ზინედინ ზიდანი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 19: | ხაზი 19: | ||
== ბიოგრაფია == |
== ბიოგრაფია == |
||
=== ადრეული წლები === |
=== ადრეული წლები === |
||
ზინედინ ზიდანი წამოშობით [[ალჟირი|ალჟირელია]]. დაიბადა [[მარსელი|მარსელში]], ყველაზე ღარიბ უბანში — კასტელანში, სადაც, როგორც წესი, ფანჯრები რკინის გისოსებით იყო ამოყვანილი, ხოლო ბავშვები ბეტონის ასფალტზე თამაშობდნენ ფეხბურთს. მისი მშობლები ისმაელი და მალიკა — ალჟირის მკვიდრები იყვნენ. მამა მუშაობდა უნივერმაღში დამფასოებლად. ზიდანის ბავშვობამ მარსელის ერთ პატარა ბინაში გაიარა. მის გარდა ოჯახში კიდევ ოთხი ბავშვი იყო: და — ლილა, ძმები — ჯამელი, ფარიდი და ნურიედი. მისი ბურთის ფუნქციას ხშირად ასრულებდა პლასტიკური ბოთლი. მას აგრეთვე გართობის სხვა წყაროებიც ჰქონდა, ისეთი როგორიცაა ველოსიპედი და ძიუდო. |
ზინედინ ზიდანი წამოშობით [[ალჟირი|ალჟირელია]]. დაიბადა [[მარსელი|მარსელში]], ყველაზე ღარიბ უბანში — კასტელანში, სადაც, როგორც წესი, ფანჯრები რკინის გისოსებით იყო ამოყვანილი, ხოლო ბავშვები ბეტონის ასფალტზე თამაშობდნენ ფეხბურთს. მისი მშობლები ისმაელი და მალიკა — ალჟირის მკვიდრები იყვნენ. მამა მუშაობდა უნივერმაღში დამფასოებლად. ზიდანის ბავშვობამ მარსელის ერთ პატარა ბინაში გაიარა. მის გარდა ოჯახში კიდევ ოთხი ბავშვი იყო: და — ლილა, ძმები — ჯამელი, ფარიდი და ნურიედი. მისი ბურთის ფუნქციას ხშირად ასრულებდა პლასტიკური ბოთლი. მას აგრეთვე გართობის სხვა წყაროებიც ჰქონდა, ისეთი როგორიცაა [[ველოსიპედი]] და [[ძიუდო]]. |
||
მიუხედავად ყველაფრისა ზინედინ ზიდანის მთავარი ლტოლვა მაინც ფეხბურთისკენ იყო მიპყრობილი. მაშინ მას მხოლოდ ერთი რამ უნდოდა, მოეტყუებინა ყველა, ვინც კი მას გზაზე გადაეღობებოდა. |
მიუხედავად ყველაფრისა ზინედინ ზიდანის მთავარი ლტოლვა მაინც ფეხბურთისკენ იყო მიპყრობილი. მაშინ მას მხოლოდ ერთი რამ უნდოდა, მოეტყუებინა ყველა, ვინც კი მას გზაზე გადაეღობებოდა. |
||
=== კანი === |
|||
14 წლის ასაკში ზიდანმა თავისი თამაშით მიიპყრო კანის სელექციონერების ყურადღება. ერთკვირიანი დაკვირვების შემდეგ, მისი მშობლები დაარწმუნეს იმაში, რომ ბავშვი კანის ბავშთა გუნდში გაეშვათ. 2 წლის შემდეგ, 1989 წლის 20 მაისს, მაშინ როდესაც ზიდანი ჯერ კიდევ არ იყო 17 წლის, შედგა მისი დებიუტი საფრანგეთის ეროვნულ ჩემპიონატში. ეს მოხდა [[ბოჟუარი]]ს სახელობის სტადიონზე ნანტთან თამაშის დროს. იმ დროისათვის კანის მწვრთნელი იყო [[ლუის ფერნანდესი]]. |
