ფოტოსფერო: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
Bot: 42 ენათაშორისი ბმული გადატანილია Wikidata_ზე, d:q6372
გასწორდა თხრობის სტილი, გასწორდა ორთოგრაფია
ხაზი 1: ხაზი 1:
[[ფაილი:Sun920607.jpg|thumb|300 px|ფოტოსფერო - მზის ხილვადი დისკო. შესამჩნევია დამუქება ნაპირებისკენ და [[მზის ლაქა|მზის ლაქები]].]]
[[ფაილი:Sun920607.jpg|thumb|300 px|ფოტოსფერო - მზის ხილვადი დისკო. შესამჩნევია დამუქება ნაპირებისკენ და [[მზის ლაქა|მზის ლაქები]].]]


'''ფოტოსფერო''' — [[ვარსკვლავის ატმოსფერო]]ს გამომსხივებელი ფენა, რომელშიც გამოსხივების იწყვეტი [[სპექტრი]]ს ნაკადი წარმოიშვება. ფოტოსფერო იძლევა ვარსკვლავის გამოსხივების ძირითად ნაწილს.
'''ფოტოსფერო''' — [[ვარსკვლავის ატმოსფერო]]ს გამომსხივებელი ფენა, რომელშიც გამოსხივების უწყვეტი [[სპექტრი]]ს ნაკადი წარმოიშვება. ფოტოსფერო იძლევა ვარსკვლავის გამოსხივების ძირითად ნაწილს.


ფოტოსფერო არაგამჭირვალე ([[ოპტიკური სისქე]] <math>\tau \approx 1</math>), შთანთქავს ხოლო შემდეგ განმეორებით გამოასხივებს ენერგიას, რომელსაც ვარსკვლავის სირღმიდან ღებულობს. რადგან ფოტოსფეროს გამჭირვალობა დაბალია, ენერგიის გადატანა კონვექციის გზით ხდება: მზის გვირგვინის შემთხვევაში იხილება როგორც [[ფოტოსფეროს გრანულირება]], ე.ი. ნათელი ცხელი კონვექტიური გრანულების სახით. ფოტოფსეროს სირღმე დამოკიდებულია მისი გამჭირვალობის და ამის შესაბამისად სიმკვრივისა. ფოტოსფეროს ტიპიური სიღრმე შეადგენს: მზისთვის 300 კმ, თეთრი ვარსკვლავებისთვის (მთავარ თანმიმდევრობის) '''A0V''' სპექტრალური კლასით შეადგენს ~1000 კმ, G კლასის გიგანტებისთვის ~10<sup>4</sup>—10<sup>5</sup> კმ, ე.ი. ვარსკვლავის დიამეტრის გაცილებით ნაკლები.
ფოტოსფერო არაგამჭირვალე ([[ოპტიკური სისქე]] <math>\tau \approx 1</math>), შთანთქავს ხოლო შემდეგ განმეორებით გამოასხივებს ენერგიას, რომელსაც ვარსკვლავის სირღმიდან ღებულობს. რადგან ფოტოსფეროს გამჭირვალობა დაბალია, ენერგიის გადატანა კონვექციის გზით ხდება: მზის გვირგვინის შემთხვევაში იხილება როგორც [[ფოტოსფეროს გრანულირება]], ე.ი. ნათელი ცხელი კონვექტიური გრანულების სახით. ფოტოსფეროს სირღმე დამოკიდებულია მისი გამჭირვალობისა და, ამის შესაბამისად, სიმკვრივეზე. ფოტოსფეროს ტიპიური სიღრმე შეადგენს: მზისთვის 300 კმ; თეთრი ვარსკვლავებისთვის (მთავარ თანმიმდევრობის) '''A0V''' სპექტრალური კლასით ~1000 კმ; G კლასის გიგანტებისთვის ~10<sup>4</sup>—10<sup>5</sup> კმ, ე.ი. ვარსკვლავის დიამეტრის გაცილებით ნაკლები.


