ეთნოსი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''ეთნოსი''' (ბერძ. |
'''ეთნოსი''' ([[ბერძნული ენა|ბერძ.]] ἔθνος - ზნე, ჩვეულება, ადათი), [[ჰომეროსი|ჰომეროსის]] მიხედვით, ადგილსამყოფელი, საცხოვრებელი, კერა, კარავი. ეთნოსით აღინიშნება აგრეთვე ჩვევა, მიდრეკილება, ადათი, წესრიგი და ხასიათი, როგორც რისამე თავისებურება, ნიშანი, თვისება. მოგვიანებით სიტყვა "ეთნოსს" ეძლევა ფსიქოლოგიური მნიშვნელობა. მაგ., [[ესქილე]], [[სოფოკლე]], [[ჰერაკლიტე]], [[პლატონი]] და [[არისტოტელე]] მას ხმარობდნენ ზმნის, სულიერი წყობის აღმნიშვნელად. აქედან გამომდინარე, შემდგომში ჩამოყალიბდა ეთნოსის საკუთრივ ზნეობრივი მნიშვნელობა. იგი არის ხასიათის შეძენილი ნიშანი, რომელიც ეთიკური შეფასების ობიექტი ხდება. |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
* {{ქსე|4|59}} |
* {{ქსე|4|59}} |
||
12:52, 19 მარტი 2012-ის ვერსია
ეთნოსი (ბერძ. ἔθνος - ზნე, ჩვეულება, ადათი), ჰომეროსის მიხედვით, ადგილსამყოფელი, საცხოვრებელი, კერა, კარავი. ეთნოსით აღინიშნება აგრეთვე ჩვევა, მიდრეკილება, ადათი, წესრიგი და ხასიათი, როგორც რისამე თავისებურება, ნიშანი, თვისება. მოგვიანებით სიტყვა "ეთნოსს" ეძლევა ფსიქოლოგიური მნიშვნელობა. მაგ., ესქილე, სოფოკლე, ჰერაკლიტე, პლატონი და არისტოტელე მას ხმარობდნენ ზმნის, სულიერი წყობის აღმნიშვნელად. აქედან გამომდინარე, შემდგომში ჩამოყალიბდა ეთნოსის საკუთრივ ზნეობრივი მნიშვნელობა. იგი არის ხასიათის შეძენილი ნიშანი, რომელიც ეთიკური შეფასების ობიექტი ხდება.
ლიტერატურა
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 59.