გიორგი II (აფხაზთა მეფე): განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
მNo edit summary |
მNo edit summary |
||
ხაზი 30: | ხაზი 30: | ||
'''გიორგი II''', [[აფხაზთა სამეფო|აფხაზთა]] (დასავლეთ საქართველოს) [[მეფე]] [[922]]-[[957]], [[კონსტანტინე III (აფხაზთა მეფე)|კონსტანტინე III-ის]] ძე. |
'''გიორგი II''', [[აფხაზთა სამეფო|აფხაზთა]] (დასავლეთ საქართველოს) [[მეფე]] [[922]]-[[957]], [[კონსტანტინე III (აფხაზთა მეფე)|კონსტანტინე III-ის]] ძე. |
||
მეფობის პირველ წლებში სამეფო ტახტს ნახევარძმა ბაგრატი ეცილებოდა. გიორგი II-ის ხელისუფლება მხოლოდ ბაგრატის გარდაცვალების შემდეგ განმტკიცდა. მის სამეფოში შედიოდა [[ქართლი|ქართლი]], რომლის ერისთავადაც თავისი უფროსი შვილი [[კონსტანტინე (კოსტანტი)|კონსტანტინე]] დაინიშნა. ქართლის აზნაურების მხარდაჭერით კონსტანტინე, რომელსაც გამეფება სურდა, მამას აუჯანყდა. გიორგი II-მ აჯანყება ჩააქრო, კონსტანტინე სიკვდილით დასაჯა და ქართლის ერისთავად თავისი მეორე ძე [[ლეონ III|ლეონი]] (შემდეგში მეფე ლეონ III) დასვა. გიორგი II-ის დროს აფხაზთა სამეფომ პოლიტიკურ ძლიერების მწვერვალს მიაღწია. X საუკუნის 20-იან წლებში გიორგი II [[კახეთი|კახეთში]] შეიჭრა და შეიპყრო [[ქორეპისკოპოსი]] კვირიკე II, რომელმაც ცნო აფხაზთა მეფის უფლებანი კახეთზე. გიორგი II-მ [[კვირიკე II|კვირიკე II]] გაათავისუფლა. შემდეგში გიორგი II-ის გაძლიერების მოწინააღმდეგე ქართლისა და კახეთის აზნაურთს დახმარებით კვირიკე II-მ დაიბრუნა კახეთი. 957 გიორგი II-მ კახეთის დასაპყრობად ლაშქარი გაგზავნა თავისი შვილის ლეონის წინამძღოლობით, მაგრამ გიორგი II გარდაიცვალა და ლეონი და კვირიკე დაზავდნენ. კვირიკემ ცნო აფხაზთა მეფის სიუზერენობა. გიორგი II-ის გავლენა ვრცელდებოდა ტაოკლარჯეთში და საქართველოს ფარგლებს გარეთაც. გიორგი II-ის ასული [[გურანდუხტი (X ს.)| გურანდუხტი]] [[გურგენი|გურგენ მეფეთა მეფის]] მეუღლე იყო; გიორგი II-ის აქტიური ხელშეწყობით X საუკუნის II ნახევარში ალანთა ქვეყანაში ქრისტიანობა სახელმწიფო რელიგიად გამოცხადდა. ნაყოფიერად მოღვაწეობდა იგი კულტურის სფეროშიც. ქართული წყარო მას ეკლესიათა ამშენებელს უწოდებს. გიორგი II-მ დააარსა [[ჭყონდიდის საეპისკოპოსო|ჭყონდიდის]] (მარტვილის) საეპისკოპოსო კათედრა. |
მეფობის პირველ წლებში სამეფო ტახტს ნახევარძმა [[ბაგრატი (აფხაზთა მეფისწული)|ბაგრატი]] ეცილებოდა. გიორგი II-ის ხელისუფლება მხოლოდ ბაგრატის გარდაცვალების შემდეგ განმტკიცდა. მის სამეფოში შედიოდა [[ქართლი|ქართლი]], რომლის ერისთავადაც თავისი უფროსი შვილი [[კონსტანტინე (კოსტანტი)|კონსტანტინე]] დაინიშნა. ქართლის აზნაურების მხარდაჭერით კონსტანტინე, რომელსაც გამეფება სურდა, მამას აუჯანყდა. გიორგი II-მ აჯანყება ჩააქრო, კონსტანტინე სიკვდილით დასაჯა და ქართლის ერისთავად თავისი მეორე ძე [[ლეონ III|ლეონი]] (შემდეგში მეფე ლეონ III) დასვა. გიორგი II-ის დროს აფხაზთა სამეფომ პოლიტიკურ ძლიერების მწვერვალს მიაღწია. X საუკუნის 20-იან წლებში გიორგი II [[კახეთი|კახეთში]] შეიჭრა და შეიპყრო [[ქორეპისკოპოსი]] კვირიკე II, რომელმაც ცნო აფხაზთა მეფის უფლებანი კახეთზე. გიორგი II-მ [[კვირიკე II|კვირიკე II]] გაათავისუფლა. შემდეგში გიორგი II-ის გაძლიერების მოწინააღმდეგე ქართლისა და კახეთის აზნაურთს დახმარებით კვირიკე II-მ დაიბრუნა კახეთი. 