14 წლის ასაკში ზიდანმა თავისი თამაშით მიიპყრო საფეხბურთო კლუბ [[კანი (საფეხბურთო კლუბი)|კანის]] სელექციონერების ყურადღება. ერთკვირიანი დაკვირვების შემდეგ, მისი მშობლები დაარწმუნეს იმაში, რომ ბავშვი კანის ბავშთა გუნდში გაეშვათ. 2 წლის შემდეგ, 1989 წლის 20 მაისს, მაშინ როდესაც ზიდანი ჯერ კიდევ არ იყო 17 წლის, შედგა მისი დებიუტი საფრანგეთის ეროვნულ ჩემპიონატში. ეს მოხდა [[ბოჟუარი]]ს სახელობის სტადიონზე ნანტთან თამაშის დროს. იმ დროისათვის კანის მწვრთნელი იყო [[ლუის ფერნანდესი]]. „მე გამომიყვანეს შეცვლაზე მეორე ტაიმში 15 წუთით, მაგრამ ისეთი ოსტატების გვერდით,როგორებიც იყვნენ ზლატკო ვუოვიჩი და რუდი კროლი. მე მაშინ ბურთს სამჯერ შევეხე, მაგრამ შემდგომში არასოდეს მიგვრძნია თავი ასე ბედნიერად როგორც მაშინ.“ |
||
იმ დროისათვის ზიდანი 800 ფრანკს იღებდა ხელფასის სახით. ამ ფულით პრაკტიკულად შეუძლებელი იყო ცხოვრება. ის გუნდის ბაზაზე ცხოვრობდა და პრაკტიკულად ყველა საჭირო პირობით იყო უზრუნველყოფილი და რა თქმა უნდა მშობლებიც არ ივიწყებდნენ. სკოლაში ზიზუ თავს მაინცდამაინც არ იკლავდა მეცადინეობით და გაკვეთილების დამთავრების შემდეგ ეგრევე მეგობრებთან ერთად ბურთის სათამაშოდ გარბოდა ეზოში. |
იმ დროისათვის ზიდანი 800 [[ფრანგული ფრანკი|ფრანკს]] იღებდა ხელფასის სახით. ამ ფულით პრაკტიკულად შეუძლებელი იყო ცხოვრება. ის გუნდის ბაზაზე ცხოვრობდა და პრაკტიკულად ყველა საჭირო პირობით იყო უზრუნველყოფილი და რა თქმა უნდა მშობლებიც არ ივიწყებდნენ. სკოლაში ზიზუ თავს მაინცდამაინც არ იკლავდა მეცადინეობით და გაკვეთილების დამთავრების შემდეგ ეგრევე მეგობრებთან ერთად ბურთის სათამაშოდ გარბოდა ეზოში. |
||
=== იუვენტუსი === |
=== იუვენტუსი === |
||
1992 წელს ზინედინ ზიდანი გადადის [[ბორდო (საფეხბურთო კლუბი)|ბორდოში]], ხოლო ევროპის 96 წლის ჩემპიონატის შემდეგ [[იუვენტუსი (საფეხბურთო კლუბი)|იუვენტუსში]]. თავიდან მას გაუჭირდა, მაგრამ შემდეგ ის გუნდის დირიჟორი და შეუცვლელი ფეხბურთელი გახდა. |
1992 წელს ზინედინ ზიდანი გადადის [[ბორდო (საფეხბურთო კლუბი)|ბორდოში]], ხოლო ევროპის 96 წლის ჩემპიონატის შემდეგ [[იუვენტუსი (საფეხბურთო კლუბი)|იუვენტუსში]]. თავიდან მას გაუჭირდა, მაგრამ შემდეგ ის გუნდის დირიჟორი და შეუცვლელი ფეხბურთელი გახდა. |
||
„რა მისცა იტალიამ ზიდანს? ის საბოლოოდ გამელოტდა — იცინის [[დიდიე დეშამი]], — ხოლო სერიოზულად მან ძალიან მოუმატა ტაქტიკურადაც და ფსიქოლოგიურადაც, ადრე უფრო მორცხვი იყო, ახლა კი თავის თავში დარწმუნებული. რაც შეეხება თამაშს, აქ ზიდანს დაკისრებული აქვს შეტევის დაწყება და როცა მას თამაში წაუვა, მაშინ იუვეს შეჩერება პრაქტიკულად შეუძლებელია. ძლიერმა ფეხბურთელმა თავისი თავი რთულ მომენტებში უნდა გამოავლინოს, ზიდანმა ეს შეძლო.“ |
|||
=== რეალ მადრიდი === |
=== რეალ მადრიდი === |
||
