ფესვები (ფილმი): განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
მ ფესვები გადატანილია ფესვები (ფილმი)-ზე |
No edit summary |
||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
{{ვიკი}} |
{{ვიკი}} |
||
{{ინფოდაფა კინოფილმი |
|||
| სახელი = ფესვები |
|||
| სურათი = |
|||
| სურათის_ზომა = |
|||
| წარწერა = |
|||
| ჟანრი = [[დრამა]] |
|||
| კინოსტუდია = [[ქართული ფილმი]] |
|||
| დისტრიბუტორი = |
|||
| სცენარის ავტორი =[[სულიკო ჟღენტი]] |
|||
| ნაწარმოები = |
|||
| ისტორია = |
|||
| ტექსტს კითხულობს = |
|||
| დამდგმელი რეჟისორი = [[ყარამან მგელაძე]] |
|||
| მონტაჟი = [[გულნარა ომიაძე]] |
|||
| როლებში = [[იოსებ ჯაჭვლიანი]]<br /> [[დოდო აბაშიძე]]<br /> [[ია ფარულავა]] <br /> [[ლორანს რაგონი]] <br /> [[ლევან აბაშიძე]] <br /> [[ალექსანდრე მეძმარიაშვილი]] <br /> [[ნუგზარ ყურაშვილი]] <br /> [[გორგი გეგეჭკორი]] <br /> [[გიორგი ჯიბლაძე]] <br /> [[მალხაზ გორგილაძე]] |
|||
| ოპერატორი = [[აბესალომ მაისურაძე]] |
|||
| რეჟისორი = |
|||
| მხატვარი = [[შოთა გოგოლაშვილი]] <br /> [[ნიკოლოზ ზანდუკელი]] |
|||
| კომპოზიტორი = [[ალექსანდრე რაქვიაშვილი]] |
|||
| მუსიკა = |
|||
| სიმღერის ტექსტის ავტორი = |
|||
| ხმის ოპერატორი = [[დიმიტრი გედევანიშვილი]] |
|||
| პროდიუსერი = |
|||
| გამოსვლის თარიღი = 1987 |
|||
| ხანგრძლივობა = 86 წთ. |
|||
| ქვეყანა = [[საქართველო]] |
|||
| ენა = [[ქართულიენა|ქართული]] |
|||
| ბიუჯეტი = |
|||
| შემოსავალი = |
|||
| წინა = |
|||
| შემდეგი = |
|||
| ვებგვერდი = |
|||
| MPAA = |
|||
| amg_id = |
|||
| imdb_id = |
|||
| geocinema_id = 451 |
|||
}} |
|||
'''ფესვები''' — ქართული მხატვრული ფილმი. |
'''ფესვები''' — ქართული მხატვრული ფილმი. |
||
==სცენარი== |
==სცენარი== |
||
[[ფილმი]] [[ქართველი]] ემიგრანტის სამშობლოსადმი განუწყვეტელი ნოსტალგიით აღსავსე ვრცელი ცხოვრების გზაზე მოგვითხრობს. ფილმის მთავარი გმირი (მსახ. [[დოდო აბაშიძე]]) საშოვარზე მიემგზავრება [[საფრანგეთი|საფრანგეთში]], თუმცაღა [[I მსოფლიო ომი]]ს დაწყებისა და საზღვრების ჩაკეტვის გამო, სამუდამოდ რჩება საფრანგეთში, მიუხედავად ამისა ის საქართველოში |
[[ფილმი]] [[ქართველი]] ემიგრანტის სამშობლოსადმი განუწყვეტელი ნოსტალგიით აღსავსე ვრცელი ცხოვრების გზაზე მოგვითხრობს. ფილმის მთავარი გმირი (მსახ. [[დოდო აბაშიძე]]) საშოვარზე მიემგზავრება [[საფრანგეთი|საფრანგეთში]], თუმცაღა [[I მსოფლიო ომი]]ს დაწყებისა და საზღვრების ჩაკეტვის გამო, სამუდამოდ რჩება საფრანგეთში, მიუხედავად ამისა ის საქართველოში დაბრუნების იმედს არ კარგავს. იგი ქმნის ოჯახს, ცოლად მოყავს [[ფრანგი]] გოგონა მადლენი. მისი შვილები [[ქართული ენა|ქართულად]] ვერ საუბრობენ. ორიდან ერთ-ერთი პარტიზანულ-დივერსიული ოპერაციის დროს იღუპება. |
||
ერთ დღესაც იგი ხვდება ძველ ქართველ მეგობარს - მევიოლინეს რომელიც რამდენიმე ათეული წლის წინ საფრანგეთში გაიცნო, რომელიც დანანებით ეუბნება რომ ისინი მოწყდნენ თავიანთ ფესვებს და რიტორიკულად ეკითხება "შენი შვილები ლაპარაკობენ ქართულად"? აღნიშნულმა მწარე რეალობამ უბიძგა ფილმის მთავარ გმირს, შვილიშვილისათვის ესწავლებინა ქართული ენა, [[კულტურა]], [[ისტორია]] და ადათ-წესები. სიკვდილის წინ იგი ეუბნება შვილიშვილს: "გახსოვდეს, ხის სიმაღლე მიწის ზევიდან კი არ იზომება, ფესვებიდან. შენი ფესვები იქ არის - საქართველოში." |
