პედრუ II (ბრაზილია): განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
მ removed Category:ბრაზილიელები using HotCat |
მ clean up, removed: {{Link FA|en}}, {{Link FA|fr}}, {{Link FA|pt}} using AWB |
||
ხაზი 68: | ხაზი 68: | ||
| პრემიერ-მინისტრი5= |
| პრემიერ-მინისტრი5= |
||
}} |
}} |
||
'''პედრუ II''' ({{lang-pt|Pedro II}}; დ. [[2 დეკემბერი]], [[1825]], [[რიო-დე-ჟანეირო]], [[ბრაზილია]] – გ. [[5 დეკემბერი]], [[1891]], [[პარიზი]], [[საფრანგეთი]]) – [[ბრაზილია|ბრაზილიის]] მეორე და უკანასკნელი იმპერატორი 1831-1889 წწ. [[ბრაგანსის დინასტია|ბრაგანსის დინასტიის]] წარმომადგენელი. |
'''პედრუ II''' ({{lang-pt|Pedro II}}; დ. [[2 დეკემბერი]], [[1825]], [[რიო-დე-ჟანეირო]], [[ბრაზილია]] – გ. [[5 დეკემბერი]], [[1891]], [[პარიზი]], [[საფრანგეთი]]) – [[ბრაზილია|ბრაზილიის]] მეორე და უკანასკნელი იმპერატორი 1831-1889 წწ. [[ბრაგანსის დინასტია|ბრაგანსის დინასტიის]] წარმომადგენელი. |
||
პედრუ II-მ იმპერატორის ტახტი 1831 წელს, მას შემდეგ დაიკავა, რაც მისმა მამამ [[პედრუ I (ბრაზილია)|პედრუ I-მა]] უარი თქვა ქვეყნის მართვაზე. ამ დროს იგი სულ 6 წლის იყო. 1840 წლამდე მას პარლამენტის მიერ დანიშნული რეგენტი ჰყავდა. ხასიათის მიხედვით პედრო იყო წყნარი და კარგად განათლებული. |
პედრუ II-მ იმპერატორის ტახტი 1831 წელს, მას შემდეგ დაიკავა, რაც მისმა მამამ [[პედრუ I (ბრაზილია)|პედრუ I-მა]] უარი თქვა ქვეყნის მართვაზე. ამ დროს იგი სულ 6 წლის იყო. 1840 წლამდე მას პარლამენტის მიერ დანიშნული რეგენტი ჰყავდა. ხასიათის მიხედვით პედრო იყო წყნარი და კარგად განათლებული. |
||
== მონობის გაუქმება == |
== მონობის გაუქმება == |
||
1888 წელს ქვეყანაში იმერატორის არ ყოფნის პერიოდში (წასული იყო ევროპაში სამკურნალოდ), მისმა შვილმა [[ისაბელა ბრაზილიელი|ისაბელამ]] ხელი მოაწერა კანონს მონობის გაუქმების შესახებ, მაგრამ ეს აღარ გადაარჩენდა მონარქიას. 1889 წლის 15 ნოემბერს რესპუბლიკელებმა [[რიო-დე-ჟანეირო]]ში დაიწყეს აჯანყება და დაამხეს იმპერატორის ხელისუფლება. |
1888 წელს ქვეყანაში იმერატორის არ ყოფნის პერიოდში (წასული იყო ევროპაში სამკურნალოდ), მისმა შვილმა [[ისაბელა ბრაზილიელი|ისაბელამ]] ხელი მოაწერა კანონს მონობის გაუქმების შესახებ, მაგრამ ეს აღარ გადაარჩენდა მონარქიას. 1889 წლის 15 ნოემბერს რესპუბლიკელებმა [[რიო-დე-ჟანეირო]]ში დაიწყეს აჯანყება და დაამხეს იმპერატორის ხელისუფლება. |
||
პედრუ II გარდაიცვალა პარიზში [[1891]] წელს. [[1939]] წელს იმპერატორისა და მისი მეუღლის ნეშტი ბრაზილიაში გადაასვენეს. |
პედრუ II გარდაიცვალა პარიზში [[1891]] წელს. [[1939]] წელს იმპერატორისა და მისი მეუღლის ნეშტი ბრაზილიაში გადაასვენეს. |
||
==ოჯახი== |
==ოჯახი== |
||
ხაზი 88: | ხაზი 88: | ||
[[კატეგორია:დაბადებული 1825]] |
[[კატეგორია:დაბადებული 1825]] |
||
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1891]] |
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1891]] |
||
{{Link FA|fr}} |
|||
{{Link FA|pt}} |
|||
{{Link FA|en}} |
10:52, 28 იანვარი 2015-ის ვერსია
პედრუ II | |
ბრაზილიის იმპერატორი | |
---|---|
თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
7 აპრილი, 1831 – 15 ნოემბერი, 1889 | |
წინამორბედი | პედრუ I |
მემკვიდრე | მონარქიის ლიკვიდაცია |
დაბადებული | 2 დეკემბერი, 1825 რიო-დე-ჟანეირო, ბრაზილია |
გარდაცვლილი | 5 დეკემბერი, 1891 პარიზი, საფრანგეთი |
შვილები | 4 შვილი |
პედრუ II (პორტ. Pedro II; დ. 2 დეკემბერი, 1825, რიო-დე-ჟანეირო, ბრაზილია – გ. 5 დეკემბერი, 1891, პარიზი, საფრანგეთი) – ბრაზილიის მეორე და უკანასკნელი იმპერატორი 1831-1889 წწ. ბრაგანსის დინასტიის წარმომადგენელი.
პედრუ II-მ იმპერატორის ტახტი 1831 წელს, მას შემდეგ დაიკავა, რაც მისმა მამამ პედრუ I-მა უარი თქვა ქვეყნის მართვაზე. ამ დროს იგი სულ 6 წლის იყო. 1840 წლამდე მას პარლამენტის მიერ დანიშნული რეგენტი ჰყავდა. ხასიათის მიხედვით პედრო იყო წყნარი და კარგად განათლებული.
მონობის გაუქმება
1888 წელს ქვეყანაში იმერატორის არ ყოფნის პერიოდში (წასული იყო ევროპაში სამკურნალოდ), მისმა შვილმა ისაბელამ ხელი მოაწერა კანონს მონობის გაუქმების შესახებ, მაგრამ ეს აღარ გადაარჩენდა მონარქიას. 1889 წლის 15 ნოემბერს რესპუბლიკელებმა რიო-დე-ჟანეიროში დაიწყეს აჯანყება და დაამხეს იმპერატორის ხელისუფლება.
პედრუ II გარდაიცვალა პარიზში 1891 წელს. 1939 წელს იმპერატორისა და მისი მეუღლის ნეშტი ბრაზილიაში გადაასვენეს.
ოჯახი
1843 წელს იქორწინა ორივე სიცილიის სამეფოს პრინცესა ტერეზა კრისტინა ბურბონ-სიცილიელზე, რომელთანაც შეეძინა 4 შვილი: აფონსუ, ისაბელა, ლეოპოლდინა და პედრუ.