2001 წლის 9 ივლისი, [[რეალ მადრიდი (საფეხბურთო კლუბი)|რეალ მადრიდის]] ფანებისათვის ერთ-ერთი ღირსშესანიშნავი დღე. ამ დღეს რეალის საპატიო პრეზიდენტმა [[ალფრედო დი სტეფანო]]მ ჟურნალისტების თანდასწრებით ზინედინ ზიდანს გადასცა 5 ნომრიანი მაისური. “ეს დიდი პატივია ჩემთვის” – მისთვის ცნობილი მოკრძალებით აღნიშნა ზიდანმა, იმ დროისათვის უკვე ყველაზე ძვირადღირებულმა ფეხბურთელმა მსოფლიოში. რეალმა იმ დღესვე დაიწყო ზიდანზე გაცემული თანხის ამოღება, მიუხედავად იმისა, რომ რეალის მაისური ღირდა 80 დოლარი, ხუთ ნომრიანი მაისურები მაღაზიებში პრაქტიკულად აღარ იშოვებოდა. რეალ მადრიდმა ერთი მილიონი დოლარი მხოლოდ იმიტომ მიიღო ერთ-ერთი სატელევიზიო არხიდან, რომ ზიდანის პრეზენტაცია ეჩვენებინა, ასე რომ ისევე როგორც საფეხბურთო, ასევე ფინანსური თვალსაზრისითაც ზიდანის გადმობირება რეალში დადებითად შეფასდა. |
2001 წლის 9 ივლისი, [[რეალ მადრიდი (საფეხბურთო კლუბი)|რეალ მადრიდის]] ფანებისათვის ერთ-ერთი ღირსშესანიშნავი დღე. ამ დღეს რეალის საპატიო პრეზიდენტმა [[ალფრედო დი სტეფანო]]მ ჟურნალისტების თანდასწრებით ზინედინ ზიდანს გადასცა 5 ნომრიანი მაისური. “ეს დიდი პატივია ჩემთვის” – მისთვის ცნობილი მოკრძალებით აღნიშნა ზიდანმა, იმ დროისათვის უკვე ყველაზე ძვირადღირებულმა ფეხბურთელმა მსოფლიოში. რეალმა იმ დღესვე დაიწყო ზიდანზე გაცემული თანხის ამოღება, მიუხედავად იმისა, რომ რეალის მაისური ღირდა 80 დოლარი, ხუთ ნომრიანი მაისურები მაღაზიებში პრაქტიკულად აღარ იშოვებოდა. რეალ მადრიდმა ერთი მილიონი დოლარი მხოლოდ იმიტომ მიიღო ერთ-ერთი სატელევიზიო არხიდან, რომ ზიდანის პრეზენტაცია ეჩვენებინა, ასე რომ ისევე როგორც საფეხბურთო, ასევე ფინანსური თვალსაზრისითაც ზიდანის გადმობირება რეალში დადებითად შეფასდა. |
||
ზიდანის გადასვლის შემდეგ |
ზიდანის გადასვლის შემდეგ კლუბში ისეთმა ვარსკლავებმა მოიყარეს თავი, როგორებიც არიან — [[რაულ გონსალესი]], [[ლუიშ ფიგუ]], [[რონალდო]], [[დეივიდ ბექჰემი]], [[რობერტო კარლოსი]]. რეალის აბონემენტების საყიდლად უსასრულო რიგები დადგა, პუბლიკა საოცარ თამაშებს ელოდა, სადაც ყველა ეს ვარსკლავი მიიღებდა მონაწილეობას. |
||
ზიდანი შესანიშნავად შეეწყო კლუბდ, ყოველი მისი თამაში გულშემატკივრისათვის სპეკტაკლის დადგმას ჰგავდა, ხოლო ის რაც ზიდანმა გააკეთა 2002 წლის [[ჩემპიონთა ლიგა|ჩემპიონთა ლიგის]] ფინალში, დღესაც დაუვიწყარია თითოელი გულშემატკივრისათვის. იმ დღეს ერთმანეთს [[რეალი (მადრიდი)|რეალი]] და ლევერკუზენის [[ბაიერი (საფეხბურთო კლუბი)|ბაიერი]] დაუპირისპირდნენ, მატჩი საკმაოდ დაძაბული გამოგა, იმ დროს როდესაც ანგარიში 1-1 იყო, [[რობერტო კარლოსი]]ს ფლანგური ჩაწოდების შემდეგ ზიდანმა ენითაღუწერელი სილამაზის გოლი გაიტანა და კიდევ ერთხელ დაარწმუნა მთელი მსოფლიო, რომ ის საუკეთესო იყო საუკეთესოთა შორის. |
