დავით წერეთელი: განსხვავება გადახედვებს შორის

დავით წერეთელი
დაბ. თარიღი	17 აპრილი/1 მაისი, 1905
დაბ. ადგილი	შრომა, ამბროლაურის მუნიციპალიტეტი
გარდ. თარიღი	30 ივლისი, 1976
გარდ. ადგილი	მოსკოვი, რუსეთი
დასაფლავებულია	თბილისი
მოქალაქეობა	რუსეთის იმპერია; ამიერკავკასიის დემოკრატიული ფედერაციული რესპუბლიკა; საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა; სსრკ
საქმიანობა	გეოგრაფი და ალპინისტი
მუშაობის ადგილი	ვახუშტი ბაგრატიონის სახელობის გეოგრაფიის ინსტიტუტი
ალმა-მატერი	თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი
ჯილდოები

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა

[შემოწმებული ვერსია]

← წინა ცვლილება შემდეგი ცვლილება →

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

ვიზუალურივიკიტექსტი

შიდახაზური

17:13, 23 იანვარი 2015-ის ვერსია

დავით ბესარიონის ძე წერეთელი (დ. 17 აპრილი [ძვ. სტ. 1 მაისი], 1905, სოფ. ჯვარისა, ონის მაზრა, ახლანდელი სოფელი შრომა, ამბროლაურის მუნიციპალიტეტი ― გ. 30 ივლისი, 1976, მოსკოვი, დაკრძალულია თბილისში) — ქართველი გეოგრაფი და მთასვლელი. გეოგრაფიულ მეცნიერებათა დოქტორი (1965), პროფესორი (1965).

1934 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის გეოგრაფია-გეოლოგიის ფაკულტეტი გეოლოგიის სპეციალობით. ამავე წლიდან მუშაობას იწყებს საქართველოს სახელმწიფო მუზეუმში გეოლოგიის განყოფილების უმცროს მეცნიერ თანამშრომლად, 1936-1942 წლებში განყოფილების გამგეა. 1942-1945 წლებში მონაწილეობდა დიდ სამამულო ომში. დემობილიზაციის შემდეგ, 1946 წლიდან ისევ მუზეუმში განაგრძობს მუშაობას. 1951 წლიდან გარდაცვალებამდე მუშაობდა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ვახუშტის სახელობის გეოგრაფიის ინსტიტუტის დირექტორის მოადგილედ სამეცნიერო დარგში. 1947 წლიდან თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში კითხულობდა მეოთხეული გეოლოგიის, გლაციოლოგიისა და პალეოგეოგრაფიის სალექციო კურსს. არის 100-ზე მეტი სამეცნიერო ნაშრომის ავტორი. 1933-1934 წლებში პამირის 7000 მეტრიანი მწვერვალის დაპყრობისათვის სსრკ-ში ერთ პირველთაგანს მიენიჭა ალპინიზმის ოსტატის საპატიო წოდება.

დაჯილდოებულია საპატიო ნიშნის ორდენით (1952), მრავალი მედლითა და სიგელით.

ლიტერატურა

მაისურაძე გ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 306.

@@ ხაზი 19: / ხაზი 19: @@
 | საიტი                 =
 }}
-'''დავით ბესარიონის ძე წერეთელი''' (დ. [[17 აპრილი]] <small>[ძვ. სტ. 1 მაისი]</small>, [[1905]], [[ჯვარისა|სოფ. ჯვარისა]], [[ონის მაზრა]], ახლანდელი [[ჯვარისა (ამბროლაურის მუნიციპალიტეტი)|სოფელი შრომა]], [[ამბროლაურის მუნიციპალიტეტი]] ― გ. [[30 ივლისი]], [[1976]], [[მოსკოვი]], დაკრძალულია [[თბილისი|თბილისში]]) — ქართველი [[გეოგრაფი]] და მთასვლელი. გეოგრაფიის მეცნიერებათა დოქტორი ([[1965]]), [[პროფესორი]] ([[1965]]).
+'''დავით ბესარიონის ძე წერეთელი''' (დ. [[17 აპრილი]] <small>[ძვ. სტ. 1 მაისი]</small>, [[1905]], [[ჯვარისა|სოფ. ჯვარისა]], [[ონის მაზრა]], ახლანდელი [[ჯვარისა (ამბროლაურის მუნიციპალიტეტი)|სოფელი შრომა]], [[ამბროლაურის მუნიციპალიტეტი]] ― გ. [[30 ივლისი]], [[1976]], [[მოსკოვი]], დაკრძალულია [[თბილისი|თბილისში]]) — ქართველი [[გეოგრაფი]] და მთასვლელი. გეოგრაფიულ მეცნიერებათა დოქტორი ([[1965]]), [[პროფესორი]] ([[1965]]).
 [[1934|1934 წელს]] დაამთავრა [[თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი]]ს გეოგრაფია-გეოლოგიის ფაკულტეტი გეოლოგიის სპეციალობით. ამავე წლიდან მუშაობას იწყებს საქართველოს სახელმწიფო მუზეუმში გეოლოგიის განყოფილების უმცროს მეცნიერ თანამშრომლად, [[1936]]-[[1942]] წლებში განყოფილების გამგეა. [[1942]]-[[1945]] წლებში მონაწილეობდა [[დიდი სამამულო ომი|დიდ სამამულო ომში]]. დემობილიზაციის შემდეგ, [[1946|1946 წლიდან]] ისევ მუზეუმში განაგრძობს მუშაობას. [[1951|1951 წლიდან]] გარდაცვალებამდე მუშაობდა [[საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია|საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის]] [[ვახუშტი ბაგრატიონის სახელობის გეოგრაფიის ინსტიტუტი|ვახუშტის სახელობის გეოგრაფიის ინსტიტუტის]] დირექტორის მოადგილედ სამეცნიერო დარგში. [[1947]] წლიდან [[თსუ|თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში]] კითხულობდა [[მეოთხეული გეოლოგია|მეოთხეული გეოლოგიის]], [[გლაციოლოგია|გლაციოლოგიისა]] და [[პალეოგეოგრაფია|პალეოგეოგრაფიის]] სალექციო კურსს. არის 100-ზე მეტი სამეცნიერო ნაშრომის ავტორი. [[1933]]-[[1934]] წლებში [[პამირი]]ს 7000 მეტრიანი მწვერვალის დაპყრობისათვის [[სსრკ]]-ში ერთ პირველთაგანს მიენიჭა [[ალპინიზმი]]ს ოსტატის საპატიო წოდება.