მიხეილ ხავთასი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
მ r2.6.2) (ბოტის დამატება: xmf:მიხეილ ხავთასი |
მ clean up, replaced: thumb → მინი (2), px → პქ (2) using AWB |
||
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[სურათი:Mixeil xavtasi potis mechong ans 1935.jpg| |
[[სურათი:Mixeil xavtasi potis mechong ans 1935.jpg|მინი.|300პქ|right|მიხეილ ხავთასის მეჩონგურეთა ანსამბლი 1935 წ.]] |
||
'''მიხეილ ხავთასი''' - გამოჩენილი ფოლკლორისტი, ლოტბარი დაიბადა 1883 წლის 7 სექტემბერს ოზურგეთის მაზრის სოფელ [[სუფსა]]ში. ძუკუ ლოლუას მეცადინეობით გუნდისთვის 80 კაცი შეიკრიბა. გუნდი გარდა კვირისა, ყოველ დღე მეცადინეობდა. ამ გუნდში აღიზარდნენ [[კიწი გეგეჭკორი]], [[შელეგია რომანოზი (რემა)]], [[პაჭკორია კირილე]], [[მეგრელიძე, ავქსენტი]], [[გაბელია პორფილე]], [[ფანცულაია პლატონი]], [[ბაბილუა ვლადიმერი]], მიხეილ ხავთასი, [[ხურცია ნოკო]], [[კოზმავა ვანო]], [[ძიაფშიფა ძრიკი]], [[ანუა მაქსიმე]], [[ალანია ანდრი]]. გუნდში მონაწილეობდნენ მეგრელი, აფხაზი, გურული, იმერელი, სვანი მომღელები. |
'''მიხეილ ხავთასი''' - გამოჩენილი ფოლკლორისტი, ლოტბარი დაიბადა 1883 წლის 7 სექტემბერს ოზურგეთის მაზრის სოფელ [[სუფსა]]ში. ძუკუ ლოლუას მეცადინეობით გუნდისთვის 80 კაცი შეიკრიბა. გუნდი გარდა კვირისა, ყოველ დღე მეცადინეობდა. ამ გუნდში აღიზარდნენ [[კიწი გეგეჭკორი]], [[შელეგია რომანოზი (რემა)]], [[პაჭკორია კირილე]], [[მეგრელიძე, ავქსენტი]], [[გაბელია პორფილე]], [[ფანცულაია პლატონი]], [[ბაბილუა ვლადიმერი]], მიხეილ ხავთასი, [[ხურცია ნოკო]], [[კოზმავა ვანო]], [[ძიაფშიფა ძრიკი]], [[ანუა მაქსიმე]], [[ალანია ანდრი]]. გუნდში მონაწილეობდნენ მეგრელი, აფხაზი, გურული, იმერელი, სვანი მომღელები. |
||
[[ფოთი]]ს კულტურული ცხოვრების ისტორია მდიდარი და მრავალფეროვანია. როცა ხალხურ შემოქმედებაზე და ფოლკლორზე ვსაუბრობთ, რამდენიმე მომენტს უნდა გავუსვათ ხაზი, კერძოდ ამ ქალაქში მოღვაწეობდნენ საქართველოს განთქმული ხელოვანები: ლოტბარი – [[ლოლუა ძუკუ]], [[შელეგია რემა]], [[მეგრელიძე, ავქსენტი]], [[სუხიშვილი ილიკო]], და ''მიხეილ ხავთასი'', [[შოთა ჩახავა]], [[არჩილ ხორავა]] და სხვა. |
[[ფოთი]]ს კულტურული ცხოვრების ისტორია მდიდარი და მრავალფეროვანია. როცა ხალხურ შემოქმედებაზე და ფოლკლორზე ვსაუბრობთ, რამდენიმე მომენტს უნდა გავუსვათ ხაზი, კერძოდ ამ ქალაქში მოღვაწეობდნენ საქართველოს განთქმული ხელოვანები: ლოტბარი – [[ლოლუა ძუკუ]], [[შელეგია რემა]], [[მეგრელიძე, ავქსენტი]], [[სუხიშვილი ილიკო]], და ''მიხეილ ხავთასი'', [[შოთა ჩახავა]], [[არჩილ ხორავა]] და სხვა. |
||
[[სურათი:Mix xavtasi poti 1946 1952.jpg| |
[[სურათი:Mix xavtasi poti 1946 1952.jpg|მინი|300პქ|მიხეილ ხავთასის ფოთის გუნდი 1946-1952 წ.]] |
||
*[[1921]] წელს, როცა ძუკუ ლოლუა დანიშნეს დასავლეთ საქართველოს გუნდების ინსტრუქტორად , მისი წარდგენით, ფოთის მომღერალ ქალ-ვაჟთა სახელმწიფო გუნდის ხელმძღვანელად დაინიშნა მიხეილ ხავთასი, რომელიც XX საუკუნის 40-იან წლებში სახელმწიფო ანსამბლის ხელმძღვანელიც იყო. |
*[[1921]] წელს, როცა ძუკუ ლოლუა დანიშნეს დასავლეთ საქართველოს გუნდების ინსტრუქტორად , მისი წარდგენით, ფოთის მომღერალ ქალ-ვაჟთა სახელმწიფო გუნდის ხელმძღვანელად დაინიშნა მიხეილ ხავთასი, რომელიც XX საუკუნის 40-იან წლებში სახელმწიფო ანსამბლის ხელმძღვანელიც იყო. |
16:51, 29 მარტი 2012-ის ვერსია
მიხეილ ხავთასი - გამოჩენილი ფოლკლორისტი, ლოტბარი დაიბადა 1883 წლის 7 სექტემბერს ოზურგეთის მაზრის სოფელ სუფსაში. ძუკუ ლოლუას მეცადინეობით გუნდისთვის 80 კაცი შეიკრიბა. გუნდი გარდა კვირისა, ყოველ დღე მეცადინეობდა. ამ გუნდში აღიზარდნენ კიწი გეგეჭკორი, შელეგია რომანოზი (რემა), პაჭკორია კირილე, მეგრელიძე, ავქსენტი, გაბელია პორფილე, ფანცულაია პლატონი, ბაბილუა ვლადიმერი, მიხეილ ხავთასი, ხურცია ნოკო, კოზმავა ვანო, ძიაფშიფა ძრიკი, ანუა მაქსიმე, ალანია ანდრი. გუნდში მონაწილეობდნენ მეგრელი, აფხაზი, გურული, იმერელი, სვანი მომღელები. ფოთის კულტურული ცხოვრების ისტორია მდიდარი და მრავალფეროვანია. როცა ხალხურ შემოქმედებაზე და ფოლკლორზე ვსაუბრობთ, რამდენიმე მომენტს უნდა გავუსვათ ხაზი, კერძოდ ამ ქალაქში მოღვაწეობდნენ საქართველოს განთქმული ხელოვანები: ლოტბარი – ლოლუა ძუკუ, შელეგია რემა, მეგრელიძე, ავქსენტი, სუხიშვილი ილიკო, და მიხეილ ხავთასი, შოთა ჩახავა, არჩილ ხორავა და სხვა.
- 1921 წელს, როცა ძუკუ ლოლუა დანიშნეს დასავლეთ საქართველოს გუნდების ინსტრუქტორად , მისი წარდგენით, ფოთის მომღერალ ქალ-ვაჟთა სახელმწიფო გუნდის ხელმძღვანელად დაინიშნა მიხეილ ხავთასი, რომელიც XX საუკუნის 40-იან წლებში სახელმწიფო ანსამბლის ხელმძღვანელიც იყო.