ზიდანი შესანიშნავად შეეწყო კლუბდ, ყოველი მისი თამაში გულშემატკივრისათვის სპეკტაკლის დადგმას ჰგავდა, ხოლო ის რაც ზიდანმა გააკეთა 2002 წლის [[ჩემპიონთა ლიგა|ჩემპიონთა ლიგის]] ფინალში, დღესაც დაუვიწყარია თითოელი გულშემატკივრისათვის. იმ დღეს ერთმანეთს [[რეალი (მადრიდი)|რეალი]] და ლევერკუზენის [[ბაიერი (საფეხბურთო კლუბი)|ბაიერი]] დაუპირისპირდნენ, მატჩი საკმაოდ დაძაბული გამოგა, იმ დროს როდესაც ანგარიში 1-1 იყო, [[რობერტო კარლოსი]]ს ფლანგური ჩაწოდების შემდეგ ზიდანმა ენითაღუწერელი სილამაზის გოლი გაიტანა და კიდევ ერთხელ დაარწმუნა მთელი მსოფლიო, რომ ის საუკეთესო იყო საუკეთესოთა შორის. |
||
ხაზი 39: | ხაზი 42: | ||
=== ეროვნული ნაკრები === |
=== ეროვნული ნაკრები === |
||
[[1994]] წლის [[14 აგვისტო]]ს შედგა ზიდანის დებიუტი ეროვნულ ნაკრებში, მაშინ ის შეცვლაზე შემოვიდა, [[საფრანგეთის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები|საფრანგეთი]] ჩეხეთის ნაკრებს ეთამაშებოდა, ანგარიში 0-2 იყო ჩეხების სასარგებლოდ, ხოლო თამაშის დასრულებამდე 5 წუთი რჩებოდა, როდესაც ზიდანმა თავისი ცნობილი ცაციათი ჯერ ერთი, ხოლო ორ წუთში თავით გაუტანა ჩეხებს და თავის გუნდს ფრე მოუტანა. ერთი წლის შემდეგ მას [[მიშელ პლატინი |
[[1994]] წლის [[14 აგვისტო]]ს შედგა ზიდანის დებიუტი ეროვნულ ნაკრებში, მაშინ ის შეცვლაზე შემოვიდა, [[საფრანგეთის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები|საფრანგეთი]] ჩეხეთის ნაკრებს ეთამაშებოდა, ანგარიში 0-2 იყო ჩეხების სასარგებლოდ, ხოლო თამაშის დასრულებამდე 5 წუთი რჩებოდა, როდესაც ზიდანმა თავისი ცნობილი ცაციათი ჯერ ერთი, ხოლო ორ წუთში, თავით, მეორე გოლი გაუტანა ჩეხებს და თავის გუნდს ფრე მოუტანა. ერთი წლის შემდეგ მას [[მიშელ პლატინი]]მ უთხრა — „მეამაყება, რომ ათ ნომრიანი მაისური შენ გაცვია“. შემდეგ ჟურნალისტებმა მას ჰკითხეს – მიიჩნევთ თუ არა თავს პლატინის ღირსეულ შემცვლელად? ზიზუმ უპასუხა — „პლატინი უძლიერესი ფეხბურთელი იყო, ის სამჯერ ზედიზედ დასახელდა ევროპის საუკეთესო ფეხბურთელად,მას საფრანგეთში,იტალიასა და მთელ მსოფლიოში იცნობენ, მეკი უბრალოდ ვცდილობ შევასრულო ჩემზე დაკისრებული მოვალეობა“. |
||
[[ფიფას მსოფლიო საფეხბურთო ჩემპიონატი|2002 წლის მსოფლიო ჩემპიონატი]] ზიდანისა და |
[[ფიფას მსოფლიო საფეხბურთო ჩემპიონატი|2002 წლის მსოფლიო ჩემპიონატი]] ზიდანისა და კომპანიისთვის კრახით სრულდება, მაშინ ზიდანმა გადაწყვიტა წასულიყო ნაკრებიდან, მაგრამ საბოლოოდ ის დაუბრუნდა ნაკრებს. |
||
2006 წლის მსოფლიო ჩემპიონატზე ზიდანი 34 წლის იყო, ალბათ ყველას ემახსოვრება თუ როგორ |
