ხელოვნებათმცოდნეობა

ხელოვნებათმცოდნეობა არის საზოგადოებრივ მეცნიერებათა კომპლექსი, რომელიც შეისწავლის ხელოვნებას – საზოგადოების მხატვრულ კულტურას მთლიანად, ხელოვნების ცალკეულ დარგებს, მათ ურთიერთობებს გარემოსათან, განვითარების კანონზომიერებებს, სოციალური ცხოვრებისა და კულტურის მოვლენებთან ურთიერთკავშირებს, მხატვრულ ნაწარმოებთა შინაარსისა და ფორმის საკითხთა ერთობლიობას.

ხელოვნებათმცოდნეობის დარგები

• ლიტერატურათმცოდნეობა;
• მუსიკათმცოდნეობა;
• თეატრმცოდნეობა;
• ქორეოლოგია;
• კინომცოდნეობა;
• ხელოვნებათმცოდნეობა (ვიწრო მნიშვნელობით, რომელიც შეისწავლის სახვით ხელოვნებას).

ხელოვნებათმცოდნეობის დამხმარე დისციპლინებია: ხელოვნების შესაბამისი დარგის თეორია, ისტორია და კრიტიკა.

ხელოვნებათმცოდნეობის ისტორია

ხელოვნებათმცოდნეობის პირველდაწყებითი ელემენტები შედიოდა ფილოსოფიურ, რელიგიურ და სხვა სწავლებებში, რომლებიც ატარებდნენ ცალკეული ცნობებისა და რეკომენლაციების ხასიათს. მე–16-18 საუკუნეებში შეიქმნა ხელოვნების ისტორია (ჯ.ვაზარი), ხელოვნების თეორია (ი.ვინკელმანი) და მხატვრული კრიტიკა (დ.დიდრო). მე–19 საუკუნეში ხელოვნებათმცოდნეობა საბოლოოდ გაფორმდა მეცნიერებად.

იხ. სრული ტექსტი.

გამოჩენილი ხელოვნებათმცოდნეები

• ბერიძე, ვახტანგ – კოტეტიშვილი, ვახტანგ – ჩუბინაშვილი, გიორგი – ჯავახიშვილი, ალექსანდრე

....

იხ. სრული ნუსხა.