სილაური: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
იარლიყები: რედაქტირება მობილურით საიტის რედაქტირება მობილურით
ხაზი 61: ხაზი 61:


==რესურსები ინტერნეტში==
==რესურსები ინტერნეტში==
*[http://guria.tv/2011/12/763 რეპორტაჟი სილაურიდან] არის სოფელი რომელიც გამოირჩევა ადამიანების ერთმანეთთან თბილი დამომიდებულებით მაგრამ სამწუხაროდ ახალგაზრდობა რომელიც სოფელს ამხნევებს დღეს აღარ არის სოფელში დღევანდელი სახელმწიფო ყოფის გამო და სოფელი დაცარიელებულია რომელიც ერთ დროს მოსახლეობის სიჭარბოთ გამოირჩეოდა
*[http://guria.tv/2011/12/763 რეპორტაჟი სილაურიდან]


==სქოლიო==
==სქოლიო==

11:53, 18 დეკემბერი 2018-ის ვერსია

სოფელი
სილაური
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
მხარე გურიის მხარე
მუნიციპალიტეტი ოზურგეთის მუნიციპალიტეტი
კოორდინატები 41°59′57″ ჩ. გ. 41°59′57″ ა. გ. / 41.99917° ჩ. გ. 41.99917° ა. გ. / 41.99917; 41.99917
ადრეული სახელები ძეგორა
ფართობი 10,33 კმ²
ცენტრის სიმაღლე 100
მოსახლეობა 531 კაცი (2014)
სიმჭიდროვე 51,4 კაცი/კმ²
ეროვნული შემადგენლობა ქართველები
სასაათო სარტყელი UTC+04:00
სილაური — საქართველო
სილაური
სილაური — გურიის მხარე
სილაური

სილაური — სოფელი ოზურგეთის მუნიციპალიტეტში. მდებარეობს მდინარე სუფსის მარჯვნივ, ზღვის დონიდან 100 მ., ოზურგეთიდან 13 კმ. სოფელში ჩამოედინება მდინარეები რობა და მამათისღელე.

ისტორია

სოფლის ძველი სახელწოდებაა ძეგორა. რუხმელის ხეობაში იდგა დიდი ციხე და წმინდა გიორგის ეკლესია.[1] სოფელში 1945 წელს აშენდა მცირე ჰიდროელექტროსადგური, რომლის სიმძლავრე იყო 23 კვტ/სთ.[2]

მოსახლეობა

აღწერის წელი მოსახლეობა კაცი ქალი
2002 1 063
2010 1 078
2014 531 268 263

ლიტერატურა

რესურსები ინტერნეტში

  • რეპორტაჟი სილაურიდან არის სოფელი რომელიც გამოირჩევა ადამიანების ერთმანეთთან თბილი დამომიდებულებით მაგრამ სამწუხაროდ ახალგაზრდობა რომელიც სოფელს ამხნევებს დღეს აღარ არის სოფელში დღევანდელი სახელმწიფო ყოფის გამო და სოფელი დაცარიელებულია რომელიც ერთ დროს მოსახლეობის სიჭარბოთ გამოირჩეოდა

სქოლიო

  1. ენვერ გოგუაძე, „გურიანას ქუეყანა“ — ბათუმი, „ალიონი“ 2001
  2. მუჰამედ მურვანიძე, „ჰიდროელექტროსადგურები სოფლად“, გაზეთი „ლენინის დროშა“ 1945 წ. N46 გვ. 4