2006 წლის მსოფლიო ჩემპიონატზე ზიდანი 34 წლის იყო, ალბათ ყველას ემახსოვრება თუ როგორ მოუგო საფრანგეთის ნაკრებმა, ზიდანის დიდი მონდომებითა და [[ტიერი ანრი]]ს გოლით, ჩემპიონატის უპირობო ფავორიტს [[ბრაზილიის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები|ბრაზილიის ნაკრებს]]. საფრანგეთი ზიდანის შესანიშნავი თამაშით ფინალს უწია, სადაც მას [[იტალიის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები|იტალიის ნაკრები]] შეხვდა. ფინალში ზიდანი შესანიშნავად თამაშობდა, გოლიც გაიტანა, თუმცა შემდეგ [[მარკო მატერაცი]]სთან შეკამათება მოუხდა და თავი დაარტყა, რის გამოც მოედნიდან გააძევეს. ეს ბოლო თამაში იყო ზინედინ ზიდანის კარიერაში. საფრანგეთის ნაკრებმა ის ფინალი თერთმეტრმეტრიანებში დათმო. |
||
ზიდანი ფიფა-მ სამჯერ დაასახელა [[ფიფა-ს წლის საუკეთესო ფეხბურთელი|მსოფლიოს საუკეთესო ფეხბურთელად]], ხოლო 1998 წელს [[France Football]]-მა [[ოქროს ბურთიც]] გადასცა. |
ზიდანი [[ფიფა]]-მ სამჯერ დაასახელა [[ფიფა-ს წლის საუკეთესო ფეხბურთელი|მსოფლიოს საუკეთესო ფეხბურთელად]], ხოლო 1998 წელს [[France Football]]-მა [[ოქროს ბურთიც]] გადასცა. |
||
== პირადი ცხოვრება == |
== პირადი ცხოვრება == |
||
ზიდანს ჰყავს ცოლი და სამი შვილი და არაერთხელ დაუმტკიცებია საზოგადოებისათვის, რომ ოჯახი მისთვის ყველაზე მთავარი იყო და არის. მსოფლიო ჩემპიონატის ფინალის შემდეგ, მაშინ როდესაც ყველანი აღსანიშნავად ემზადებოდნე, ის თავის პატარა ბავშვს დასაძინებლად ამზადებდა. წვეულებაზე რა თქმა უნდა მოვიდა, მაგრამ დიდი ხნით არდაყოვნდა და მალევე წავიდა, ხოლო რამდენიმე დღეში ცოლთან ერთად [[იბიცა]]ზე წავიდა დასასვენებლად, ვინაიდან ფანების მოსვლას და მილოცვებს ვეღარ აუდიოდა. |
|||
== კარიერა == |
== კარიერა == |
||
{| class="wikitable" |
{| class="wikitable" |
20:06, 15 ივნისი 2013-ის ვერსია
ამ სტატიას ან სექციას ვიკიფიცირება სჭირდება ქართული ვიკიპედიის ხარისხის სტანდარტების დასაკმაყოფილებლად. იმ შემთხვევაში, თუ არ იცით, თუ რა არის ვიკიფიცირება, იხ. დახმარების გვერდი. სასურველია ამის შესახებ აცნობოთ იმ მომხმარებლებსაც, რომელთაც მნიშვნელოვანი წვლილი მიუძღვით სტატიის შექმნაში. გამოიყენეთ: {{subst:ვიკიფიცირება/info|ზინედინ ზიდანი}} |
პირადი მონაცემები | |||
---|---|---|---|
დაბადების თარიღი | 23 ივნისი, 1972 | ||
დაბადების ადგილი | მარსელი, საფრანგეთი | ||
სიმაღლე | 185 სმ | ||
სათამაშო პოზიცია | ნახევარმცველი | ||
ეროვნული ნაკრები | |||
წლები | გუნდი | მატჩი | (გოლი) |
1994–2006 | საფრანგეთი | 108 | (31) |
ზინედინ იაზიდ ზიდანი (ფრანგ. Zinedine Yazid Zidane [zinedin zidan], არაბ. زين الديـن زيـدان; 23 ივნისი, 1972) — ფრანგი სპორტსმენი, მსოფლიოს ყველა დროის ერთ-ერთი საუკეთესო ფეხბურთელი.
ის ათი წლის მანძილზე იყო მსოფლიოში ყველაზე ძვირადღირებული ფეხბურთელი — მასში 2001 წელს რეალ მადრიდმა იუვენტუსს 69 მილიონი ამერიკული დოლარი გადაუხადა.
ბიოგრაფია
ადრეული წლები
ზინედინ ზიდანი წამოშობით ალჟირელია. დაიბადა მარსელში, ყველაზე ღარიბ უბანში — კასტელანში, სადაც, როგორც წესი, ფანჯრები რკინის გისოსებით იყო ამოყვანილი, ხოლო ბავშვები ბეტონის ასფალტზე თამაშობდნენ ფეხბურთს. მისი მშობლები ისმაელი და მალიკა — ალჟირის მკვიდრები იყვნენ. მამა მუშაობდა უნივერმაღში დამფასოებლად. ზიდანის ბავშვობამ მარსელის ერთ პატარა ბინაში გაიარა. მის გარდა ოჯახში კიდევ ოთხი ბავშვი იყო: და — ლილა, ძმები — ჯამელი, ფარიდი და ნურიედი. მისი ბურთის ფუნქციას ხშირად ასრულებდა პლასტიკური ბოთლი. მას აგრეთვე გართობის სხვა წყაროებიც ჰქონდა, ისეთი როგორიცაა ველოსიპედი და ძიუდო. მიუხედავად ყველაფრისა ზინედინ ზიდანის მთავარი ლტოლვა მაინც ფეხბურთისკენ იყო მიპყრობილი. მაშინ მას მხოლოდ ერთი რამ უნდოდა, მოეტყუებინა ყველა, ვინც კი მას გზაზე გადაეღობებოდა.
კანი
14 წლის ასაკში ზიდანმა თავისი თამაშით მიიპყრო საფეხბურთო კლუბ კანის სელექციონერების ყურადღება. ერთკვირიანი დაკვირვების შემდეგ, მისი მშობლები დაარწმუნეს იმაში, რომ ბავშვი კანის ბავშთა გუნდში გაეშვათ. 2 წლის შემდეგ, 1989 წლის 20 მაისს, მაშინ როდესაც ზიდანი ჯერ კიდევ არ იყო 17 წლის, შედგა მისი დებიუტი საფრანგეთის ეროვნულ ჩემპიონატში. ეს მოხდა ბოჟუარის სახელობის სტადიონზე ნანტთან თამაშის დროს. იმ დროისათვის კანის მწვრთნელი იყო ლუის ფერნანდესი. „მე გამომიყვანეს შეცვლაზე მეორე ტაიმში 15 წუთით, მაგრამ ისეთი ოსტატების გვერდით,როგორებიც იყვნენ ზლატკო ვუოვიჩი და რუდი კროლი. მე მაშინ ბურთს სამჯერ შევეხე, მაგრამ შემდგომში არასოდეს მიგვრძნია თავი ასე ბედნიერად როგორც მაშინ.“
იმ დროისათვის ზიდანი 800 ფრანკს იღებდა ხელფასის სახით. ამ ფულით პრაკტიკულად შეუძლებელი იყო ცხოვრება. ის გუნდის ბაზაზე ცხოვრობდა და პრაკტიკულად ყველა საჭირო პირობით იყო უზრუნველყოფილი და რა თქმა უნდა მშობლებიც არ ივიწყებდნენ. სკოლაში ზიზუ თავს მაინცდამაინც არ იკლავდა მეცადინეობით და გაკვეთილების დამთავრების შემდეგ ეგრევე მეგობრებთან ერთად ბურთის სათამაშოდ გარბოდა ეზოში.
იუვენტუსი
1992 წელს ზინედინ ზიდანი გადადის ბორდოში, ხოლო ევროპის 96 წლის ჩემპიონატის შემდეგ იუვენტუსში. თავიდან მას გაუჭირდა, მაგრამ შემდეგ ის გუნდის დირიჟორი და შეუცვლელი ფეხბურთელი გახდა.
„რა მისცა იტალიამ ზიდანს? ის საბოლოოდ გამელოტდა — იცინის დიდიე დეშამი, — ხოლო სერიოზულად მან ძალიან მოუმატა ტაქტიკურადაც და ფსიქოლოგიურადაც, ადრე უფრო მორცხვი იყო, ახლა კი თავის თავში დარწმუნებული. რაც შეეხება თამაშს, აქ ზიდანს დაკისრებული აქვს შეტევის დაწყება და როცა მას თამაში წაუვა, მაშინ იუვეს შეჩერება პრაქტიკულად შეუძლებელია. ძლიერმა ფეხბურთელმა თავისი თავი რთულ მომენტებში უნდა გამოავლინოს, ზიდანმა ეს შეძლო.“
რეალ მადრიდი
2001 წლის 9 ივლისი, რეალ მადრიდის ფანებისათვის ერთ-ერთი ღირსშესანიშნავი დღე. ამ დღეს რეალის საპატიო პრეზიდენტმა ალფრედო დი სტეფანომ ჟურნალისტების თანდასწრებით ზინედინ ზიდანს გადასცა 5 ნომრიანი მაისური. “ეს დიდი პატივია ჩემთვის” – მისთვის ცნობილი მოკრძალებით აღნიშნა ზიდანმა, იმ დროისათვის უკვე ყველაზე ძვირადღირებულმა ფეხბურთელმა მსოფლიოში. რეალმა იმ დღესვე დაიწყო ზიდანზე გაცემული თანხის ამოღება, მიუხედავად იმისა, რომ რეალის მაისური ღირდა 80 დოლარი, ხუთ ნომრიანი მაისურები მაღაზიებში პრაქტიკულად აღარ იშოვებოდა. რეალ მადრიდმა ერთი მილიონი დოლარი მხოლოდ იმიტომ მიიღო ერთ-ერთი სატელევიზიო არხიდან, რომ ზიდანის პრეზენტაცია ეჩვენებინა, ასე რომ ისევე როგორც საფეხბურთო, ასევე ფინანსური თვალსაზრისითაც ზიდანის გადმობირება რეალში დადებითად შეფასდა.
ზიდანის გადასვლის შემდეგ კლუბში ისეთმა ვარსკლავებმა მოიყარეს თავი, როგორებიც არიან — რაულ გონსალესი, ლუიშ ფიგუ, რონალდო, დეივიდ ბექჰემი, რობერტო კარლოსი. რეალის აბონემენტების საყიდლად უსასრულო რიგები დადგა, პუბლიკა საოცარ თამაშებს ელოდა, სადაც ყველა ეს ვარსკლავი მიიღებდა მონაწილეობას.
ზიდანი შესანიშნავად შეეწყო კლუბდ, ყოველი მისი თამაში გულშემატკივრისათვის სპეკტაკლის დადგმას ჰგავდა, ხოლო ის რაც ზიდანმა გააკეთა 2002 წლის ჩემპიონთა ლიგის ფინალში, დღესაც დაუვიწყარია თითოელი გულშემატკივრისათვის. იმ დღეს ერთმანეთს რეალი და ლევერკუზენის ბაიერი დაუპირისპირდნენ, მატჩი საკმაოდ დაძაბული გამოგა, იმ დროს როდესაც ანგარიში 1-1 იყო, რობერტო კარლოსის ფლანგური ჩაწოდების შემდეგ ზიდანმა ენითაღუწერელი სილამაზის გოლი გაიტანა და კიდევ ერთხელ დაარწმუნა მთელი მსოფლიო, რომ ის საუკეთესო იყო საუკეთესოთა შორის.
შემდეგი წლები ზიდანი რეალ მადრიდთან ერთან შესანიშნავად თამაშობდა, 2003 წელს ის ესპანეთის ჩემპიონი ხდება. შემდეგ მადრიდის კლუბის ჩავარდის დროება იწყება,რაც ერთი მხრივ გამოწვეული იყო კლუბის პრეზიდენტის, ფლორენტინო პერესის, შეცდომით, მან მწვრთნელი დელ ბოსკე დაითხოვა და გუნდიდან ყველანაირი ახსნა-განმარტების სანაცვლოდ გაუშვა კლუბის იმ დროინდელი კაპიტანი ფერნანდო იერო.
ეროვნული ნაკრები
1994 წლის 14 აგვისტოს შედგა ზიდანის დებიუტი ეროვნულ ნაკრებში, მაშინ ის შეცვლაზე შემოვიდა, საფრანგეთი ჩეხეთის ნაკრებს ეთამაშებოდა, ანგარიში 0-2 იყო ჩეხების სასარგებლოდ, ხოლო თამაშის დასრულებამდე 5 წუთი რჩებოდა, როდესაც ზიდანმა თავისი ცნობილი ცაციათი ჯერ ერთი, ხოლო ორ წუთში, თავით, მეორე გოლი გაუტანა ჩეხებს და თავის გუნდს ფრე მოუტანა. ერთი წლის შემდეგ მას მიშელ პლატინიმ უთხრა — „მეამაყება, რომ ათ ნომრიანი მაისური შენ გაცვია“. შემდეგ ჟურნალისტებმა მას ჰკითხეს – მიიჩნევთ თუ არა თავს პლატინის ღირსეულ შემცვლელად? ზიზუმ უპასუხა — „პლატინი უძლიერესი ფეხბურთელი იყო, ის სამჯერ ზედიზედ დასახელდა ევროპის საუკეთესო ფეხბურთელად,მას საფრანგეთში,იტალიასა და მთელ მსოფლიოში იცნობენ, მეკი უბრალოდ ვცდილობ შევასრულო ჩემზე დაკისრებული მოვალეობა“.
