ზარმაცასებრნი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
მ Bot: Migrating 45 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q2274076 (translate me) |
No edit summary |
||
| ხაზი 19: | ხაზი 19: | ||
'''ზარმაცასებრნი''' (Bradypodidae), [[ძუძუმწოვრები|ძუძუმწოვრების]] ოჯახი [[არასრულკბილიანები|არასრულკბილიანების]] რიგისა. მათი სხეულის სიგრძეა 50–64 სმ, წონა 4–7 კგ. წინა კიდურები უკანაზე გრძელი აქვთ. თითები ცელისმაგვარი ბრჭყალებით ბოლოვდება. სხვა ძუძუმწოვრებისაგან განსხვავებით, ზარმაცას კისრის 6–9 მალა და 14–24 წყვილი ნეკნი აქვთ. სხეული დაფარულია მორუხო–მურა ბერწვით და ხშირად მომწვანო ელფერი დაჰკრავს, რადგან ბეწვში ბინადრობენ ლურჯ–მწვანე მიკროსკოპული წყალმცენარეები. ზარმაცას კარგად აქვს განვითარებული ყნოსვა და მხედველობა, უფრო ნაკლებად – სმენა. ისინი ზურგით მუდამ ქვემოთ არიან დაკიდებული ხეებზე, რის გამოც შინაგანი ორგანოები ძუძუმწოვრებისათვის უჩვეულოდ აქვთ განლაგებული: ღვიძლი ზურგისკენაა შებრუნებული და მუცლის კედელს არ ეხება; [[ელენთა]] და [[პანკრეასი]] მარჯვნივაა, [[საშარდე ბუშტი]] დიდია და თითქმის ეხება დიაფრაგმას, ტრაქეა ორ ხვეულს ქმნის და ა.შ. |
'''ზარმაცასებრნი''' (Bradypodidae), [[ძუძუმწოვრები|ძუძუმწოვრების]] ოჯახი [[არასრულკბილიანები|არასრულკბილიანების]] რიგისა. მათი სხეულის სიგრძეა 50–64 სმ, წონა 4–7 კგ. წინა კიდურები უკანაზე გრძელი აქვთ. თითები ცელისმაგვარი ბრჭყალებით ბოლოვდება. სხვა ძუძუმწოვრებისაგან განსხვავებით, ზარმაცას კისრის 6–9 მალა და 14–24 წყვილი ნეკნი აქვთ. სხეული დაფარულია მორუხო–მურა ბერწვით და ხშირად მომწვანო ელფერი დაჰკრავს, რადგან ბეწვში ბინადრობენ ლურჯ–მწვანე მიკროსკოპული წყალმცენარეები. ზარმაცას კარგად აქვს განვითარებული ყნოსვა და მხედველობა, უფრო ნაკლებად – სმენა. ისინი ზურგით მუდამ ქვემოთ არიან დაკიდებული ხეებზე, რის გამოც შინაგანი ორგანოები ძუძუმწოვრებისათვის უჩვეულოდ აქვთ განლაგებული: ღვიძლი ზურგისკენაა შებრუნებული და მუცლის კედელს არ ეხება; [[ელენთა]] და [[პანკრეასი]] მარჯვნივაა, [[საშარდე ბუშტი]] დიდია და თითქმის ეხება დიაფრაგმას, ტრაქეა ორ ხვეულს ქმნის და ა.შ. |
||
ოჯახში 7 სახეობაა, რომლებიც გაერთიანებულია 2 გვარში: [[სამთითა ზარმაცასებრნი]] (Bradypus) და [[ორთითა ზარმაცასებრნი]] (Choloepus). გავრცელებული არიან სამხრ. და ცენტრ. ამერიკის ტყეებში. ცხოვრობენ ერთეულებად, იშვიათად წყვილებად. წელიწადში ერთხელ შობენ ერთ ნაშიერს. იკვებებიან ფოთლებით, ნორჩი ყლორტებით, ხილით. ნადირობის ობიექტია – იყენებენ ხორცსა და ტყავს. |
ოჯახში 7 სახეობაა, რომლებიც გაერთიანებულია 2 გვარში: [[სამთითა ზარმაცასებრნი]] (Bradypus) და [[ორთითა ზარმაცასებრნი]] (Choloepus). გავრცელებული არიან სამხრ. და ცენტრ. ამერიკის ტყეებში. ცხოვრობენ ერთეულებად, იშვიათად წყვილებად. წელიწადში ერთხელ შობენ ერთ ნაშიერს. იკვებებიან ფოთლებით, ნორჩი ყლორტებით, ხილით. ნადირობის ობიექტია – იყენებენ ხორცსა და ტყავს. |
||
== ლიტერატურა == |
|||
{{ქსე|4|486|}} |
|||
[[კატეგორია:ძუძუმწოვრები]] |
[[კატეგორია:ძუძუმწოვრები]] |
||
10:55, 1 მარტი 2014-ის ვერსია
| ზარმაცასებრნი | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| მეცნიერული კლასიფიკაცია | ||||||||||
| ||||||||||
| ლათინური სახელი | ||||||||||
| Bradypodidae | ||||||||||
| ||||||||||
ზარმაცასებრნი (Bradypodidae), ძუძუმწოვრების ოჯახი არასრულკბილიანების რიგისა. მათი სხეულის სიგრძეა 50–64 სმ, წონა 4–7 კგ. წინა კიდურები უკანაზე გრძელი აქვთ. თითები ცელისმაგვარი ბრჭყალებით ბოლოვდება. სხვა ძუძუმწოვრებისაგან განსხვავებით, ზარმაცას კისრის 6–9 მალა და 14–24 წყვილი ნეკნი აქვთ. სხეული დაფარულია მორუხო–მურა ბერწვით და ხშირად მომწვანო ელფერი დაჰკრავს, რადგან ბეწვში ბინადრობენ ლურჯ–მწვანე მიკროსკოპული წყალმცენარეები. ზარმაცას კარგად აქვს განვითარებული ყნოსვა და მხედველობა, უფრო ნაკლებად – სმენა. ისინი ზურგით მუდამ ქვემოთ არიან დაკიდებული ხეებზე, რის გამოც შინაგანი ორგანოები ძუძუმწოვრებისათვის უჩვეულოდ აქვთ განლაგებული: ღვიძლი ზურგისკენაა შებრუნებული და მუცლის კედელს არ ეხება; ელენთა და პანკრეასი მარჯვნივაა, საშარდე ბუშტი დიდია და თითქმის ეხება დიაფრაგმას, ტრაქეა ორ ხვეულს ქმნის და ა.შ. ოჯახში 7 სახეობაა, რომლებიც გაერთიანებულია 2 გვარში: სამთითა ზარმაცასებრნი (Bradypus) და ორთითა ზარმაცასებრნი (Choloepus). გავრცელებული არიან სამხრ. და ცენტრ. ამერიკის ტყეებში. ცხოვრობენ ერთეულებად, იშვიათად წყვილებად. წელიწადში ერთხელ შობენ ერთ ნაშიერს. იკვებებიან ფოთლებით, ნორჩი ყლორტებით, ხილით. ნადირობის ობიექტია – იყენებენ ხორცსა და ტყავს.
ლიტერატურა
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 486.