ჭარ-ბელაქანი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
მNo edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 2: | ხაზი 2: | ||
== ლიტერატურა == |
== ლიტერატურა == |
||
* ''პაპუაშვილი, თ''., [[ქსე]], ტ. 11, გვ. 384. თბ., 1987 |
* ''პაპუაშვილი, თ''., [[ქსე]], ტ. 11, გვ. 384. თბ., 1987 |
||
{{საქართველოს ისტორიული მხარეები}} |
|||
[[კატეგორია:საქართველოს ისტორიულ-გეოგრაფიული მხარეები]] |
[[კატეგორია:საქართველოს ისტორიულ-გეოგრაფიული მხარეები]] |
16:53, 27 აგვისტო 2012-ის ვერსია
ჭარ-ბელაქანი, XVIII საუკუნის I მეოთხედში აღმოსავლეთ კახეთის ტერიტორიაზე (ისტორიული კაკ-ენისელი) დაღესტნელი ფეოდალების მიერ შექმნილი პოლიტიკური ერთეული; იგივეა, რაც გვიანდელი საინგილო. 1803 წელს ჭარ-ბელაქანი რუს-ქართველთა ჯარმა დალაშქრა და რუსეთის იმპერიის ქვეშევრდომობის მიღება აიძულა. 1830 წელს რუსეთმა უშუალოდ შეიერთა ეს ტერიტორია. 1830-40 წწ. ქმნიდა ჭარ-ბელაქნის ადმინისტრაციულ ოლქს, 1842-60 წწ. — სამხედრო ოლქს, 1860-1917 წწ. — ოკრუგს. 1918-1921 წწ. შედიოდა საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის შემადგენლობაში; მხარეზე პრეტენზიებს აცხადებდა მეზობელი აზერბაიჯანის დემოკრატიული რესპუბლიკა, შემდეგ — აზერბაიჯანის საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკა, რომელსაც სადავო მიწები საქართველოს ძალადობრივი გასაბჭოების შემდეგ, 1921 წელს, გადაეცა. ამჟამად მოიცავს აზერბაიჯანის ბელაქნის, ზაქათალისა და კახის რაიონების ტერიტორიას.
ლიტერატურა
- პაპუაშვილი, თ., ქსე, ტ. 11, გვ. 384. თბ., 1987