კაპადოკია: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 5: ხაზი 5:


==გეოლოგიური ფორმირება==
==გეოლოგიური ფორმირება==
კაპადოკიის ტერიტორიაზე არსებული ვულკანები ერჯიესი, ჰასანი, გელიუდაგი გეოლოგიური პერიოდის მანძილზე იყვნენ აქტიურნი. მათი აქტიურობა გრძელდებოდა მიოსენიდან ხოლოსენამდე. ამოფრქვეული ვულკანური ლავა ილექებოდა ნეოჟენის ტბის ფსკერზე, მდინარეების ხეობებში, პლატოზე, რის შედეგადაც წარმოიქმნა 100-150 მეტრი სისქის ვულკანური ტუფი. აღნიშნული მასა ასევე შედგებოდა ტიფიტის, იგნიბრიტის ტუფის, ლახარას, ვულკანური ფერფლის, თიხის, აგლომერის, ბაზალტის და ნეოლოგიური აგლომერატებისაგან. მომდევნო პერიოდში ვულკანური ტუფის მასა მდინარეთა და ტბის წყლის ეროზიის შედეგად წარმოიქმნა პლატო, რომელიც ხშირად იცვლიდა ფორმას. მდინარე კიზილ ერმაკზე პლატოს დღევანდელი სახე სათავეს იღებს ზემო პილოსენიდან.
კაპადოკიის ტერიტორიაზე არსებული ვულკანები ერჯიესი, ჰასანი, გელიუდაგი გეოლოგიური პერიოდის მანძილზე იყვნენ აქტიურნი. მათი აქტიურობა გრძელდებოდა [[მიოცენი]]დან [[ჰოლოცენი|ჰოლოცენამდე]]. ამოფრქვეული [[ვულკანური ლავა]] ილექებოდა ნეოჟენის ტბის ფსკერზე, მდინარეების ხეობებში, პლატოზე, რის შედეგადაც წარმოიქმნა 100-150 მეტრი სისქის ვულკანური ტუფი. აღნიშნული მასა ასევე შედგებოდა [[ტუფიტი]]ს, [[იგნიბრიტის ტუფი]]ს, ლახარას, ვულკანური ფერფლის, [[თიხა|თიხის]], [[აგლომერი]]ს, [[ბაზალტი]]ს და ნეოლოგიური აგლომერატებისაგან. მომდევნო პერიოდში ვულკანური ტუფის მასისაგან, მდინარეთა და ტბის წყლის ეროზიის შედეგად წარმოქმნა პლატო, რომელიც ხშირად იცვლიდა ფორმას. მდინარე [[ყიზილ-ირმაქი|ყიზილ-ირმაქზე]] პლატოს დღევანდელი სახე სათავეს იღებს ზემო [[პლიოცენი]]დან.


== გალერეა ==
== გალერეა ==

13:11, 8 ივლისი 2016-ის ვერსია

კაპადოკია (ბერძ. Καππαδοκία, სპარს. کاپادوکیه (Katpatuka, „ლამაზი ცხენების ქვეყანა“), ლათ. Cappadocia, თურქ. Kapadokya) — აღმოსავლეთ მცირე აზიაში, თანამედროვე თურქეთის ტერიტორიაზე მდებარე ისტორიული ოლქის სახელწოდება. ძველი კაპადოკიის ტერიტორია ამჟამად განთავსებულია თურქეთის პროვინციების:ნევშეჰირის, კაისერის, აქსარაისა და ნიგდეს ტერიტორიებზე. ტერიტორია ხასიათდება განსაკუთრებით საინტერესო ვულკანური წარმოშობის ლანდშაფტებით. კლდეში ნაკვეთი და მიწისქვეშა ქალაქებით, რომლებიც დაარსდა ძვ. წ. I ათასწლეულში. კაპადოკიაში მდებარე გორემეს ეროვნული პარკი და კაბადოკიის კლდეში ნაკვეთი დასახლება შეტანილია იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში.

ადგილმდებარეობა

სტრაბონი თავის ჩვიდმედტომიან ნაშრომ „გეოგრაფიაში“, კაპადოკიას შემდეგნაირად აღწერს: „ესაა ვრცელი ტერიტორია, რომელსაც სამხრეთით ტავრიული გორები არტყავს, დასავლეთით — აკსარაის მთები, აღმოსავლეთით — მალათიის მთები, ჩრდილოეთით — შავი ზღვა. აღნიშნულ ტერიტორიაზე მდებარეობს შემდეგი ქალაქები: ნევშეხირი, აქსარაი, კაიზერი და კირშეხირი. არსებობს ასევე მთიანი კაპადოკია, რომელთა შორის არსებული ქალაებია: უჩხისარი, გიორემე, ავანოსი, ურგიუპი, დერინკუიუ, კაიმაკლი და მათი ქალაქისპირა დასახლებები“.

გეოლოგიური ფორმირება

კაპადოკიის ტერიტორიაზე არსებული ვულკანები ერჯიესი, ჰასანი, გელიუდაგი გეოლოგიური პერიოდის მანძილზე იყვნენ აქტიურნი. მათი აქტიურობა გრძელდებოდა მიოცენიდან ჰოლოცენამდე. ამოფრქვეული ვულკანური ლავა ილექებოდა ნეოჟენის ტბის ფსკერზე, მდინარეების ხეობებში, პლატოზე, რის შედეგადაც წარმოიქმნა 100-150 მეტრი სისქის ვულკანური ტუფი. აღნიშნული მასა ასევე შედგებოდა ტუფიტის, იგნიბრიტის ტუფის, ლახარას, ვულკანური ფერფლის, თიხის, აგლომერის, ბაზალტის და ნეოლოგიური აგლომერატებისაგან. მომდევნო პერიოდში ვულკანური ტუფის მასისაგან, მდინარეთა და ტბის წყლის ეროზიის შედეგად წარმოქმნა პლატო, რომელიც ხშირად იცვლიდა ფორმას. მდინარე ყიზილ-ირმაქზე პლატოს დღევანდელი სახე სათავეს იღებს ზემო პლიოცენიდან.

გალერეა

იხილეთ აგრეთვე

რესურსები ინტერნეტში

ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე: