სიუნიქის სამეფო: განსხვავება გადახედვებს შორის

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა

[შემოწმებული ვერსია]

← წინა ცვლილება შემდეგი ცვლილება →

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

ვიზუალურივიკიტექსტი

შიდახაზური

06:36, 19 აგვისტო 2015-ის ვერსია

სიუნიქის სამეფო (სომხ. Սյունիքի թագավորություն - სიუნიქი თაგავორუთიუნ), სივნიეთი, ბახკის (ბალკსის) სამეფო, კაპანის სამეფო — ფეოდალური სახელმწიფო სომხეთის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში, X საუკუნის II ნახევრიდან XII საუკუნემდე. მოიცავდა სიუნიქის ოლქს – თანამედროვე სომხეთის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილს. მისი დამაარსებელი იყო სიუნიქის მთავარი სმბატი, რომელიც 970 წელს მეფედ აკურთხეს. სამეფოს მართავდნენ ორბელიანთა დინასტიის წარმომადგენლები. სამეფოს პოლიტიკური ცენტრი იყო ღაფანი, ხოლო რელიგიური – ტატევის მონასტერი. სამეფომ განსაკუთრებულ აყვავებას მიაღწია XI საუკუნის პირველ ნახევარში ვასაკ I-სა და სმბატ II-ის მმართველობისას. მოსახლეობის ძირითადი საქმიანობა იყო მიწათმოქმედება და მესაქონლეობა. აქ ითვლებოდა 43 ციხე, 48 მონასტერი და ათასზე მეტი სოფელი. 1170 წელს დაიპყრო სელჩუკთა მმართველმა ელდიგუზმა. მონღოლთა ბატონობის დროს სიუნიქის სამეფომ ნაწილობრივ შეინარჩუნა დამოუკიდებლობა.

მმართველები

სმბატ I სააკიანი — 976/980-დან თავადი, 987—998 მეფე ^[1]
ვასაკი— 998—1040^[1]
სმბატ I აშოტიანი — 1040—1044^[1]
გრიგოლ I აშოტიანი — 1044—1084^[1]
სენექერიმი — 1084—1094^[1]
გრიგოლ II სენექერიმიანი — 1094—1166^[1]
გასან გერაკარელი — 1166—1170^[1]

რესურსები ინტერნეტში

სიუნიქის სამეფო, რუსული საბჭოთა ენციკლოპედია (რუსული)

სქოლიო

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 ^1.4 ^1.5 ^1.6 სომხური საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10. — გვ. 477. (სომხური)

[АСЭ-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 ^1.4 ^1.5 ^1.6 სომხური საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10. — გვ. 477. (სომხური)

[1]

@@ ხაზი 1: / ხაზი 1: @@
 [[ფაილი:The Kingdom of Syounik-Baghk, 1020-1166.gif|250px|thumb|სიუნიქის რუკა]]
-'''სიუნიქის სამეფო''' ({{lang-hy|Սյունիքի թագավորություն}} - ''სიუნიქი თაგავორუთიუნ''), ''სივნიეთი'', ''ბახკის (ბალკსის) სამეფო'', ''კაპანის სამეფო'' — ფეოდალური სახელმწიფო [[სომხეთი|სომხეთის]] სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში, [[X საუკუნე|X]]  საუკუნის II ნახევრიდან [[XII საუკუნე|XII]] საუკუნემდე. მოიცავდა სიუნიქის ოლქს – თანამედროვე სომხეთის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილს. მისი დამაარსებელი იყო სიუნიქის მთავარი სმბატი, რომელიც [[970]] წელს მეფედ აკურთხეს. სამეფოს მართავდნენ [[ორბელიანები|ორბელიანთა]] დინასტიის წარმომადგენლები. სამეფოს პოლიტიკური ცენტრი იყო [[ღაფანი]], ხოლო რელიგიური – ტატევის მონასტერი. სამეფომ განსაკუთრებულ აყვავებას მიაღწია XI საუკუნის პირველ ნახევარში [[ვასაკ I]]-სა და [[სმბატ II]]-ის მმართველობისას. მოსახლეობის ძირითადი საქმიანობა იყო მიწათმოქმედება და მესაქონლეობა. აქ ითვლებოდა 43 ციხე, 48 მონასტერი და ათასზე მეტი სოფელი. [[1170]] წელს დაიპყრო სელჩუკთა მმართველმა ელდიგუზმა. მონღოლთა ბატონობის დროს სიუნიქის სამეფომ ნაწილობრივ შეინარჩუნა დამოუკიდებლობა.
+'''სიუნიქის სამეფო''' ({{lang-hy|Սյունիքի թագավորություն}} - სიუნიქი თაგავორუთიუნ), ''სივნიეთი'', ''ბახკის (ბალკსის) სამეფო'', ''კაპანის სამეფო'' — ფეოდალური სახელმწიფო [[სომხეთი|სომხეთის]] სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში, [[X საუკუნე|X]]  საუკუნის II ნახევრიდან [[XII საუკუნე|XII]] საუკუნემდე. მოიცავდა სიუნიქის ოლქს – თანამედროვე სომხეთის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილს. მისი დამაარსებელი იყო სიუნიქის მთავარი სმბატი, რომელიც [[970]] წელს მეფედ აკურთხეს. სამეფოს მართავდნენ [[ორბელიანები|ორბელიანთა]] დინასტიის წარმომადგენლები. სამეფოს პოლიტიკური ცენტრი იყო [[ღაფანი]], ხოლო რელიგიური – ტატევის მონასტერი. სამეფომ განსაკუთრებულ აყვავებას მიაღწია XI საუკუნის პირველ ნახევარში [[ვასაკ I]]-სა და [[სმბატ II]]-ის მმართველობისას. მოსახლეობის ძირითადი საქმიანობა იყო მიწათმოქმედება და მესაქონლეობა. აქ ითვლებოდა 43 ციხე, 48 მონასტერი და ათასზე მეტი სოფელი. [[1170]] წელს დაიპყრო სელჩუკთა მმართველმა ელდიგუზმა. მონღოლთა ბატონობის დროს სიუნიქის სამეფომ ნაწილობრივ შეინარჩუნა დამოუკიდებლობა.
 ==მმართველები==