ვიკუნია: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მ ტაქსოდაფა, ლიტერატურა |
მ ტაქსოდაფა; +კატ. |
||
| ხაზი 4: | ხაზი 4: | ||
| სურათის წარწერა = |
| სურათის წარწერა = |
||
| სამეფო = ცხოველები |
| სამეფო = ცხოველები |
||
| ტიპი = |
| ტიპი = [[ქორდიანები]] |
||
| ქვეტიპი = |
| ქვეტიპი = [[ხერხემლიანები]] |
||
| კლასი = |
| კლასი = [[ძუძუმწოვრები]] |
||
| რიგი = |
| რიგი = |
||
| ქვერიგი = |
| ქვერიგი = |
||
| ოჯახი = |
| ოჯახი = [[აქლემისებრნი]] |
||
| ქვეოჯახი= |
| ქვეოჯახი= |
||
| გვარი = |
| გვარი = |
||
| სახეობა = |
| სახეობა = [[ვიკუნია]] |
||
| ლათ = Vicugna vicugna |
| ლათ = Vicugna vicugna |
||
| ვიკისახეობები = |
| ვიკისახეობები = |
||
| ხაზი 19: | ხაზი 19: | ||
| არეალის ლეგენდა = |
| არეალის ლეგენდა = |
||
}} |
}} |
||
'''ვიკუნია''' (Vicugna vicugna), [[ძუძუმწოვრები|ძუძუმწოვარი]] ცხოველი [[აქლემისებრნი|აქლემისებრთა]] ოჯახისა. მისი სხეულის სიმაღლეა დაახლოებით 70-90 სმ, სიგრძე |
'''ვიკუნია''' (Vicugna vicugna), [[ძუძუმწოვრები|ძუძუმწოვარი]] ცხოველი [[აქლემისებრნი|აქლემისებრთა]] ოჯახისა. მისი სხეულის სიმაღლეა დაახლოებით 70-90 სმ, სიგრძე — 1,5 მ, წონა — 65 კგ. დაფარულია მოკლე და ნაზი ბალნით. წინათ ფართოდ იყო გავრცელებული ეკვადორში, [[პერუ]]ში, [[ბოლივია]]სა და [[ჩილე]]ში. ამჟამად შემორჩენილია პერუს მთებში. იყენებენ ვიკუნიის ხორცს, ტყავს, მატყლს. |
||
==ლიტერატურა== |
==ლიტერატურა== |
||
* ქსე, ტ. 4, გვ. 408, თბ., 1979 |
* ქსე, ტ. 4, გვ. 408, თბ., 1979 |
||
[[კატეგორია:აქლემისებრნი]] |
|||
[[bg:Викуня]] |
[[bg:Викуня]] |
||
11:09, 24 ნოემბერი 2007-ის ვერსია
| ვიკუნია | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||
| მეცნიერული კლასიფიკაცია | |||||||||||||
| |||||||||||||
| ლათინური სახელი | |||||||||||||
| Vicugna vicugna | |||||||||||||
| დაცვის სტატუსი | |||||||||||||
 IUCN 3.1 Least Concern : 22956 | |||||||||||||
| |||||||||||||
ვიკუნია (Vicugna vicugna), ძუძუმწოვარი ცხოველი აქლემისებრთა ოჯახისა. მისი სხეულის სიმაღლეა დაახლოებით 70-90 სმ, სიგრძე — 1,5 მ, წონა — 65 კგ. დაფარულია მოკლე და ნაზი ბალნით. წინათ ფართოდ იყო გავრცელებული ეკვადორში, პერუში, ბოლივიასა და ჩილეში. ამჟამად შემორჩენილია პერუს მთებში. იყენებენ ვიკუნიის ხორცს, ტყავს, მატყლს.
ლიტერატურა
- ქსე, ტ. 4, გვ. 408, თბ., 1979