[[ფაილი:Sun Atmosphere Temperature and Density SkyLab.jpg|thumb|300 px|მზის ატმოსფეროს ტემპერატურა და სიმკვრივე]]
[[ფაილი:Sun Atmosphere Temperature and Density SkyLab.jpg|thumb|300 px|მზის ატმოსფეროს ტემპერატურა და სიმკვრივე]]
ხაზი 9: ხაზი 9:
ფოტოსფეროს ტემპერატურა სირღმისთანავე იზრდება, რაც მზის დისკოს ნაპირის ხილვად დამუქებას განაპირობებს. მზის ფოტოსფეროს ზედაპირზე აღინიშნება დაბალი ტემპერატურის კერები (1500 [[კელვინი|K]]) — [[მზის ლაქა|მზის ლაქები]].
ფოტოსფეროს ტემპერატურა სირღმისთანავე იზრდება, რაც მზის დისკოს ნაპირის ხილვად დამუქებას განაპირობებს. მზის ფოტოსფეროს ზედაპირზე აღინიშნება დაბალი ტემპერატურის კერები (1500 [[კელვინი|K]]) — [[მზის ლაქა|მზის ლაქები]].


ფოტოსფეროში ვარსკვლავის გამოსხივების უწყვეტი სპექტრი წარმოიშვება. ფოტოსფერის თავზე ტემპერატურა და გამჭირვალობა ვარსკვლავის ატმოსფეროს ქრომოსფეროში, რომელშიც ვარსკვლავის სპქეტრის შტანთქვის ზოლები ფორმირდება, იწყებს მომატებას (მზის გვირგვინში), [[მზის გვირგვინი|გვირგვინის]] ზოგიერთ უბანში მილიონ გრადუსს აღწევს.
ფოტოსფეროში ვარსკვლავის გამოსხივების უწყვეტი სპექტრი წარმოიშვება. ფოტოსფეროს თავზე ტემპერატურა და გამჭირვალობა ვარსკვლავის ატმოსფეროს ქრომოსფეროში, რომელშიც ვარსკვლავის სპქეტრის შთანთქვის ზოლები ფორმირდება (მზის გვირგვინში), მომატებას იწყებს, [[მზის გვირგვინი|გვირგვინის]] ზოგიერთ უბანში მილიონ გრადუსს აღწევს.


== რესურსები ინტერნეტში ==
== რესურსები ინტერნეტში ==

07:13, 1 ოქტომბერი 2014-ის ვერსია

ფოტოსფერო - მზის ხილვადი დისკო. შესამჩნევია დამუქება ნაპირებისკენ და მზის ლაქები.

ფოტოსფეროვარსკვლავის ატმოსფეროს გამომსხივებელი ფენა, რომელშიც გამოსხივების უწყვეტი სპექტრის ნაკადი წარმოიშვება. ფოტოსფერო იძლევა ვარსკვლავის გამოსხივების ძირითად ნაწილს.

ფოტოსფერო არაგამჭირვალე (ოპტიკური სისქე ), შთანთქავს ხოლო შემდეგ განმეორებით გამოასხივებს ენერგიას, რომელსაც ვარსკვლავის სირღმიდან ღებულობს. რადგან ფოტოსფეროს გამჭირვალობა დაბალია, ენერგიის გადატანა კონვექციის გზით ხდება: მზის გვირგვინის შემთხვევაში იხილება როგორც ფოტოსფეროს გრანულირება, ე.ი. ნათელი ცხელი კონვექტიური გრანულების სახით. ფოტოსფეროს სირღმე დამოკიდებულია მისი გამჭირვალობისა და, ამის შესაბამისად, სიმკვრივეზე. ფოტოსფეროს ტიპიური სიღრმე შეადგენს: მზისთვის 300 კმ; თეთრი ვარსკვლავებისთვის (მთავარ თანმიმდევრობის) A0V სპექტრალური კლასით ~1000 კმ; G კლასის გიგანტებისთვის ~104—105 კმ, ე.ი. ვარსკვლავის დიამეტრის გაცილებით ნაკლები.

მზის ატმოსფეროს ტემპერატურა და სიმკვრივე

ფოტოსფეროს ტემპერატურა სირღმისთანავე იზრდება, რაც მზის დისკოს ნაპირის ხილვად დამუქებას განაპირობებს. მზის ფოტოსფეროს ზედაპირზე აღინიშნება დაბალი ტემპერატურის კერები (1500 K) — მზის ლაქები.

ფოტოსფეროში ვარსკვლავის გამოსხივების უწყვეტი სპექტრი წარმოიშვება. ფოტოსფეროს თავზე ტემპერატურა და გამჭირვალობა ვარსკვლავის ატმოსფეროს ქრომოსფეროში, რომელშიც ვარსკვლავის სპქეტრის შთანთქვის ზოლები ფორმირდება (მზის გვირგვინში), მომატებას იწყებს, გვირგვინის ზოგიერთ უბანში მილიონ გრადუსს აღწევს.

რესურსები ინტერნეტში