ნიკო დადიანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა

[შემოწმებული ვერსია]

← წინა ცვლილება შემდეგი ცვლილება →

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

ვიზუალურივიკიტექსტი

შიდახაზური

18:02, 31 ოქტომბერი 2015-ის ვერსია

სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ დადიანი.

ნიკო დავითის ძე დადიანი (დ. 4 იანვარი, 1847, ზუგდიდი ― გ. 23 იანვარი, 1903, სანქტ-პეტერბურგი), სამეგრელოს უკანასკნელი მთავარი (* 1853-იდან), რუსეთის არმიის გენერალ-მაიორი (1878).

განათლება პარიზში მიიღო. მისი მცირეწლოვნების გამო სამთავროს განაგებდა დედამისი ეკატერინე ჭავჭავაძე, რომლის დროსაც (1857) ფაქტობრივად სამეგრელოში მთავრობა გაუქმდა. 1868 წელს დადიანმა უარი თქვა (დე-იურე) სამეგრელოს მთავრის ტიტულზე. 1875 წლიდან მსახურობდა კავალერგარდის პოლკში. მონაწილეობდა რუსეთ-ოსმალეთის ომში (1877–1878). 1877 წლიდან პოლკოვნიკი. ბულგარეთის ტახტიდან ბატენბერგის ჩამოგდების (1886 წლის 21 აგვისტო) შემდეგ რუსეთის მთავრობამ დადიანი ბულგარეთის მთავრის კანდიდატად წამოაყენა. დადიანმა თავისი ბიბლიოთეკა (169 ხელნაწერი და წიგნები) უსასყიდლოდ გადასცა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას.

ნიკო დადიანის შვილიშვილი იყო პოეტი მამია გურიელი.

იხილეთ აგრეთვე

სამეგრელოს (ოდიშის) მთავრები

ლიტერატურა

ჭილაია ს., შვილები (ქრონიკა), თბ., 1973;
ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, თბ., 1978. — გვ. 330.

@@ ხაზი 3: / ხაზი 3: @@
 '''ნიკო დავითის ძე დადიანი''' (დ. [[ 4 იანვარი]], [[1847]], [[ზუგდიდი]] ― გ. [[23 იანვარი]], [[1903]], [[სანქტ-პეტერბურგი]]), [[სამეგრელო|სამეგრელოს]] უკანასკნელი მთავარი (* [[1853]]-იდან), რუსეთის არმიის გენერალ-მაიორი ([[1878]]).
-განათლება [[პარიზი|პარიზში]] მიიღო. მისი მცირეწლოვნების გამო სამთავროს განაგებდა დედამისი [[ეკატერინე ჭავჭავაძე]], რომლის დროსაც ([[1857]]) ფაქტობრივად სამეგრელოში მთავრობა გაუქმდა. [[1868]] წელს დადიანმა უარი თქვა (დე-იურე) სამეგრელოს მთავრის ტიტულზე. [[1875]] წლიიდან მსახურობდა კავალერგარდის პოლკში. მონაწილეობდა [[რუსეთ-ოსმალეთის ომი (1877-1878)|რუსეთ-ოსმალეთის ომში]] (1877–1878). [[1877]] წლიდან პოლკოვნიკი. [[ბულგარეთი]]ს ტახტიდან [[ბატენბერგი]]ს ჩამოგდების ([[1886]] წლის [[21 აგვისტო]]) შემდეგ რუსეთის მთავრობამ დადიანი ბულგარეთის მთავრის კანდიდატად წამოაყენა. დადიანმა თავისი ბიბლიოთეკა (169 ხელნაწერი და წიგნები) უსასყიდლოდ გადასცა [[ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება|ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას]].
+განათლება [[პარიზი|პარიზში]] მიიღო. მისი მცირეწლოვნების გამო სამთავროს განაგებდა დედამისი [[ეკატერინე ჭავჭავაძე]], რომლის დროსაც ([[1857]]) ფაქტობრივად სამეგრელოში მთავრობა გაუქმდა. [[1868]] წელს დადიანმა უარი თქვა (დე-იურე) სამეგრელოს მთავრის ტიტულზე. [[1875]] წლიდან მსახურობდა კავალერგარდის პოლკში. მონაწილეობდა [[რუსეთ-ოსმალეთის ომი (1877-1878)|რუსეთ-ოსმალეთის ომში]] (1877–1878). [[1877]] წლიდან პოლკოვნიკი. [[ბულგარეთი]]ს ტახტიდან [[ბატენბერგი]]ს ჩამოგდების ([[1886]] წლის [[21 აგვისტო]]) შემდეგ რუსეთის მთავრობამ დადიანი ბულგარეთის მთავრის კანდიდატად წამოაყენა. დადიანმა თავისი ბიბლიოთეკა (169 ხელნაწერი და წიგნები) უსასყიდლოდ გადასცა [[ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება|ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას]].
 ნიკო დადიანის შვილიშვილი იყო პოეტი [[მამია გურიელი]].