოსახლეობისაგან. მათი დიდი ნაწილი მტერს შეეწირა, ნაწილი კი საქართველოს სხვა კუთხეებში გაიხიზნა. მათ ადგილს უცხოტომელები იკავებდნენ, რაც განაპირობებს ამ მხარის ეთნიკურ სიჭრელეს. |
||
თანამედროვე ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული დაყოფით ქვემო ქართლი შედის [[ქვემო ქართლის მხარე|ქვემო ქართლის მხარეში]] და მოიცავს [[ბოლნისის |
თანამედროვე ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული დაყოფით ქვემო ქართლი შედის [[ქვემო ქართლის მხარე|ქვემო ქართლის მხარეში]] და მოიცავს [[ბოლნისის მუნიციპალიტეტი|ბოლნისის]], [[გარდაბნის მუნიციპალიტეტი|გარდაბნის]], [[დმანისის მუნიციპალიტეტი|დმანისის]], [[თეთრიწყაროს მუნიციპალიტეტი|თეთრი წყაროს]], [[მარნეულის მუნიციპალიტეტი|მარნეულისა]] და [[წალკის მუნიციპალიტეტი|წალკის]] მუნიციპალიტეტების ტერიტორიებს. |
||
== იხილეთ აგრეთვე == |
== იხილეთ აგრეთვე == |
16:30, 9 იანვარი 2019-ის ვერსია
ქვემო ქართლი | |
---|---|
დმანისის სიონი | |
კუთხის ცენტრი | რუსთავი |
ქვეყანა | საქართველო |
რეგიონი |
ქვემო ქართლის მხარე თბილისი |
მუნიციპალიტეტი | 5+1 |
მოსახლეობის რაოდენობა | 5889 |
ქვემო ქართლის მხარე საქართველოს თანამედროვე ადმინისტრაციულ დაყოფაში | |
ქვემო ქართლი — საქართველოს ისტორიულ-გეოგრაფიული მხარე, ქართლის ერთი ნაწილი. იგი შემოსაზღვრული იყო თრიალეთის, ჯავახეთისა და ბამბაკ-ერევნის ქედებით. სხვადასხვა პერიოდში მისი კუთხეები იხსენიებიან სხვადასხვა სახელებით (თრიალეთი, გაჩიანი, გარდაბანი, ტაშირი, აბოცი, ბამბაკი), რომელთა შინაარსი ხშირად იცვლებოდა.
ამავე ტერიტორიაზე იქმნებოდა სხვადასხვა სახელმწიფოებრივი წარმონაქმნები, რომლებიც საცილობელი ხდებოდა მეზობელ ქვეყნებს შორის. მათ შორის აღსანიშნავია: სამშვილდისა და ხუნანის საერისთავოები, თბილისის საამირო, ტაშირ-ძორაგეთის სამეფო, კლდეკარის, ლორის, გაგის საერისთავოები, საბარათიანო.
ქვემო ქართლის ტერიტორია უძველესი დროიდანვე დასახლებული იყო ქართველური ტომებით, რომელთა ხანგრძლივი ურთიერთკავშირისა და ურთიერთშერწყმის შედეგად წარმოიშვა ქართველი ხალხი. აქ მოსახლე ტომებიდან წყაროები იცნობენ ქართველურ ტომ გუგარებს, იგივე გოგარებს. მათგან მოდის ისტორიული პროვინციის — გოგარენეს და სომხური გუგარქის სახელწოდება. სავარაუდოა, რომ მათ სამხრეთით ცხოვრობდნენ ასევე სომხური ტომებიც, რომლებიც ძვ. წ. VII-VI საუკუნეებში ჩამოსახლდნენ. მტრების გამუდმებული თავდასხმების გამო XIII საუკუნიდან მოყოლებული ქვემო ქართლი თანდათანობით დაიცალა მკვიდრი მოსახლეობისაგან. მათი დიდი ნაწილი მტერს შეეწირა, ნაწილი კი საქართველოს სხვა კუთხეებში გაიხიზნა. მათ ადგილს უცხოტომელები იკავებდნენ, რაც განაპირობებს ამ მხარის ეთნიკურ სიჭრელეს.
თანამედროვე ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული დაყოფით ქვემო ქართლი შედის ქვემო ქართლის მხარეში და მოიცავს ბოლნისის, გარდაბნის, დმანისის, თეთრი წყაროს, მარნეულისა და წალკის მუნიციპალიტეტების ტერიტორიებს.
იხილეთ აგრეთვე
ლიტერატურა
- კ. ფიცხელაური, ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, თბ., 1986. — გვ. 516.