სულეიმან II: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 50: ხაზი 50:
[[იბრაჰიმ I (თურქეთი)|იბრაჰიმ I-ის]] შვილი. სულთან [[მეჰმედ IV|მეჰმედ IV-ის]] უმცროსი ძმა. სულთნის ტახტზე ავიდა იანიჩრების აჯანყების შედეგად, რომლებმაც დაამხეს მეჰმედ IV. მანამდე, 40 წლის განმავლობაში იმყოფებოდა იზოლაციაში და გამოკეტილი იყო [[თოფქაფის სასახლე]]ში.
[[იბრაჰიმ I (თურქეთი)|იბრაჰიმ I-ის]] შვილი. სულთან [[მეჰმედ IV|მეჰმედ IV-ის]] უმცროსი ძმა. სულთნის ტახტზე ავიდა იანიჩრების აჯანყების შედეგად, რომლებმაც დაამხეს მეჰმედ IV. მანამდე, 40 წლის განმავლობაში იმყოფებოდა იზოლაციაში და გამოკეტილი იყო [[თოფქაფის სასახლე]]ში.


სულეიმანი იყო ძალიან მორწმუნე ადამიანი და დროსი უმეტესობას ლოცვაში ატარებდა, ხოლო სახელმწიფო საქმეებს განაგებდნენ მისი ვეზირები, რომელტა შორისაც ყველაზე ცნობილია [[ფაზილ მუსტაფა კოპრიულიუ]] (1689-1691 წწ.). გარდაიცვალა [[1691]] წელს გულის [[წყალმანკი]]თ.
სულეიმანი იყო ძალიან მორწმუნე ადამიანი და დროის უმეტესობას ლოცვაში ატარებდა, ხოლო სახელმწიფო საქმეებს განაგებდნენ მისი ვეზირები, რომელტა შორისაც ყველაზე ცნობილია [[ფაზილ მუსტაფა კოპრიულიუ]] (1689-1691 წწ.). გარდაიცვალა [[1691]] წელს გულის [[წყალმანკი]]თ.


==ლიტერატურა==
==ლიტერატურა==

12:19, 14 დეკემბერი 2015-ის ვერსია

სულეიმან II
سليمان ثانى
ოსმალეთის მე-20 სულთანი
მმართ. დასაწყისი: 1687
მმართ. დასასრული: 1691
წინამორბედი: მეჰმედ IV
მემკვიდრე: აჰმედ II
პირადი ცხოვრება
დაბ. თარიღი: 15 აპრილი 1642
დაბ. ადგილი: კონსტანტინოპოლი, ოსმალეთის იმპერია
გარდ. თარიღი: 22 ივნისი 1691
გარდ. ადგილი: ედირნე, ოსმალეთის იმპერია
მეუღლე: ჰატიჯე ხათუნი
ბეჰზათ ხათუნი
ივაზ ხათუნი
სიულუინ ხათუნი
შეჰსიუვარ ხათუნი
ზეინეფ ხათუნი
დინასტია: ოსმანები
მამა: იბრაჰიმ I
დედა: სალიჰა დილაშუბ სულთანი
რელიგია: ისლამი
ხელმოწერა:

სულეიმან II (თურქ. Süleyman II; დ. 15 აპრილი, 1642, სტამბოლი — გ. 23 ივნისი, 1691, ედირნე) — ოსმალეთის იმპერიის სულთანი 1687-1691 წლებში.

ბიოგრაფია

იბრაჰიმ I-ის შვილი. სულთან მეჰმედ IV-ის უმცროსი ძმა. სულთნის ტახტზე ავიდა იანიჩრების აჯანყების შედეგად, რომლებმაც დაამხეს მეჰმედ IV. მანამდე, 40 წლის განმავლობაში იმყოფებოდა იზოლაციაში და გამოკეტილი იყო თოფქაფის სასახლეში.

სულეიმანი იყო ძალიან მორწმუნე ადამიანი და დროის უმეტესობას ლოცვაში ატარებდა, ხოლო სახელმწიფო საქმეებს განაგებდნენ მისი ვეზირები, რომელტა შორისაც ყველაზე ცნობილია ფაზილ მუსტაფა კოპრიულიუ (1689-1691 წწ.). გარდაიცვალა 1691 წელს გულის წყალმანკით.

ლიტერატურა

  • Ali Kemal Meram, Padişah Anaları: Resimli Belgesel Tarih Romanı, Öz Yayınları, 1977