957 გიორგი II-მ კახეთის დასაპყრობად ლაშქარი გაგზავნა თავისი შვილის ლეონის წინამძღოლობით, მაგრამ გიორგი II გარდაიცვალა და ლეონი და კვირიკე დაზავდნენ. კვირიკემ ცნო აფხაზთა მეფის სიუზერენობა. გიორგი II-ის გავლენა ვრცელდებოდა ტაოკლარჯეთში და საქართველოს ფარგლებს გარეთაც. გიორგი II-ის ასული [[გურანდუხტი (X ს.)| გურანდუხტი]] [[გურგენი|გურგენ მეფეთა მეფის]] მეუღლე იყო; გიორგი II-ის აქტიური ხელშეწყობით X საუკუნის II ნახევარში ალანთა ქვეყანაში ქრისტიანობა სახელმწიფო რელიგიად გამოცხადდა. ნაყოფიერად მოღვაწეობდა იგი კულტურის სფეროშიც. ქართული წყარო მას ეკლესიათა ამშენებელს უწოდებს. გიორგი II-მ დააარსა [[ჭყონდიდის საეპისკოპოსო|ჭყონდიდის]] (მარტვილის) საეპისკოპოსო კათედრა. |
||
==ლიტერატურა== |
==ლიტერატურა== |
20:31, 4 მაისი 2012-ის ვერსია
გიორგი II | |
---|---|
აფხაზთა მეფე | |
მმართ. დასაწყისი: | 922 |
მმართ. დასასრული: | 957 |
წინამორბედი: | კონსტანტინე III |
მემკვიდრე: | ლეონ III |
გარდ. თარიღი: | 957 |
მამა: | კონსტანტინე III |
გიორგი II, აფხაზთა (დასავლეთ საქართველოს) მეფე 922-957, კონსტანტინე III-ის ძე.
მეფობის პირველ წლებში სამეფო ტახტს ნახევარძმა ბაგრატი ეცილებოდა. გიორგი II-ის ხელისუფლება მხოლოდ ბაგრატის გარდაცვალების შემდეგ განმტკიცდა. მის სამეფოში შედიოდა ქართლი, რომლის ერისთავადაც თავისი უფროსი შვილი კონსტანტინე დაინიშნა. ქართლის აზნაურების მხარდაჭერით კონსტანტინე, რომელსაც გამეფება სურდა, მამას აუჯანყდა. გიორგი II-მ აჯანყება ჩააქრო, კონსტანტინე სიკვდილით დასაჯა და ქართლის ერისთავად თავისი მეორე ძე ლეონი (შემდეგში მეფე ლეონ III) დასვა. გიორგი II-ის დროს აფხაზთა სამეფომ პოლიტიკურ ძლიერების მწვერვალს მიაღწია. X საუკუნის 20-იან წლებში გიორგი II კახეთში შეიჭრა და შეიპყრო ქორეპისკოპოსი კვირიკე II, რომელმაც ცნო აფხაზთა მეფის უფლებანი კახეთზე. გიორგი II-მ კვირიკე II გაათავისუფლა. შემდეგში გიორგი II-ის გაძლიერების მოწინააღმდეგე ქართლისა და კახეთის აზნაურთს დახმარებით კვირიკე II-მ დაიბრუნა კახეთი. 957 გიორგი II-მ კახეთის დასაპყრობად ლაშქარი გაგზავნა თავისი შვილის ლეონის წინამძღოლობით, მაგრამ გიორგი II გარდაიცვალა და ლეონი და კვირიკე დაზავდნენ. კვირიკემ ცნო აფხაზთა მეფის სიუზერენობა. გიორგი II-ის გავლენა ვრცელდებოდა ტაოკლარჯეთში და საქართველოს ფარგლებს გარეთაც. გიორგი II-ის ასული გურანდუხტი გურგენ მეფეთა მეფის მეუღლე იყო; გიორგი II-ის აქტიური ხელშეწყობით X საუკუნის II ნახევარში ალანთა ქვეყანაში ქრისტიანობა სახელმწიფო რელიგიად გამოცხადდა. ნაყოფიერად მოღვაწეობდა იგი კულტურის სფეროშიც. ქართული წყარო მას ეკლესიათა ამშენებელს უწოდებს. გიორგი II-მ დააარსა ჭყონდიდის (მარტვილის) საეპისკოპოსო კათედრა.
ლიტერატურა
- ლორთქიფანიძე მ., ფეოდალური საქართველოს პოლიტიკური გაერთიანება (IX-X სს.), თბ., 1963;
- Анчабадзе З. В., Из истории средневековой Абхазии (VI-XVII вв.), Сух., 1959;
- ანჩაბაძე ზ., ქსე, ტ. 3, გვ. 159, თბ., 1978
წინამორბედი: კონსტანტინე III |
აფხაზეთის მეფე 922 - 957 |
შემდეგი: ლეონ III |