აზატ-ხანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 1: ხაზი 1:
{{მუშავდება|1=[[სპეციალური:Contributions/Jaba1977|Jaba1977]]|2=2016 წლის 23 თებერვალი}}
'''აზატ-ხან ავღანი''' ({{lang-ps|آزاد خان افغان}}), ან '''აზატ-შაჰ ავღანი''' ({{lang-ps|آزاد شاه افغان}}; გ. [[1781]]) — [[პუშტუნები]]ს სამხედრო მეთაური. [[1747]] წლიდან, [[ნადირ-შაჰი]]ს გარდაცვალების შემდეგ, დასავლეთ [[ირანი]]ს ტახტის მთავარი პრეტენდენტი<ref name="iranica">Perry, J. R. (1987), "Āzād Khan Afḡān", in: ''[[ენციკლოპედია ირანიკა]]'', Vol. III, Fasc. 2, pp. 173-174. [http://www.iranicaonline.org/articles/azad-khan-afgan-d Online] (Accessed February 20, 2012).</ref>.
'''აზატ-ხან ავღანი''' ({{lang-ps|آزاد خان افغان}}), ან '''აზატ-შაჰ ავღანი''' ({{lang-ps|آزاد شاه افغان}}; გ. [[1781]]) — [[პუშტუნები]]ს სამხედრო მეთაური. [[1747]] წლიდან, [[ნადირ-შაჰი]]ს გარდაცვალების შემდეგ, დასავლეთ [[ირანი]]ს ტახტის მთავარი პრეტენდენტი<ref name="iranica">Perry, J. R. (1987), "Āzād Khan Afḡān", in: ''[[ენციკლოპედია ირანიკა]]'', Vol. III, Fasc. 2, pp. 173-174. [http://www.iranicaonline.org/articles/azad-khan-afgan-d Online] (Accessed February 20, 2012).</ref>.


ხაზი 6: ხაზი 5:
აზატ-ხანი დაიბადა [[ავღანეთი]]ს პროვინცია [[ღაზნის პროვინცია|ღაზნში]], ქალაქ [[ანდარი (ღაზნი)|ანდარში]]. იგი [[ნადირ-შაჰი]]ს არმიას შეუერთდა დაახლოებით [[1738]] წელს და მიიღო მონაწილეობა [[ირანი|ირანსა]] და [[ინდოეთი|ინდოეთში]] მის მიერ გამართულ ლაშქრობებში. ნადირ-შაჰის მკვლელობის პერიოდში მსახურობდა აზერბაიჯანში ასლან-ხანთან<ref name="iranica"/>.
აზატ-ხანი დაიბადა [[ავღანეთი]]ს პროვინცია [[ღაზნის პროვინცია|ღაზნში]], ქალაქ [[ანდარი (ღაზნი)|ანდარში]]. იგი [[ნადირ-შაჰი]]ს არმიას შეუერთდა დაახლოებით [[1738]] წელს და მიიღო მონაწილეობა [[ირანი|ირანსა]] და [[ინდოეთი|ინდოეთში]] მის მიერ გამართულ ლაშქრობებში. ნადირ-შაჰის მკვლელობის პერიოდში მსახურობდა აზერბაიჯანში ასლან-ხანთან<ref name="iranica"/>.


