სოციალისტური შრომის გმირი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
|||
ხაზი 6: | ხაზი 6: | ||
== ლიტერატურა == |
== ლიტერატურა == |
||
{{ |
{{ქსე|9|494}} |
||
{{ქსე|საქ სსრ|347}} |
{{ქსე|საქ სსრ|347}} |
||
უკანასკნელი რედაქცია 15:40, 13 ოქტომბერი 2018-ის მდგომარეობით
სოციალისტური შრომის გმირი (რუს. Герой Социалистического Труда) — საპატიო წოდება ყოფილ სსრ კავშირში, წარჩინების უმაღლესი ჯილდო შრომითი საქმიანობისათვის. დაწესებულია სსრკ-ის უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმის 1938 წლის 27 დეკემბრის ბრძანებულებით. ანიჭებდა სსრკ-ის უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმი იმ პირებს, რომლებმაც თავიანთი ნოვატორული საქმიანობით ხელი შეუწყვეს სსრკ მრეწველობის, სოფლის მეურნეობას, კულტურას თუ მეცნიერების აღმავლობას. სოციალისტური შრომის გმირს გადაეცემოდა სსრკ-ის უმაღლესი ჯილდო — ლენინის ორდენი, ოქროს მედალი „ნამგალი და ურო“ და სსრკ-ის უმაღლესი საბჭოთა პრეზიდიუმის სიგელი. ორგზის სოციალისტური შრომის გმირს თავის სამშობლოში აუგებდნენ ბრინჯაოს ძეგლს. სოციალისტური შრომის გმირის ჩამორთმევა შეეძლო მხოლოდ სსრკ-ის უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმს.
საქართველოს სსრ[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
საქართველოს სსრ-ში 1282 შრომის გმირი იყო მათგან ორგზის შრომის გმირები (1948, 1951) იყვნენ: ანთიმოზ როგავა, პროკოფი სვანიძე და თამარ ყუფუნია.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 494.
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. საქართველოს სსრ, თბ., 1981. — გვ. 347.