ლუარსაბ II: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
მ 93.177.138.30-ის რედაქტირებები გაუქმდა; აღდგა Abandoner-ის მიერ რედაქტირებული ვერსია |
No edit summary |
||
| ხაზი 27: | ხაზი 27: | ||
|დედა =თამარ ლიპარიტიან-დადიანი |
|დედა =თამარ ლიპარიტიან-დადიანი |
||
}} |
}} |
||
'''ლუარსაბ II''' (დ. [[1592]] — გ. [[1622]]) — [[ქართლის სამეფო|ქართლის]] მეფე [[1606]]-15 წლებში. 14 წლისა მეფედ დაამტკიცა [[თბილისი|თბილისში]] მყოფმა [[აბას I_(ირანი)|შაჰ აბას I-მა]] უეცრად გარდაცვლილი [[გიორგი X|გიორგი X-ის]] ნაცვლად. ლუარსაბ II-ს ირან-ოსმალეთის წინააღმდეგ ბრძოლა ევალებოდა. თავი გამოიჩინა [[ტაშისკარის ბრძოლა]]ში ([[1609]]). [[1610]] წელს ლუარსაბ II ირანში ესტუმრა შაჰს, რომელმაც ამ ვიზიტის შედეგად მას დაუბრუნა თბილისის ციხე (ამ ციხეში ადრე ოსმალები, [[1606]] წლიდან კი [[ყიზილბაშები]] იდგნენ). [[1611]] წლის ბოლოს ლუარსაბ II-მ ცოლად შეირთო [[გიორგი სააკაძე|გიორგი სააკაძის]] და, რომელსაც დიდ თავადთა მოთხოვნით მალე გაეყარა, ამას მოჰყვა შეთქმულება სააკაძის წინააღმდეგ. ლუარსაბ II-ს ცოლი აღარ შეურთავს, თუმცა ქართლის სამეფო ტახტს პირდაპირი მემკვიდრე არ ჰყავდა. [[1612]] წელს ლუარსაბ II-მ მოაკვლევინა ყაზახის ხანი მოჰამედი, რომელიც შაჰის წაქეზებით მტრობდა ქართლს. იმავე წელს ლუარსაბ II-ის და ხორეშანი ცოლად შეირთო კახეთის მეფემ [[თეიმურაზ I|თეიმურაზ I-მა]]. ამით ქართლსა და კახეთს შორის შეიკრა კავშირი, რომლის მიზანი იყო ერთობლივი ბრძოლა ირანის მოსალოდნელი აგრესიის წინააღმდეგ. [[1614]] წლის დასაწყისში, შაჰ აბას I-ის შემოსევის დროს, ლუარსაბ II იმერეთში გადავიდა და სხვა ქართველ მეფეებთან ერთად ოსმალეთს სთხოვა დახმარება ირანის წინააღმდეგ. [[1614]] წლის ოქტომბერში ლუარსაბ II [[შადიმან ბარათაშვილი]]ს მეცადინეობით ქართლში დაბრუნდა და შაჰთან მივიდა, რათა ქართლი აოხრებისაგან ეხსნა. შაჰმა ლუარსაბ II ირანში წაიყვანა და ციხეში დაამწყვდია, რადგან მან გამაჰმადიანებაზე უარი თქვა. ქართველ პოლიტიკურ მოღვაწეთა თხოვნით ლუარსაბ II-ის გასათავისუფლებლად შაჰთან იშუამდგომლა რუსეთის ხელმწიფემ, მაგრამ უშედეგოდ. ლუარსაბ II შაჰის ბრძანებით შირაზის ციხეში საბლით მოაშთვეს. იგი ქართულმა ეკლესიამ წმინდანად შერაცხა. |
'''ლუარსაბ II''' (დ. [[1592]] — გ. [[1622]]) — [[ქართლის სამეფო|ქართლის]] მეფე [[1606]]-15 წლებში. 14 წლისა მეფედ დაამტკიცა [[თბილისი|თბილისში]] მყოფმა [[აბას I_(ირანი)|შაჰ აბას I-მა]] უეცრად გარდაცვლილი [[გიორგი X|გიორგი X-ის]] ნაცვლად. ლუარსაბ II-ს ირან-ოსმალეთის წინააღმდეგ ბრძოლა ევალებოდა. თავი გამოიჩინა [[ტაშისკარის ბრძოლა]]ში ([[1609]]). [[1610]] წელს ლუარსაბ II ირანში ესტუმრა შაჰს, რომელმაც ამ ვიზიტის შედეგად მას დაუბრუნა თბილისის ციხე (ამ ციხეში ადრე ოსმალები, [[1606]] წლიდან კი [[ყიზილბაშები]] იდგნენ). [[1611]] წლის ბოლოს ლუარსაბ II-მ ცოლად შეირთო [[გიორგი სააკაძე|გიორგი სააკაძის]] და, რომელსაც დიდ თავადთა მოთხოვნით მალე გაეყარა, ამას მოჰყვა შეთქმულება სააკაძის წინააღმდეგ. ლუარსაბ II-ს ცოლი აღარ შეურთავს, თუმცა ქართლის სამეფო ტახტს პირდაპირი მემკვიდრე არ ჰყავდა. [[1612]] წელს ლუარსაბ II-მ მოაკვლევინა ყაზახის ხანი მოჰამედი, რომელიც შაჰის წაქეზებით მტრობდა ქართლს. იმავე წელს ლუარსაბ II-ის და ხორეშანი ცოლად შეირთო კახეთის მეფემ [[თეიმურაზ I|თეიმურაზ I-მა]]. ამით ქართლსა და კახეთს შორის შეიკრა კავშირი, რომლის მიზანი იყო ერთობლივი ბრძოლა ირანის მოსალოდნელი აგრესიის წინააღმდეგ. [[1614]] წლის დასაწყისში, შაჰ აბას I-ის შემოსევის დროს, ლუარსაბ II იმერეთში გადავიდა და სხვა ქართველ მეფეებთან ერთად ოსმალეთს სთხოვა დახმარება ირანის წინააღმდეგ. [[1614]] წლის ოქტომბერში ლუარსაბ II [[შადიმან ბარათაშვილი]]ს მეცადინეობით ქართლში დაბრუნდა და შაჰთან მივიდა, რათა ქართლი აოხრებისაგან ეხსნა. შაჰმა ლუარსაბ II ირანში წაიყვანა და ციხეში დაამწყვდია, რადგან მან გამაჰმადიანებაზე უარი თქვა. ქართველ პოლიტიკურ მოღვაწეთა თხოვნით ლუარსაბ II-ის გასათავისუფლებლად შაჰთან იშუამდგომლა რუსეთის ხელმწიფემ, მაგრამ უშედეგოდ. ლუარსაბ II შაჰის ბრძანებით შირაზის ციხეში საბლით მოაშთვეს. იგი ქართულმა ეკლესიამ წმინდანად შერაცხა. |
||
13:53, 27 თებერვალი 2018-ის ვერსია
| ლუარსაბ II | |
|---|---|
 | |
| ქართლის მეფე | |
| მმართ. დასაწყისი: | 1606 |
| მმართ. დასასრული: | 1615 |
| წინამორბედი: | გიორგი X |
| მემკვიდრე: | ბაგრატ VII |
| პირადი ცხოვრება | |
| დაბ. თარიღი: | 1592 |
| გარდ. თარიღი: | 1622 |
| გარდ. ადგილი: |
შირაზი |
| მეუღლე: | სააკაძის და |
| დინასტია: | ბაგრატიონები |
| მამა: | გიორგი X |
| დედა: | თამარ ლიპარიტიან-დადიანი |
ლუარსაბ II (დ. 1592 — გ. 1622) — ქართლის მეფე 1606-15 წლებში. 14 წლისა მეფედ დაამტკიცა თბილისში მყოფმა შაჰ აბას I-მა უეცრად გარდაცვლილი გიორგი X-ის ნაცვლად. ლუარსაბ II-ს ირან-ოსმალეთის წინააღმდეგ ბრძოლა ევალებოდა. თავი გამოიჩინა ტაშისკარის ბრძოლაში (1609). 1610 წელს ლუარსაბ II ირანში ესტუმრა შაჰს, რომელმაც ამ ვიზიტის შედეგად მას დაუბრუნა თბილისის ციხე (ამ ციხეში ადრე ოსმალები, 1606 წლიდან კი ყიზილბაშები იდგნენ). 1611 წლის ბოლოს ლუარსაბ II-მ ცოლად შეირთო გიორგი სააკაძის და, რომელსაც დიდ თავადთა მოთხოვნით მალე გაეყარა, ამას მოჰყვა შეთქმულება სააკაძის წინააღმდეგ. ლუარსაბ II-ს ცოლი აღარ შეურთავს, თუმცა ქართლის სამეფო ტახტს პირდაპირი მემკვიდრე არ ჰყავდა. 1612 წელს ლუარსაბ II-მ მოაკვლევინა ყაზახის ხანი მოჰამედი, რომელიც შაჰის წაქეზებით მტრობდა ქართლს. იმავე წელს ლუარსაბ II-ის და ხორეშანი ცოლად შეირთო კახეთის მეფემ თეიმურაზ I-მა. ამით ქართლსა და კახეთს შორის შეიკრა კავშირი, რომლის მიზანი იყო ერთობლივი ბრძოლა ირანის მოსალოდნელი აგრესიის წინააღმდეგ. 1614 წლის დასაწყისში, შაჰ აბას I-ის შემოსევის დროს, ლუარსაბ II იმერეთში გადავიდა და სხვა ქართველ მეფეებთან ერთად ოსმალეთს სთხოვა დახმარება ირანის წინააღმდეგ. 1614 წლის ოქტომბერში ლუარსაბ II შადიმან ბარათაშვილის მეცადინეობით ქართლში დაბრუნდა და შაჰთან მივიდა, რათა ქართლი აოხრებისაგან ეხსნა. შაჰმა ლუარსაბ II ირანში წაიყვანა და ციხეში დაამწყვდია, რადგან მან გამაჰმადიანებაზე უარი თქვა. ქართველ პოლიტიკურ მოღვაწეთა თხოვნით ლუარსაბ II-ის გასათავისუფლებლად შაჰთან იშუამდგომლა რუსეთის ხელმწიფემ, მაგრამ უშედეგოდ. ლუარსაბ II შაჰის ბრძანებით შირაზის ციხეში საბლით მოაშთვეს. იგი ქართულმა ეკლესიამ წმინდანად შერაცხა.
ლიტერატურა
- ჯამბურია გ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 301.
ლუარსაბ II დაიბადა: 1592 გარდაიცვალა: 1622
| ||
| წინამორბედი: გიორგი X |
ქართლის მეფე 1606–1615 |
შემდეგი: ბაგრატ VII |