ერთ დღესაც იგი ხვდება ძველ ქართველ მეგობარს - მევიოლინეს რომელიც რამდენიმე ათეული წლის წინ საფრანგეთში გაიცნო, რომელიც დანანებით ეუბნება რომ ისინი მოწყდნენ თავიანთ ფესვებს და რიტორიკულად ეკითხება "შენი შვილები ლაპარაკობენ ქართულად"? აღნიშნულმა მწარე რეალობამ უბიძგა ფილმის მთავარ გმირს, შვილიშვილისათვის ესწავლებინა [[ქართული ენა]], [[კულტურა]], [[ისტორია]] და ადათ-წესები. სიკვდილის წინ იგი ეუბნება შვილიშვილს: "გახსოვდეს, ხის სიმაღლე მიწის ზევიდან კი არ იზომება, ფესვებიდან. შენი ფესვები იქ არის - საქართველოში." |
||
ფილმის სიუჟეტი ვითარდება გზად |
ფილმის სიუჟეტი ვითარდება გზად [[პარიზი]]დან საქართველომდე. შვილიშვილს მოაქვს ბაბუას ფერფლი და უყვება აღნიშნულ ისტორიას თანამგზავრს. ფილმის კულმინაცია შემდეგში მდგომარეობს: მაშინ როცა უკვე 60-ზე მეტი წელია ბაბუას საქართველოდან გამგზავრებიდან გასული და შვილიშვილს არც კი ჰგონი თუ ვინმეს ახსოვს მისი პაპა, თავსხმა წვიმაში მატარებლის სადგურზე მთელი სოფელია შეკრებილი და ელოდება მას. |
||
19:23, 22 იანვარი 2013-ის ვერსია
 | ამ სტატიას ან სექციას ვიკიფიცირება სჭირდება ქართული ვიკიპედიის ხარისხის სტანდარტების დასაკმაყოფილებლად. იმ შემთხვევაში, თუ არ იცით, თუ რა არის ვიკიფიცირება, იხ. დახმარების გვერდი. სასურველია ამის შესახებ აცნობოთ იმ მომხმარებლებსაც, რომელთაც მნიშვნელოვანი წვლილი მიუძღვით სტატიის შექმნაში. გამოიყენეთ: {{subst:ვიკიფიცირება/info|ფესვები (ფილმი)}} |
| „ფესვები“ | |
|---|---|
| ჟანრი | დრამა |
| დამდგმელი რეჟისორი | ყარამან მგელაძე |
| სცენარის ავტორი | სულიკო ჟღენტი |
| როლებში |
იოსებ ჯაჭვლიანი დოდო აბაშიძე ია ფარულავა ლორანს რაგონი ლევან აბაშიძე ალექსანდრე მეძმარიაშვილი ნუგზარ ყურაშვილი გორგი გეგეჭკორი გიორგი ჯიბლაძე მალხაზ გორგილაძე |
| კომპოზიტორი | ალექსანდრე რაქვიაშვილი |
| ხმის ოპერატორი | დიმიტრი გედევანიშვილი |
| ოპერატორი | აბესალომ მაისურაძე |
| მონტაჟი | გულნარა ომიაძე |
| მხატვარი |
შოთა გოგოლაშვილი ნიკოლოზ ზანდუკელი |
| სტუდია | ქართული ფილმი |
| გამოსვლის თარიღი | 1987 |
| ხანგრძლივობა | 86 წთ. |
| ქვეყანა | საქართველო |
| ენა | ქართული |
ფესვები — ქართული მხატვრული ფილმი.
სცენარი
ფილმი ქართველი ემიგრანტის სამშობლოსადმი განუწყვეტელი ნოსტალგიით აღსავსე ვრცელი ცხოვრების გზაზე მოგვითხრობს. ფილმის მთავარი გმირი (მსახ. დოდო აბაშიძე) საშოვარზე მიემგზავრება საფრანგეთში, თუმცაღა I მსოფლიო ომის დაწყებისა და საზღვრების ჩაკეტვის გამო, სამუდამოდ რჩება საფრანგეთში, მიუხედავად ამისა ის საქართველოში დაბრუნების იმედს არ კარგავს. იგი ქმნის ოჯახს, ცოლად მოყავს ფრანგი გოგონა მადლენი. მისი შვილები ქართულად ვერ საუბრობენ. ორიდან ერთ-ერთი პარტიზანულ-დივერსიული ოპერაციის დროს იღუპება.
ერთ დღესაც იგი ხვდება ძველ ქართველ მეგობარს - მევიოლინეს რომელიც რამდენიმე ათეული წლის წინ საფრანგეთში გაიცნო, რომელიც დანანებით ეუბნება რომ ისინი მოწყდნენ თავიანთ ფესვებს და რიტორიკულად ეკითხება "შენი შვილები ლაპარაკობენ ქართულად"? აღნიშნულმა მწარე რეალობამ უბიძგა ფილმის მთავარ გმირს, შვილიშვილისათვის ესწავლებინა ქართული ენა, კულტურა, ისტორია და ადათ-წესები. სიკვდილის წინ იგი ეუბნება შვილიშვილს: "გახსოვდეს, ხის სიმაღლე მიწის ზევიდან კი არ იზომება, ფესვებიდან. შენი ფესვები იქ არის - საქართველოში."
ფილმის სიუჟეტი ვითარდება გზად პარიზიდან საქართველომდე. შვილიშვილს მოაქვს ბაბუას ფერფლი და უყვება აღნიშნულ ისტორიას თანამგზავრს. ფილმის კულმინაცია შემდეგში მდგომარეობს: მაშინ როცა უკვე 60-ზე მეტი წელია ბაბუას საქართველოდან გამგზავრებიდან გასული და შვილიშვილს არც კი ჰგონი თუ ვინმეს ახსოვს მისი პაპა, თავსხმა წვიმაში მატარებლის სადგურზე მთელი სოფელია შეკრებილი და ელოდება მას.