ალექსანდრე II (რუსეთი): განსხვავება გადახედვებს შორის

ალექსანდრე II
	Александр II
სრულიად რუსეთის იმპერატორი
კორონაცია:	7 სექტემბერი 1856
მმართ. დასაწყისი:	2 მარტი 1855
მმართ. დასასრული:	13 მარტი, 1881
წინამორბედი:	ნიკოლოზ I
მემკვიდრე:	ალექსანდრე III
სხვა წოდებები:	პოლონეთის მეფე; ფინეთის დიდი ჰერცოგი
პირადი ცხოვრება
დაბ. თარიღი:	1818 აპრილი, 29
დაბ. ადგილი:	მოსკოვი, რუსეთის იმპერია
გარდ. თარიღი:	13 მარტი, 1881
გარდ. ადგილი:	სანქტ-პეტერბურგი,
მეუღლე:	მარია
შვილები:	ალექსანდრა; ნიკოლოზი; ალექსანდრე III; ქსენია
დინასტია:	რომანოვები
მამა:	ნიკოლოზ I
დედა:	ალექსანდრა
ხელმოწერა:
	ალექსანდრე II ვიკისაწყობში

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა

[შეუმოწმებელი ვერსია]

← წინა ცვლილება შემდეგი ცვლილება →

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

ვიზუალურივიკიტექსტი

შიდახაზური

22:44, 5 მარტი 2017-ის ვერსია

სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ ალექსანდრე II.

ალექსანდრე II (რუს. Александр II Николаевич; დ. 29 აპრილი 1818, მოსკოვი — გ. 13 მარტი 1881, სანქტ-პეტერბურგი) — რუსეთის იმპერატორი 1855-1881 წლებში. ნიკოლოზ I-ის შვილი.

ბიოგრაფია

ალექსანდრე იყო რუსეთის იმპერატორ ნიკოლოზ I-ის უფროსი ვაჟი. 1855 წელს ავიდა რუსეთის საიმპერატორო ტახტზე.1856 წელს ყირიმის ომში განცდილი მარცხის შემდეგ ირწმუნა იმდროინდელ ევროპულ ქვეყნებთან რუსეთის ჩამორჩენა და შეუდგა ქვეყანაში ფართომასშტაბიანი რეფორმების განხორციელებას. იმპერატორი მიიჩნევდა, რომ რუსეთის გასაძლიერებლად აუცილებელი იყო ბატონყომის გაუქმება- გლეხთა გათავისუფლება თავადაზნაურობაზე სრული დამოკიდებულობისაგან. ალექსანდრეს განზრახვამ არისტოკრატიის გაღიზიანება გამოიწვია, თუმცა დიდი წინააღდმეგობის მიუხადავად,1861 წლის 19 თებერვალს იმპერატორმა გამოსცა ბრძანება ბატონყმობის გაუქმების შესახებ. მან ასევე გაატარა სასამართლო რეფორმა: ამიერიდან სასამართლოებში უკვე ადვოკატები იცავდნენ ბრალდებულებს. განათლების რეფორმის შედეგად სასწავლო დაწესებულებები გამოვიდა ეკლესიის დაქვემდებარებიდან და მასზე პასუხისმგებლობა საკრებულოებს დაეკისრა. 1863 წელს უნივერსიტეტებს მიენიჭა ფართო ავტონომია: ამიერიდან პროფესორებს, დეკანებსა და რექტორებს ირჩევდნენ მათი კოლეგები და არა სამინისტრო. უნივერსიტეტებში ჩაბარება შეეძლო საზოგადოების ყველა ფენის წარმომადგენელს. დიდი მნიშვნელობა ჰქონდა სამხედრო რეფორმას. ამ რეფორმების მიუხედავად ალექსანდრე II უძლური აღმოჩნდა მთლიანად რუსეთის გარდასაქმნელად. მას მტკიცედ სწამდა, რომ მეფის თვითმპყრობელობა ყველაზე მეტად შეეფერებოდა რუსეთის მმართველობას. ამ არათანმიმდევრული პოლიტიკის გამო, ხელისუფლება სულ უფრო არაპოპულარული ხდებოდა. იმპერატორი ტერორისტთა სამიზნედ იქცა. მასზე 6 თავდასხმა განახორციელეს. 1881 წელს, მეექვსე თავდასხმა ალექსანდრესთვის საბედისწერო გამოდგა. ნაროდნიკებმა იმპერატორი სასიკვდილოდ დაჭრეს. მის შემდეგ რუსეთის იმპერიის იმპერარატორი გახდა მისი ვაჟი, ალექსანდრე III.

წინაპრები

ალექსანდრე II-ის წინაპრები

ფოტო გალერეა

ალექსანდრე II-ის ფოტო. 1865
ალექსანდრე II-ის ფოტო. 1871
ალექსანდრე II-ის ფოტო, დახატა კონსტანტინე მაკოვსკიმ. 1881
ალექსანდრე II-ის ფოტო
ალექსანდრე II-ის ძეგლი სოფიაში .ძეგლი გაკეთდა რუსეთ-ოსმალეთის ომი (1877-1878) წლის ომის შემდგომ.
ალექსანდრე II-ის ძეგლი პოლონეთში.

