ბერლინის კონგრესი: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
r2.7.3) (ბოტის დამატება: ko:베를린 회의 (1878년)
Bot: 41 ენათაშორისი ბმული გადატანილია Wikidata_ზე, d:q151423
ხაზი 9: ხაზი 9:
[[კატეგორია:სამშვიდობო ხელშეკრულებები]]
[[კატეგორია:სამშვიდობო ხელშეკრულებები]]
[[კატეგორია:ევროპის ისტორია]]
[[კატეგორია:ევროპის ისტორია]]

[[ar:مؤتمر برلين]]
[[az:Berlin konqresi]]
[[be:Берлінскі кангрэс]]
[[be-x-old:Бэрлінскі кангрэс]]
[[bg:Берлински конгрес]]
[[bs:Berlinski kongres]]
[[ca:Congrés de Berlín]]
[[cs:Berlínský kongres]]
[[da:Berlinerkongressen]]
[[de:Berliner Kongress]]
[[el:Συνέδριο του Βερολίνου]]
[[en:Congress of Berlin]]
[[eo:Kongreso de Berlino]]
[[es:Congreso de Berlín]]
[[fi:Berliinin kongressi]]
[[fr:Congrès de Berlin]]
[[gl:Congreso de Berlín de 1878]]
[[he:קונגרס ברלין]]
[[hr:Berlinski kongres]]
[[hu:Berlini kongresszus]]
[[hy:Բեռլինի կոնգրես]]
[[it:Congresso di Berlino]]
[[ja:ベルリン会議 (1878年)]]
[[kk:Берлин конгресі]]
[[ko:베를린 회의 (1878년)]]
[[la:Consilium Berolinense]]
[[mk:Берлински конгрес]]
[[nl:Congres van Berlijn]]
[[no:Berlin-kongressen]]
[[pl:Kongres berliński]]
[[pt:Congresso de Berlim (1878)]]
[[ro:Congresul de la Berlin]]
[[ru:Берлинский конгресс]]
[[sh:Berlinski kongres]]
[[sk:Berlínsky kongres]]
[[sl:Berlinski kongres]]
[[sq:Kongresi i Berlinit]]
[[sr:Берлински конгрес]]
[[sv:Berlinkongressen]]
[[uk:Берлінський конгрес]]
[[zh:1878年柏林會議]]

12:40, 11 მარტი 2013-ის ვერსია

ანტონ ფონ ვერნერი. ბერლინის კონგრესი.

ბერლინის კონგრესი (13 ივნისი13 ივლისი, 1878 წელი) — საერთაშორისო კონგრესი, რომელშიც მოწვეულ იქნა ავსტრია-უნგრეთის და ინგლისის მოთხოვნითა და გერმანიის მხარდაჭერით რუსეთ-ოსმალეთის 1877-1878 წლების ომის შემდგომ დადებული სან-სტეფანოს საზავო ხელშეკრულების (1878) პირობების გადასასინჯად.

კონგრესის შედეგად მაკედონია (სან-სტეფანოს საზავო ხელშეკრულებით შედიოდა ბულგარეთის შემადგენლობაში) დაუბრუნდა ოსმალეთს. ბულგარეთის ტერიტორია, რომელსაც მიღებული ჰქონდა ავტონომია, ნახევარზე მეტად შემცირდა. ბალკანეთის სამხრეთით მდებარე ბულგარელებით დასახლებული ოლქებისაგან შეიქმნა აღმოსავლეთი რუმელია, რომელიც სულთნის გამგეობაში რჩებოდა, თუმცა ენიჭებოდა ადმინისტრაციული ავტონომია. ცნეს სერბეთის, ჩერნოგორიის და რუმინეთის დამოუკიდებლობა. ჩერნოგორიის ტერიტორია სან-სტეფანოს საზავის პირობებით მიღებულთან შედარებით შემცირდა ორი მესამედით. ავსტრია-უნგრეთმა მიიღო სლავებით დასახლებული ბოსნიისა და ჰერცოგოვინის ოკუპირების „უფლება“. რუსეთს დაუმკვიდრეს ბათუმი, ყარსი და არდაჰანი, ასევე ბესარაბიის სამხრეთ ნაწილი. ოსმალთა უღლისაგან საბოლოოდ გათავისუფლდა აჭარა-ქობულეთი, თუმცა საქართველოსა და სომხეთის მიწა-წყლის მნიშვლენოვანი ნაწილი კვლავ ოსმალეთს დარჩა.

ლიტერატურა