პულიცერის პრემია

ჯოზეფ პულიცერი.

პულიცერის პრემია (ინგლ. Pulitzer Prize) — ამერიკული ჯილდო, რომელიც ითვლება უმაღლეს დამსახურებად ბეჭდვით ჟურნალისტიკაში. ჯილდო ასევე ენიჭება ლიტერატურული მიღწევებისა და მუსიკალური კომპოზიციებისთვის. პირველი პულიცერის პრემია მინიჭებულ იქნა 1917 წლის 4 ივნისს. ბოლო დროს ამ ჯილდოს ლაურეატებს ყოველი წლის აპრილში აცხადებენ.

პრემიის ლაურეატებს ასახელებს დამოუკიდებელი საბჭო, რომლის ოფიციალურ ადმინისტრირებას ახდენს კოლუმბიის უნივერსიტეტი აშშ-ში. ჯილდო დააფუძნა გვიანდელი მე-19 საუკუნის უნგრელი წარმოშობის ჟურნალისტმა და საგაზეთო გამომცემელმა, ჯოზეფ პულიცერმა. სახელ „პულიცერს“ ხშირად არასწორად გამოთქვამენ, როგორც „პიულიცერს“ (pew-litser). ზუსტი გამოთქმა, ჯილდოს ადმინისტრატორთა თანახმად, ისევე უნდა ჟღერდეს, როგორც ფრაზა „Pull it, sir“.

პრემია გაიცემა კატეგორიებში ჟურნალისტიკის, ხელოვნებისა და მწერლობის განხრით. ჟურნალისტიკაში ჯილდო მხოლოდ აშშ-ში მდებარე გაზეთებსა და ყოველდღიური ახალი ამბების ორგანიზაციებში დაბეჭდილ ან გამოცემულ რეპორტაჟებსა და ფოტოებს ენიჭება.

მხატვრული წიგნისთვის პულიცერის პრემიის ლაურეატები:

• 1921 — ედით ოურტონი, „უმანკოების ხანა“.
• 1928 — ტორნტონ უაილდერი, „სან ლუის რეის ხიდი“.
• 1937 — მარგარეტ მიტჩელი, „ქარწაღებულნი“.
• 1940 — ჯონ სტეინბეკი, „მრისხანების მტევნები“.
• 1953 — ერნესტ ჰემინგუეი, „მოხუცი და ზღვა“.
• 1955 — უილიამ ფოლკნერი, „იგავი“.
• 1961 — ნელ ჰარპერ ლი, ნუ მოკლავ ჯაფარას“.
• 1963 — უილიამ ფოლკნერი, „გამტაცებელნი“.
• 1968 — უილიამ სტაირონი, „ნეტ ტერნერის აღსარება“.
• 1982 — ჯონ ჰოიერ აპდაიკი.
• 1988 — ტონი მორისონი.
• 1991 — ჯონ ჰოიერ აპდაიკი.
• 1998 — ფილიპ მილტონ როთი, „ამერიკული პასტორალი“.
• 2005 — მერილინ რობინსონი, „გილეადი“.
• 2007 — კორმაკ მაკ-კართი, „გზა“.

რესურსები ინტერნეტში

• ოფიციალური საიტი