რესურსები ინტერნეტში

წინამორბედი: ნიკოლოზ I	რუსეთის იმპერეტორები 1855 - 1881	შემდეგი: ალექსანდრე III

@@ ხაზი 31: / ხაზი 31: @@
 == ბიოგრაფია ==
-ალექსანდრე იყო რუსეთის იმპერატორ [[ნიკოლოზ I]]-ის უფროსი ვაჟი. [[1855]] წელს ავიდა რუსეთის საიმპერატორო ტახტზე.[[1856]] წელს [[ყირიმის ომი|ყირიმის ომში]] განცდილი მარცხის შემდეგ ირწმუნა იმდროინდელი ევროპულ  ქვეყნებთან [[რუსეთი]]ს ჩამორჩენა და შეუდგა ქვეყანაში ფართომასშტაბიანი რეფორმების განხორციელებას. იმპერატორი მიიჩნევდა, რომ რუსეთის გასაძლიერებლად აუცილებელი იყო [[ბატონყომის გაუქმება]]- გლეხთა გათავისუფლება თავადაზნაურობაზე სრული დამოკიდებულობისაგან. ალექსანდრეს განზრახვამ არისტოკრატიის გაღიზიანება გამოიწვია, თუმცა დიდი წინააღდმეგობის მიუხადავად,[[1861]] წლის 19 თებერვალს იმპერატორმა გამოსცა ბრძანება ბატონყმობის გაუქმების შესახებ. მან ასევე გაატარა სასამართლო რეფორმა: ამიერიდან სასამართლოებში უკვე ადვოკატები იცავდნენ ბრალდებულებს. განათლების რეფორმის შედეგად სასწავლო დაწესებულებები გამოვიდა ეკლესიის დაქვემდებარებიდან და მასზე პასუხისმგებლობა საკრებულოებს დაეკისრა. [[1863]] წელს უნივერსიტეტებს მიენიჭა ფართო ავტონომია: ამიერიდან პროფესორებს, დეკანებსა და რექტორებს ირჩევდნენ მათი კოლეგები და არა სამინისტრო. უნივერსიტეტებში ჩაბარება შეეძლო საზოგადოების ყველა ფენის წარმომადგენელს. დიდი მნიშვნელობა ჰქონდა სამხედრო რეფორმას. ამ რეფორმების მიუხედავად [[ალექსანდრე II (რუსეთი)|ალექსანდრე II]] უძლუერი აღმოჩნდა მთლიანად რუსეთის გარდასაქმნელად. იმპერატორი ტერორისტთა სამიზნედ იქცა. მასზე 6 თავდასხმა განახორციელეს. 1881 წელს, მეექვსე თავდასხმა ალექსანდრესთვის საბედისწერო გამოდგა. [[ნაროდნიკები|ნაროდნიკებმა]] იმპერატორი სასიკვდილოდ დაჭრეს. მის შემდეგ [[რუსეთის იმპერია|რუსეთის იმპერიის]] იმპერარატორი გახდა მისი ვაჟი, [[ალექსანდრე III (რუსეთი)|ალექსანდრე III]].
+ალექსანდრე იყო რუსეთის იმპერატორ [[ნიკოლოზ I]]-ის უფროსი ვაჟი. [[1855]] წელს ავიდა რუსეთის საიმპერატორო ტახტზე.[[1856]] წელს [[ყირიმის ომი|ყირიმის ომში]] განცდილი მარცხის შემდეგ ირწმუნა იმდროინდელ ევროპულ  ქვეყნებთან [[რუსეთი]]ს ჩამორჩენა და შეუდგა ქვეყანაში ფართომასშტაბიანი რეფორმების განხორციელებას. იმპერატორი მიიჩნევდა, რომ რუსეთის გასაძლიერებლად აუცილებელი იყო [[ბატონყომის გაუქმება]]- გლეხთა გათავისუფლება თავადაზნაურობაზე სრული დამოკიდებულობისაგან. ალექსანდრეს განზრახვამ არისტოკრატიის გაღიზიანება გამოიწვია, თუმცა დიდი წინააღდმეგობის მიუხადავად,[[1861]] წლის 19 თებერვალს იმპერატორმა გამოსცა ბრძანება ბატონყმობის გაუქმების შესახებ. მან ასევე გაატარა სასამართლო რეფორმა: ამიერიდან სასამართლოებში უკვე ადვოკატები იცავდნენ ბრალდებულებს. განათლების რეფორმის შედეგად სასწავლო დაწესებულებები გამოვიდა ეკლესიის დაქვემდებარებიდან და მასზე პასუხისმგებლობა საკრებულოებს დაეკისრა. [[1863]] წელს უნივერსიტეტებს მიენიჭა ფართო ავტონომია: ამიერიდან პროფესორებს, დეკანებსა და რექტორებს ირჩევდნენ მათი კოლეგები და არა სამინისტრო. უნივერსიტეტებში ჩაბარება შეეძლო საზოგადოების ყველა ფენის წარმომადგენელს. დიდი მნიშვნელობა ჰქონდა სამხედრო რეფორმას. ამ რეფორმების მიუხედავად [[ალექსანდრე II (რუსეთი)|ალექსანდრე II]] უძლური აღმოჩნდა მთლიანად რუსეთის გარდასაქმნელად. მას მტკიცედ სწამდა, რომ მეფის თვითმპყრობელობა ყველაზე მეტად შეეფერებოდა რუსეთის მმართველობას. ამ არათანმიმდევრული პოლიტიკის გამო, ხელისუფლება სულ უფრო არაპოპულარული ხდებოდა. იმპერატორი ტერორისტთა სამიზნედ იქცა. მასზე 6 თავდასხმა განახორციელეს. 1881 წელს, მეექვსე თავდასხმა ალექსანდრესთვის საბედისწერო გამოდგა. [[ნაროდნიკები|ნაროდნიკებმა]] იმპერატორი სასიკვდილოდ დაჭრეს. მის შემდეგ [[რუსეთის იმპერია|რუსეთის იმპერიის]] იმპერარატორი გახდა მისი ვაჟი, [[ალექსანდრე III (რუსეთი)|ალექსანდრე III]].
 ==წინაპრები==