ნიანია ქუაბულისძე: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მNo edit summary |
მNo edit summary |
||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''ნიანია ქუაბულისძე''', დიდგვაროვანი ფეოდალი XI საუკუნის II ნახევრის საქართველოში. იგი [[ივანე ლიპარიტის ძე|ივანე ლიპარიტის ძესთან]] და ყუელის ერისთავთან [[ჯაყელი, მურვან|მურვან ჯაყელთან]] ერთად სათავეში ედგა ქართველთა ლაშქარს, რომელიც [[1068]] განძის მფლობელის ფადლონის (მას თბილისი და რუსთავი სელჩუკთა სულთანმა ალფ-არსლანმა მისცა) წინააღმდეგ იბრძოდა, მტერი დაამარცხა და საქართველოდან განდევნა. [[1073]] სხვა ფეოდალებთან ერთად ქუაბულისძე აუჯანყდა [[გიორგი II, საქართველოს მეფე|გიორგი II-ს]], დაიჭირა სამეფო ქალაქი ქუთაისი და საჭურჭლე გაძარცვა. მეფემ აჯანყებული ფეოდალები დაამარცხა, მაგრამ არ დასაჯა. ქუაბულისძეს თმოგვი უბოძა, მოჯანყეები დააშოშმინა და გარკვეული დროით "დაიწყნარა" მეფობა. |
'''ნიანია ქუაბულისძე''', დიდგვაროვანი ფეოდალი XI საუკუნის II ნახევრის საქართველოში. იგი [[ივანე ლიპარიტის ძე|ივანე ლიპარიტის ძესთან]] და ყუელის ერისთავთან [[ჯაყელი, მურვან|მურვან ჯაყელთან]] ერთად სათავეში ედგა ქართველთა ლაშქარს, რომელიც [[1068]] განძის მფლობელის ფადლონის (მას თბილისი და რუსთავი სელჩუკთა სულთანმა ალფ-არსლანმა მისცა) წინააღმდეგ იბრძოდა, მტერი დაამარცხა და საქართველოდან განდევნა. [[1073]] სხვა ფეოდალებთან ერთად ქუაბულისძე აუჯანყდა [[გიორგი II, საქართველოს მეფე|გიორგი II-ს]], დაიჭირა სამეფო ქალაქი ქუთაისი და საჭურჭლე გაძარცვა. მეფემ აჯანყებული ფეოდალები დაამარცხა, მაგრამ არ დასაჯა. ქუაბულისძეს თმოგვი უბოძა, მოჯანყეები დააშოშმინა და გარკვეული დროით "დაიწყნარა" მეფობა. |
||
==ლიტერატურა== |
|||
{{ქსე}} |
|||
* ''მეტრეველი რ.,'' შინაკლასობრივი ბრძოლა ფეოდალურ საქართველოში (XII ს.), თბ., 1973; |
|||
*საქართველოს ისტორიული ნარკვევები, ტ. 3, თბ., 1979; |
|||
*''ჯავახიშვილი ივ.,'' ქართველი ერის ისტორია, წგნ. 2, თბ., 1965; |
|||
* ''მეტრეველი რ.,'' ქსე, ტ. 10, გვ. 566, თბ., 1986 |
|||
{{DEFAULTSORT:ქუაბულისძე, ნიანია}} |
{{DEFAULTSORT:ქუაბულისძე, ნიანია}} |
||
20:32, 2 დეკემბერი 2007-ის ვერსია
ნიანია ქუაბულისძე, დიდგვაროვანი ფეოდალი XI საუკუნის II ნახევრის საქართველოში. იგი ივანე ლიპარიტის ძესთან და ყუელის ერისთავთან მურვან ჯაყელთან ერთად სათავეში ედგა ქართველთა ლაშქარს, რომელიც 1068 განძის მფლობელის ფადლონის (მას თბილისი და რუსთავი სელჩუკთა სულთანმა ალფ-არსლანმა მისცა) წინააღმდეგ იბრძოდა, მტერი დაამარცხა და საქართველოდან განდევნა. 1073 სხვა ფეოდალებთან ერთად ქუაბულისძე აუჯანყდა გიორგი II-ს, დაიჭირა სამეფო ქალაქი ქუთაისი და საჭურჭლე გაძარცვა. მეფემ აჯანყებული ფეოდალები დაამარცხა, მაგრამ არ დასაჯა. ქუაბულისძეს თმოგვი უბოძა, მოჯანყეები დააშოშმინა და გარკვეული დროით "დაიწყნარა" მეფობა.
ლიტერატურა
- მეტრეველი რ., შინაკლასობრივი ბრძოლა ფეოდალურ საქართველოში (XII ს.), თბ., 1973;
- საქართველოს ისტორიული ნარკვევები, ტ. 3, თბ., 1979;
- ჯავახიშვილი ივ., ქართველი ერის ისტორია, წგნ. 2, თბ., 1965;
- მეტრეველი რ., ქსე, ტ. 10, გვ. 566, თბ., 1986