ლორე: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 13: ხაზი 13:
| ფუნქციური_სტატუსი =
| ფუნქციური_სტატუსი =
| მმართველი დინასტია =
| მმართველი დინასტია =
| თარიღდება =
| თარიღდება = [[XI საუკუნე]]
| გეგმა=
| გეგმა=The city of Lori and its citadel, Loribert.gif
| გეგმა_ზომა=
| გეგმა_ზომა=
| გეგმა_წარწერა=
| გეგმა_წარწერა=ლორეს ციხის სიტუაციური გეგმა
}}
}}
'''ლორე''', ''ლორი'' ({{lang-hy|Լոռի}}) — [[შუა საუკუნეები]]ს ციხე-ქალაქი და ისტორიული მხარე [[ტაშირი|ტაშირში]] (ახლანდელი [[სომხეთი]]). ქალაქის ნანგრევები შემორჩენილია ქ. [[სტეფანავანი]]ს ახლოს. დაარსდა [[XI საუკუნე|XI საუკუნი]]ს 20–იან წლებში [[ტაშირ-ძორაგეტის სამეფო|ტაშირ ძორაგეტის]] მეფე [[დავით I უმიწაწყლო|დავით I უმიწაწყლოს]] მიერ, [[1065]] წლიდან [[კვირიკიდები]]ს დინასტიის მიერ ჩამოყალიბებული [[ტაშირ-ძორაგეტის სამეფო]]ს ცენტრი. მდებარეობდა მაღალ სამკუთხა პლატოზე. ორი მხრით ხეობები იცავდა, მესამე მხრით — ციხესიმაგრეთა კედლების სისტემა. [[1118]] წელს მეფე [[დავით IV აღმაშენებელი|დავით IV აღმაშენებელმა]] ლორე მიმდებარე ტერიტორიებით [[საქართველო]]ს სახელმწიფოს შემოუერთა. განსაკუთრებული სამხედრო მნიშვნელობის გამო იგი საქართველოს ამირსპასალართა სადგომი პუნქტი გახდა. განვითარებული ფეოდალიზმის ხანაში მთელ ტაშირს ლორე ეწოდა. [[1177]] წელს ლორე მეფე [[გიორგი III (საქართველოს მეფე)|გიორგი III-ის]] წინააღმდეგ აჯანყებული [[ივანე ორბელი]]სა და [[დემნა (დემეტრე) უფლისწული|დემნა უფლისწულის]] უკანასკნელი საყრდენი პუნქტი იყო. აჯანყების ჩახშობის შემდეგ ქალაქი ამირსპასალარ [[ყუბასარი|ყუბასარს]] გადაეცა. [[1186]] წლიდან ლორეს [[მხარგრძელები|მხარგრძელთა]] ფეოდალური საგვარეულო ფლობდა და საქართველოს სანაპირო საერისთავოს ცენტრი იყო. მხარგრძელთა მმართველობის დროს ქალაქი აყვავდა. აშენდა სასახლეები, ეკლესიები, ხიდები. [[1236]] წელს ლორე მონღოლებმა აიღეს და სასტიკად დაარბიეს. [[XIV საუკუნე|XIV]]-[[XV საუკუნე]]ებში ქალაქი მნიშვნელოვნად დაქვეითდა და ციხესიმაგრის ფუნქციაღა შერჩა. [[XVI საუკუნე|XVI]]-[[XVIII საუკუნე]]ებში საბოლოოდ დააკნინა ირანელთა და ოსმალთა ლაშქრობებმა. [[1918]]-[[1921]] წლებში ლორის რეგიონი საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის შემადგენლობაში შედიოდა. 1921 წელს საქართველოს ოკუპაციის შემდეგ, რეგიონი საქართველოს ჩამოეჭრა და სომხეთს გადაეცა.
'''ლორე''', ''ლორი'' ({{lang-hy|Լոռի}}) — [[შუა საუკუნეები]]ს ციხე-ქალაქი და ისტორიული მხარე [[ტაშირი|ტაშირში]] (ახლანდელი [[სომხეთი]]). ქალაქის ნანგრევები შემორჩენილია ქ. [[სტეფანავანი]]ს ახლოს. დაარსდა [[XI საუკუნე|XI საუკუნი]]ს 20–იან წლებში [[ტაშირ-ძორაგეტის სამეფო|ტაშირ ძორაგეტის]] მეფე [[დავით I უმიწაწყლო|დავით I უმიწაწყლოს]] მიერ, [[1065]] წლიდან [[კვირიკიდები]]ს დინასტიის მიერ ჩამოყალიბებული [[ტაშირ-ძორაგეტის სამეფო]]ს ცენტრი. მდებარეობდა მაღალ სამკუთხა პლატოზე. ორი მხრით ხეობები იცავდა, მესამე მხრით — ციხესიმაგრეთა კედლების სისტემა. [[1118]] წელს მეფე [[დავით IV აღმაშენებელი|დავით IV აღმაშენებელმა]] ლორე მიმდებარე ტერიტორიებით [[საქართველო]]ს სახელმწიფოს შემოუერთა. განსაკუთრებული სამხედრო მნიშვნელობის გამო იგი საქართველოს ამირსპასალართა სადგომი პუნქტი გახდა. განვითარებული ფეოდალიზმის ხანაში მთელ ტაშირს ლორე ეწოდა. [[1177]] წელს ლორე მეფე [[გიორგი III (საქართველოს მეფე)|გიორგი III-ის]] წინააღმდეგ აჯანყებული [[ივანე ორბელი]]სა და [[დემნა (დემეტრე) უფლისწული|დემნა უფლისწულის]] უკანასკნელი საყრდენი პუნქტი იყო. აჯანყების ჩახშობის შემდეგ ქალაქი ამირსპასალარ [[ყუბასარი|ყუბასარს]] გადაეცა. [[1186]] წლიდან ლორეს [[მხარგრძელები|მხარგრძელთა]] ფეოდალური საგვარეულო ფლობდა და საქართველოს სანაპირო საერისთავოს ცენტრი იყო. მხარგრძელთა მმართველობის დროს ქალაქი აყვავდა. აშენდა სასახლეები, ეკლესიები, ხიდები. [[1236]] წელს ლორე მონღოლებმა აიღეს და სასტიკად დაარბიეს. [[XIV საუკუნე|XIV]]-[[XV საუკუნე]]ებში ქალაქი მნიშვნელოვნად დაქვეითდა და ციხესიმაგრის ფუნქციაღა შერჩა. [[XVI საუკუნე|XVI]]-[[XVIII საუკუნე]]ებში საბოლოოდ დააკნინა ირანელთა და ოსმალთა ლაშქრობებმა. [[1918]]-[[1921]] წლებში ლორის რეგიონი საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის შემადგენლობაში შედიოდა. 1921 წელს საქართველოს ოკუპაციის შემდეგ, რეგიონი საქართველოს ჩამოეჭრა და სომხეთს გადაეცა.