აზატ-ხანმა ითამაშა მნიშვნელოვანი როლი ხელისუფლებისათვის ბრძოლაში, რომელიც დასრულდა ნადირ-შაჰის მკვლელობით. იგი სასწრაფოდ გადავიდა ნადირ შაჰის მემკვიდრის [[იბრაჰიმ აფშარი]]ს მხარეს და მოიპოვა ხანის ტიტული. [[1749]] წელს იბრაჰიმ აფშარიც დაამხო [[შაჰ რუჰ აფშარი|შაჰრუჰმა]]. აზატ-ხანი კი აგრძელებდა ირანში მიმდინარე არეულობაში მონაწილეობას. დასავლეთ ირანში ქურთებთან და ოსმალებთან კავშირში და [[ერეკლე II]]-სთან დადებული ხელშეკრულების საფუძველზე [[1752]] წლისატვის თითქმის მთლიანად დაიმორჩილა ტერიტორია [[არდებილი|არდებილიდან]] ურმიამდე<ref name="iranica"/>.
აზატ-ხანმა ითამაშა მნიშვნელოვანი როლი ხელისუფლებისათვის ბრძოლაში, რომელიც დასრულდა ნადირ-შაჰის მკვლელობით. იგი სასწრაფოდ გადავიდა ნადირ შაჰის მემკვიდრის [[იბრაჰიმ აფშარი]]ს მხარეს და მოიპოვა ხანის ტიტული. [[1749]] წელს იბრაჰიმ აფშარიც დაამხო [[შაჰ რუჰ აფშარი|შაჰრუჰმა]]. აზატ-ხანი კი აგრძელებდა ირანში მიმდინარე არეულობაში მონაწილეობას. დასავლეთ ირანში ქურთებთან და ოსმალებთან კავშირში და [[ერეკლე II]]-სთან დადებული ხელშეკრულების საფუძველზე [[1752]] წლისათვის თითქმის მთლიანად დაიმორჩილა ტერიტორია [[არდებილი|არდებილიდან]] ურმიამდე<ref name="iranica"/>.


აზატ-ხანი დამარცხდა [[ყირხბულახის ბრძოლა]]ში [[ქართლ-კახეთის სამეფო|ქართლ-კახეთის]] მეფე ერეკლე II-სთან ბრძოლაში და ვერ შეძლო ძალაუფლების გამყარება სამხრეთ ამიერკავკასიაში. ამის შემდეგ იგი ცდილობდა [[ქერიმ-ხანი]]ს წინააღმდეგ ბრძოლას, მაგრამ აქაც მარცხი განიცადა.[[1754]] წელს ფათ-ალი-შაჰთან ერთად თავს დაესხა ქერიმ-ხანს და დაიკავა შირაზი.
აზატ-ხანი დამარცხდა [[ყირხბულახის ბრძოლა]]ში [[ქართლ-კახეთის სამეფო|ქართლ-კახეთის]] მეფე ერეკლე II-სთან ბრძოლაში და ვერ შეძლო ძალაუფლების გამყარება სამხრეთ ამიერკავკასიაში. ამის შემდეგ იგი ცდილობდა [[ქერიმ-ხანი]]ს წინააღმდეგ ბრძოლას, მაგრამ აქაც მარცხი განიცადა.[[1754]] წელს ფათ-ალი-შაჰთან ერთად თავს დაესხა ქერიმ-ხანს და დაიკავა შირაზი.


[[1757]] წლისათვის მას დაწინაურებულმა ყაჯარებმა წაართვეს [[ისპაანი]], [[თავრიზი]] და [[ურმია (ქალაქი)|ურმია]]. აზატ-ხანი [[ბაღდადი|ბაღდადში]] გაიქცა, ხოლო [[1760]] წელს გადავიდა [[თბილისი|თბილისში]] და თავშესაფარი ითხოვა ქართლ-კახეთის მეფე [[ერეკლე II]]-სთან. [[1762]] წელს ერეკლე II-მ იგი ქერიმ ხანს გადასცა. ქერიმ ხანმა იგი საპატიო პენსიაზე გაუშვა და გააგზავნა შირაზში.
[[1757]] წლისათვის მას დაწინაურებულმა ყაჯარებმა წაართვეს [[ისპაანი]], [[თავრიზი]] და [[ურმია (ქალაქი)|ურმია]]. აზატ-ხანი [[ბაღდადი|ბაღდადში]] გაიქცა, ხოლო [[1760]] წელს გადავიდა [[თბილისი|თბილისში]] და თავშესაფარი ითხოვა ქართლ-კახეთის მეფე [[ერეკლე II]]-სთან. [[1762]] წელს ერეკლე II-მ იგი ქერიმ-ხანს გადასცა. ქერიმ-ხანმა იგი საპატიო პენსიაზე გაუშვა და გააგზავნა [[შირაზი|შირაზში]].


აზატ-ხანი გარდაიცვალა [[1781]] წელს და ანდერძის თანახმად დაკრძალეს [[ქაბული|ქაბულში]].
აზატ-ხანი გარდაიცვალა [[1781]] წელს და ანდერძის თანახმად დაკრძალეს [[ქაბული|ქაბულში]].

==იხილეთ აგრეთვე==
* [[ყირხბულახის ბრძოლა]]


==რესურსები ინტერნეტში==
==რესურსები ინტერნეტში==

15:51, 23 თებერვალი 2016-ის ვერსია

აზატ-ხან ავღანი (პუშტუ آزاد خان افغان), ან აზატ-შაჰ ავღანი (პუშტუ آزاد شاه افغان; გ. 1781) — პუშტუნების სამხედრო მეთაური. 1747 წლიდან, ნადირ-შაჰის გარდაცვალების შემდეგ, დასავლეთ ირანის ტახტის მთავარი პრეტენდენტი[1].

აზატ-ხანი ფაქტობრივად ხელისუფლების სათავეში იყო 1752-1757 წლებში და აკონტროლებდა აზერბაიჯანის ნაწილს ქალაქ ურმიამდე, ჩრდილოეთ და ჩრდილო-დასავლეთ ირანს, სამხრეთ-დასავლეთი თურქმენეთისა და აღმოსავლეთი ქურთისტანის ტერიტორიებს. აზატ-ხანი იყო დურანის სახელმწიფოს დამაარსებლის აჰმად-შაჰ დურანის თანამედროვე.

აზატ-ხანი დაიბადა ავღანეთის პროვინცია ღაზნში, ქალაქ ანდარში. იგი ნადირ-შაჰის არმიას შეუერთდა დაახლოებით 1738 წელს და მიიღო მონაწილეობა ირანსა და ინდოეთში მის მიერ გამართულ ლაშქრობებში. ნადირ-შაჰის მკვლელობის პერიოდში მსახურობდა აზერბაიჯანში ასლან-ხანთან[1].

აზატ-ხანმა ითამაშა მნიშვნელოვანი როლი ხელისუფლებისათვის ბრძოლაში, რომელიც დასრულდა ნადირ-შაჰის მკვლელობით. იგი სასწრაფოდ გადავიდა ნადირ შაჰის მემკვიდრის იბრაჰიმ აფშარის მხარეს და მოიპოვა ხანის ტიტული. 1749 წელს იბრაჰიმ აფშარიც დაამხო შაჰრუჰმა. აზატ-ხანი კი აგრძელებდა ირანში მიმდინარე არეულობაში მონაწილეობას. დასავლეთ ირანში ქურთებთან და ოსმალებთან კავშირში და ერეკლე II-სთან დადებული ხელშეკრულების საფუძველზე 1752 წლისათვის თითქმის მთლიანად დაიმორჩილა ტერიტორია არდებილიდან ურმიამდე[1].

აზატ-ხანი დამარცხდა ყირხბულახის ბრძოლაში ქართლ-კახეთის მეფე ერეკლე II-სთან ბრძოლაში და ვერ შეძლო ძალაუფლების გამყარება სამხრეთ ამიერკავკასიაში. ამის შემდეგ იგი ცდილობდა ქერიმ-ხანის წინააღმდეგ ბრძოლას, მაგრამ აქაც მარცხი განიცადა.1754 წელს ფათ-ალი-შაჰთან ერთად თავს დაესხა ქერიმ-ხანს და დაიკავა შირაზი.

1757 წლისათვის მას დაწინაურებულმა ყაჯარებმა წაართვეს ისპაანი, თავრიზი და ურმია. აზატ-ხანი ბაღდადში გაიქცა, ხოლო 1760 წელს გადავიდა თბილისში და თავშესაფარი ითხოვა ქართლ-კახეთის მეფე ერეკლე II-სთან. 1762 წელს ერეკლე II-მ იგი ქერიმ-ხანს გადასცა. ქერიმ-ხანმა იგი საპატიო პენსიაზე გაუშვა და გააგზავნა შირაზში.

აზატ-ხანი გარდაიცვალა 1781 წელს და ანდერძის თანახმად დაკრძალეს ქაბულში.

იხილეთ აგრეთვე

რესურსები ინტერნეტში

სქოლიო

  1. 1.0 1.1 1.2 Perry, J. R. (1987), "Āzād Khan Afḡān", in: ენციკლოპედია ირანიკა, Vol. III, Fasc. 2, pp. 173-174. Online (Accessed February 20, 2012).