აბდულა თალიბზადე

აბდულა თალიბზადე
აზერ. Abdulla Şaiq Talıbzadə
250პქპქ აბდულა თალიბზადე
დაბადების თარიღი	24 თებერვალი 1881
დაბადების ადგილი	თბილისი
გარდაცვალების თარიღი	24 ივლისი 1959
გარდაცვალების ადგილი	ბაქო
დასაფლავებულია	საპატიო ხეივანი
საქმიანობა	მწერალი
ენა	აზერბაიჯანული ენა
ეროვნება	აზერბაიჯანელი
მოქალაქეობა	რუსეთის იმპერია აზერბაიჯანის დემოკრატიული რესპუბლიკა  სსრკ
ჯილდოები	შრომის წითელი დროშის ორდენი, აზერბაიჯანის სსრ-ის ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე, ლენინის ორდენი, მედალი „კავკასიის დაცვისათვის“, მედალი „1941-1945 წლების დიდ სამამულო ომში გმირული შრომისათვის“ და Excellence in People's Education of the Azerbaijan SSR
შვილ(ებ)ი	ქამალ თალიბზადე
ხელმოწერა
საიტი	abdullashaig.com
აბდულა თალიბზადე ვიკისაწყობში

აბდულა შაიგი თალიბზადე (დ. 24 თებერვალი 1881, თბილისი — გ. 24 ივლისი 1959, ბაქო), აზერბაიჯანელი მწერალი. დაწყებითი განათლება თბილისში მიიღო. 1901 წლიდან ცხოვრობდა ბაქოში, სადაც ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას. შემოქმედების ადრინდელი პერიოდი აღმოსავლური ლიტერატურის ტრადიციებითაა შემოსაზღვრული, მოგვიანებით პროგრესული რომანრიზმის მიმდევარი იყო. მნიშვნელოვანია აბდულა თალიბზადეს მოთხრობები „უბედური ოჯახი“, „წერილმა ვერ მოაღწია“, „ლამაზი გაზაფხული“ (1912-1913); რომანი „არაზი“ (1940), დრამატული ნაწარმოებები: „ელვა“ (1927), „ხასაი“ (1937), „ხალხის შვილი“ (1939), „სამშობლო“ (1942) და სხვა. პიესების დიდი ნაწილი დაწერილია მოზარდთა თეატრისათვის. აბდულა თალიბზადემ თარგმნა ნიზამის „ისქანდერნამეს“ ნაწილი („წიგნი დიდებისა“), შექსპირის „მაკბეთი“, პუშკინის, კრილოვის, ნეკრასოვისა და სხვათა ნაწარმოებები.

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 576-577.