2002 წლის მსოფლიო ჩემპიონატი ზიდანისა და კომპანიისთვის კრახით სრულდება, მაშინ ზიდანმა გადაწყვიტა წასულიყო ნაკრებიდან, მაგრამ საბოლოოდ ის დაუბრუნდა ნაკრებს.
2006 წლის მსოფლიო ჩემპიონატზე ზიდანი 34 წლის იყო, ალბათ ყველას ემახსოვრება თუ როგორ მოუგო საფრანგეთის ნაკრებმა, ზიდანის დიდი მონდომებითა და ტიერი ანრის გოლით, ჩემპიონატის უპირობო ფავორიტს ბრაზილიის ნაკრებს. საფრანგეთი ზიდანის შესანიშნავი თამაშით ფინალს უწია, სადაც მას იტალიის ნაკრები შეხვდა. ფინალში ზიდანი შესანიშნავად თამაშობდა, გოლიც გაიტანა, თუმცა შემდეგ მარკო მატერაცისთან შეკამათება მოუხდა და თავი დაარტყა, რის გამოც მოედნიდან გააძევეს. ეს ბოლო თამაში იყო ზინედინ ზიდანის კარიერაში. საფრანგეთის ნაკრებმა ის ფინალი თერთმეტრმეტრიანებში დათმო.
ზიდანი ფიფა-მ სამჯერ დაასახელა მსოფლიოს საუკეთესო ფეხბურთელად, ხოლო 1998 წელს France Football-მა ოქროს ბურთიც გადასცა.
პირადი ცხოვრება
ზიდანს ჰყავს ცოლი და სამი შვილი და არაერთხელ დაუმტკიცებია საზოგადოებისათვის, რომ ოჯახი მისთვის ყველაზე მთავარი იყო და არის. მსოფლიო ჩემპიონატის ფინალის შემდეგ, მაშინ როდესაც ყველანი აღსანიშნავად ემზადებოდნე, ის თავის პატარა ბავშვს დასაძინებლად ამზადებდა. წვეულებაზე რა თქმა უნდა მოვიდა, მაგრამ დიდი ხნით არდაყოვნდა და მალევე წავიდა, ხოლო რამდენიმე დღეში ცოლთან ერთად იბიცაზე წავიდა დასასვენებლად, ვინაიდან ფანების მოსვლას და მილოცვებს ვეღარ აუდიოდა.
კარიერა
პერიოდი | კლუბი | თამაში/გოლი | ტიტული | |
---|---|---|---|---|
1988-92 | კანი | |||
1992-96 | ბორდო | ინტერტოტოს თასი | ||
1996-2001 | იუვენტუსი | იტალიის ჩემპიონი:1997, 1998 იტალიის სუპერ თასი:1997 ევროპის სუპერ თასი:1996 საკონტინენტთაშორისო თასი:1996 | ||
2001-2006 | რეალი | ესპანეთის ჩემპიონი:2003 ესპანეთის სუპერ თასი:2001, 2003 ჩემპიონთა ლიგა:2002 ევროპის სუპერ თასი:2002 საკონტინენტთაშორისო თასი:2002 | ||
1994-2006 | საფრანგეთი | 108/31 | მსოფლიოს ჩემპიონი:1998 მსოფლიო ვიცე-ჩემპიონი:2006 ევროპის ჩემპიონი: 2000 | |
პირადი მიღწევები | ||||
1998, 2000, 2003 | ფიფას ვერსიით მსოფლიოს საუკეთესო ფეხბურთელი | |||
1998 | ევროპის საუკეთესო ფეხბურთელი | |||
2006 | მსოფლიო ჩემპიონატის საუკეთესო ფეხბურთელი | |||
1998 | ჟურნალ მსოფლიო ფეხბურთის ვერსიით წლის საუკეთესო ფეხბურთელი | |||
2000 | ევროპის ჩემპიონატის საუკეთესო ფეხბურთელი | |||
2002 | ჩემპიონთა ლიგის საუკეთესო ფეხბურთელი | |||
1998 | ჩემპიონთა ლიგის საუკეთესო ნახევარმცველი | |||
1997, 2000, 2001 | იტალიის ჩემპიონატის საუკეთესო უცხოელი ფეხბურთელი | |||
1998, 2002 | წლის საუკეთესო ფრანგი ფეხბურთელი | |||
1993 | საფრანგეთის საუკეთესო ახალგაზრდა ნახევარმცველი | |||
2004 | უეფას ოქროს საიუბილეო გამოკითხვა (ბოლო 50 წლის საუკეთესო ფეხბურთელი) |