08:21, 6 ივნისი 2016-ის ვერსია

ტერმინს „ლორი“ აქვს სხვა მნიშვნელობებიც, იხილეთ ლორი (მრავალმნიშვნელოვანი).
ლორე
სტატუსი დანგრეული
ისტორია
თარიღდება XI საუკუნე
ლორე — სომხეთი
ლორე
ლორე ვიკისაწყობში

ლორე, ლორი (სომხ. Լոռի) — შუა საუკუნეების ციხე-ქალაქი და ისტორიული მხარე ტაშირში (ახლანდელი სომხეთი). ქალაქის ნანგრევები შემორჩენილია ქ. სტეფანავანის ახლოს. დაარსდა XI საუკუნის 20–იან წლებში ტაშირ ძორაგეტის მეფე დავით I უმიწაწყლოს მიერ, 1065 წლიდან კვირიკიდების დინასტიის მიერ ჩამოყალიბებული ტაშირ-ძორაგეტის სამეფოს ცენტრი. მდებარეობდა მაღალ სამკუთხა პლატოზე. ორი მხრით ხეობები იცავდა, მესამე მხრით — ციხესიმაგრეთა კედლების სისტემა. 1118 წელს მეფე დავით IV აღმაშენებელმა ლორე მიმდებარე ტერიტორიებით საქართველოს სახელმწიფოს შემოუერთა. განსაკუთრებული სამხედრო მნიშვნელობის გამო იგი საქართველოს ამირსპასალართა სადგომი პუნქტი გახდა. განვითარებული ფეოდალიზმის ხანაში მთელ ტაშირს ლორე ეწოდა. 1177 წელს ლორე მეფე გიორგი III-ის წინააღმდეგ აჯანყებული ივანე ორბელისა და დემნა უფლისწულის უკანასკნელი საყრდენი პუნქტი იყო. აჯანყების ჩახშობის შემდეგ ქალაქი ამირსპასალარ ყუბასარს გადაეცა. 1186 წლიდან ლორეს მხარგრძელთა ფეოდალური საგვარეულო ფლობდა და საქართველოს სანაპირო საერისთავოს ცენტრი იყო. მხარგრძელთა მმართველობის დროს ქალაქი აყვავდა. აშენდა სასახლეები, ეკლესიები, ხიდები. 1236 წელს ლორე მონღოლებმა აიღეს და სასტიკად დაარბიეს. XIV-XV საუკუნეებში ქალაქი მნიშვნელოვნად დაქვეითდა და ციხესიმაგრის ფუნქციაღა შერჩა. XVI-XVIII საუკუნეებში საბოლოოდ დააკნინა ირანელთა და ოსმალთა ლაშქრობებმა. 1918-1921 წლებში ლორის რეგიონი საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის შემადგენლობაში შედიოდა. 1921 წელს საქართველოს ოკუპაციის შემდეგ, რეგიონი საქართველოს ჩამოეჭრა და სომხეთს გადაეცა.

იხილეთ აგრეთვე

ლიტერატურა

ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=ლორე&oldid=3102727“-დან