გაუსის კანონი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 6: | ხაზი 6: | ||
გაუსის კანონს ინტეგრალური ფორმით აქვს სახე: |
გაუსის კანონს ინტეგრალური ფორმით აქვს სახე: |
||
:<math>\oint_S \mathbf{E} \cdot \mathrm{d}\mathbf{A} = \frac{Q}{\varepsilon_0},</math> |
:<math>\oint_S \mathbf{E} \cdot \mathrm{d}\mathbf{A} = \frac{Q}{\varepsilon_0},</math> |
||
სადაც მარცხენა მხარეს მყოფი გამოსახულება არის ზედაპირული ინტეგრალი, |
სადაც მარცხენა მხარეს მყოფი გამოსახულება არის ზედაპირული ინტეგრალი, რომლებიც გამოსახავს ელექტრულ ნაკადს რაიმე ჩაკეტილ ''S'' ზედაპირზე, ხოლო განტოლების მარჯვენა მხარეს არის ''S'' ზედაპირს შიგნით მოთავსებული სრული მუხტი გაყოფილი [[ელექტრული მუდმივა|ელექტრულ მუდმივაზე]]. |
||
გაუსის კანონს დიფერენციალური ფორმით აქვს სახე: |
გაუსის კანონს დიფერენციალური ფორმით აქვს სახე: |
19:11, 16 მაისი 2018-ის ვერსია
ფიზიკაში, გაუსის კანონი, რომელიც ასევე ცნობილია როგორც გაუსის თეორემა ნაკადის შესახებ — კანონი, რომელიც აკავშირებს ელექტრული მუხტების განაწილება მათ მიერ წარმოქმნილი ელექტრული ველის დაძაბულობასთან. გაუსის კანონის მიხედვით:
კანონი ფორმულირებული იქნა კარლ ფრიდრიხ გაუსის მიერ 1835 წელს, მაგრამ გამოქვეყნებული იქნა მხოლოდ 1867 წელს.[1] გაუსის კანონი არის მაქსველის ოთხი განტოლებიდან ერთ-ერთი, რომლებიც შეადგენენ კლასიკური ელექტროდინამიკის საფუძველს. გაუსის კანონის მეშვეობით შესაძლებელია გამოყვანილი იქნას კულონის კანონი,[2] და პირიქით.
გაუსის კანონს ინტეგრალური ფორმით აქვს სახე:
სადაც მარცხენა მხარეს მყოფი გამოსახულება არის ზედაპირული ინტეგრალი, რომლებიც გამოსახავს ელექტრულ ნაკადს რაიმე ჩაკეტილ S ზედაპირზე, ხოლო განტოლების მარჯვენა მხარეს არის S ზედაპირს შიგნით მოთავსებული სრული მუხტი გაყოფილი ელექტრულ მუდმივაზე.
გაუსის კანონს დიფერენციალური ფორმით აქვს სახე:
სადაც ∇ · E არის ელექტრული ველის დაძაბულობის დივერგენცია, ხოლო ρ არის მუხტის სიმკვრივე.
გაუსის კანონის ინტეგრალური და დიფერენციალური ფორმების ექვივალენტურობას განაპირობებს თეორემა დივერგენციის შესახებ, რომელსაც ასევე გაუსის თეორემას უწოდებენ.