სელიმ I: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
მ Bot: 1 ენათაშორისი ბმული გადატანილია Wikidata-ზე, d:q494660 |
|||
| ხაზი 4: | ხაზი 4: | ||
== ლიტერატურა == |
== ლიტერატურა == |
||
{{ქსე|9|278}} |
{{ქსე|9|278}} |
||
{{ოსმალეთის იმპერიის სულთნები}} |
|||
[[კატეგორია:ოსმალეთის სულთნები]] |
[[კატეგორია:ოსმალეთის სულთნები]] |
||
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1520]] |
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1520]] |
||
16:46, 9 დეკემბერი 2013-ის ვერსია
სელიმ I იავუზი (Selim I Yavuz) (დ. 1467/1468 ან 1470/1471 — გ. 20 სექტემბერი 1520, სტამბოლი) — ოსმალეთის სულთანი 1512 წლიდან. განაგრძობდა თავისი წინაპრების დამპყრობლურ პოლიტიკას. შიიზმთან ბრძოლის დევიზით გამოვიდა სეფიანთა ირანის წინააღმდეგ და ანატოლიაში მოაწყო შიიტების ჟლეტა, 1514 წელს ჩალდირანის ბრძოლაში დაამარცხა შაჰ-ისმაილ I და მიიტაცა დასავლეთ სომხეთი, ქურთისტანი და ზოგიერთი სხვა ტერიტორია. 1515 წელს დაასრულა აღმოსავლეთ ანატოლიისა და სომხეთის დაპყრობა, 1516 წელს დაიპყრო ჩრდილოეთი ერაყი, სირია, პალესტინა, 1517 წელს — ეგვიპტე. ამის შემდეგ წმინდა მუსულმანურმა ქალაქებმა მექამ და მედინამ აღიარეს ოსმალეთის სულთნების უზენაესობა. სელიმმა მიითვისა ხალიფას წოდება, რამაც მნიშვნელოვნად აამაღლა ოსმალეთის სულთნების ავტორიტეტი მუსულმანურ სამყაროში. 1519 წელს ჩაახშო ჯელალიების აჯანყება.
ლიტერატურა
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 278.