გიორგი IV გურიელი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
ხაზი 33: | ხაზი 33: | ||
[[1711]] წელს გურიელად დასვა მამამ, რომელიც მაშინ იმერეთის მეფე იყო. [[1712]]-[[1714]] ტახტი წაართვა ძმამ [[ლევან გურიელი|ლევან გურიელმა]]. |
[[1711]] წელს გურიელად დასვა მამამ, რომელიც მაშინ იმერეთის მეფე იყო. [[1712]]-[[1714]] ტახტი წაართვა ძმამ [[ლევან გურიელი|ლევან გურიელმა]]. |
||
[[ |
1716 წელს გიორგი IV გურიელმა [[სიმონეთის ბრძოლა]]ში დაამარცხა იმერეთის მეფე [[გიორგი VI (იმერეთის მეფე)|გიორგი VI]] და გამეფდა, მაგრამ მხოლოდ სამი თვე იმეფა. გიორგიმ გურიიდან თავისი სიმდიდრის ჩამოტანა განიზრახა, მაგრამ რაჭველები თავს დაესხნენ სოფელ [[სალომინაო]]ში. ეს რომ გურიელმა გაიგო გურიაში გაიქცა. |
||
[[1717]] გააძევა ძმამ [[ქაიხოსრო III გურიელი|ქაიხოსრო III გურიელმა]]. იმავე წელს ოსმალთა დახმარებით ტახტი დაიბრუნა. [[1717]] [[ბეჟან I დადიანი|ბეჟან დადიანმა]] გააძევა სამთავროდან, მაგრამ მაშინვე შეძლო ძალაუფლების დაბრუნება. ახლო კავშირი ჰქონდა [[ვახტანგ VI]]-სთან და მისი შემწეობით ცდილობდა [[ოსმალეთი|ოსმალთა]] მიერ მიტაცებული [[ბათუმი]]სა და [[ჩაქვი]]ს მხარეების დაბრუნებას. მიუხედავად ამისა, ოსმალებმა 1723 წელს დაიკავეს შავი ზღვის სანაპიროზე მდებარე ციხეები, მათ შორის ქობულეთი და გრიგოლეთი. ოსმალებს თავადი ნაკაშიძე უჭერდა მხარს. გურიელს დაუმტკიცდა მამის მიერ დაკავებული [[საჯავახო (მხარე)|საჯავახოსა]] და [[სურები]]ს მხარეები. |
[[1717]] გააძევა ძმამ [[ქაიხოსრო III გურიელი|ქაიხოსრო III გურიელმა]]. იმავე წელს ოსმალთა დახმარებით ტახტი დაიბრუნა. [[1717]] [[ბეჟან I დადიანი|ბეჟან დადიანმა]] გააძევა სამთავროდან, მაგრამ მაშინვე შეძლო ძალაუფლების დაბრუნება. ახლო კავშირი ჰქონდა [[ვახტანგ VI]]-სთან და მისი შემწეობით ცდილობდა [[ოსმალეთი|ოსმალთა]] მიერ მიტაცებული [[ბათუმი]]სა და [[ჩაქვი]]ს მხარეების დაბრუნებას. მიუხედავად ამისა, ოსმალებმა 1723 წელს დაიკავეს შავი ზღვის სანაპიროზე მდებარე ციხეები, მათ შორის ქობულეთი და გრიგოლეთი. ოსმალებს თავადი ნაკაშიძე უჭერდა მხარს. გურიელს დაუმტკიცდა მამის მიერ დაკავებული [[საჯავახო (მხარე)|საჯავახოსა]] და [[სურები]]ს მხარეები. |
19:09, 29 ივნისი 2015-ის ვერსია
გიორგი IV გურიელი | |
---|---|
გურიის მთავარი იმერეთის მეფე | |
მმართ. დასაწყისი: | 1711, 1714, 1717 |
მმართ. დასასრული: | 1712, 1717, 1726 |
წინამორბედი: | მამია III გურიელი, ლევან გურიელი, ქაიხოსრო III გურიელი |
მემკვიდრე: | ლევან გურიელი, ქაიხოსრო III გურიელი, მამია IV გურიელი |
პირადი ცხოვრება | |
დაბ. თარიღი: | 1702 |
გარდ. თარიღი: | 1726 |
მეუღლე: | ხვარამზე |
შვილები: | მამია IV გურიელი, გიორგი V გურიელი |
დინასტია: | გურიელები |
მამა: | მამია III გურიელი |
დედა: | ელენე |
გიორგი IV გურიელი (დ. 1702 — გ. 1726) — მამია III გურიელის ძე. პერიოდულად იყო გურიის მთავარი 1711-1726 წლებში.
ბიოგრაფია
1711 წელს გურიელად დასვა მამამ, რომელიც მაშინ იმერეთის მეფე იყო. 1712-1714 ტახტი წაართვა ძმამ ლევან გურიელმა.
1716 წელს გიორგი IV გურიელმა სიმონეთის ბრძოლაში დაამარცხა იმერეთის მეფე გიორგი VI და გამეფდა, მაგრამ მხოლოდ სამი თვე იმეფა. გიორგიმ გურიიდან თავისი სიმდიდრის ჩამოტანა განიზრახა, მაგრამ რაჭველები თავს დაესხნენ სოფელ სალომინაოში. ეს რომ გურიელმა გაიგო გურიაში გაიქცა.
1717 გააძევა ძმამ ქაიხოსრო III გურიელმა. იმავე წელს ოსმალთა დახმარებით ტახტი დაიბრუნა. 1717 ბეჟან დადიანმა გააძევა სამთავროდან, მაგრამ მაშინვე შეძლო ძალაუფლების დაბრუნება. ახლო კავშირი ჰქონდა ვახტანგ VI-სთან და მისი შემწეობით ცდილობდა ოსმალთა მიერ მიტაცებული ბათუმისა და ჩაქვის მხარეების დაბრუნებას. მიუხედავად ამისა, ოსმალებმა 1723 წელს დაიკავეს შავი ზღვის სანაპიროზე მდებარე ციხეები, მათ შორის ქობულეთი და გრიგოლეთი. ოსმალებს თავადი ნაკაშიძე უჭერდა მხარს. გურიელს დაუმტკიცდა მამის მიერ დაკავებული საჯავახოსა და სურების მხარეები.
გურიელმა და მისმა მეუღლე ხვარამზემ აღდგენითი სამუშაოები ჩაატარეს ლიხაურისა და ჯუმათის ეკლესიებში.
ლიტერატურა
- ჩხატარაიშვილი ქ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, თბ., 1978. — გვ. 163.
|