მეერსენის ხელშეკრულება: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
r2.7.1) (ბოტის დამატება: als, bg, ca, en, es, eu, fr, ga, it, ja, ko, lb, li, nl, pl, pt, ro, ru, sh, sv, vls, zh
მეც არ გამიკვირდა?! :))
ხაზი 1: ხაზი 1:
[[ფაილი:843-870 Europe.jpg|მინიატიურა|300პქ|ტერიტორიების გაყოფა მეერსენის ხელშეკრულებით 870 წელს.]]
[[ფაილი:843-870 Europe.jpg|მინიატიურა|300პქ|ტერიტორიების გაყოფა მეერსენის ხელშეკრულებით 870 წელს.]]
'''მეერსენის ხელშეკრულება''' ({{lang-de|Vertrag von Meerssen}}) დაიდო დასავლეთ ფრანკთა მეფე [[შარლ მელოტი|შარლ მელოტსა]] და აღმოსავლეთ ფრანკთა მეფე [[ლუდოვიკო გერმანელი|ლუდოვიკო გერმანელს]] შორის [[870]] წლის [[8 აგვისტო]]ს მეერსენში მაასტრიხთან (დღევანდელი ლიმბურგის პროვინცია [[ნიდერლანდები|ნიდერლანდებში]]). ხელშეკრულება ითვალისწინება ლოთარინგიის გაყოფას; ლოთარინგია [[ლოთარ II]]-ის კუთვნილი ტერიტორია იყო, რომელიც მისი გარდაცვალების შემდეგ [[869]] წელს კანონიერი მემკვიდრის გარეშე დარჩა, ამიტომ იგი მეერსენის ხელშეკრულებით ლოთარის ბიძებმა [[შარლ მელოტი|შარლ მელოტმა]] (ლოთარ II-ის მამის, ლოთარ I-ის ნახევარძმა) და ლუდოვიკო გერმანელმა (ლოთარ I-ის ძმა) გაიყვეს.
'''მეერსენის ხელშეკრულება''' ({{lang-de|Vertrag von Meerssen}}) დაიდო დასავლეთ ფრანკთა მეფე [[კარლ მელოტი|კარლ მელოტსა]] და აღმოსავლეთ ფრანკთა მეფე [[ლუდოვიკო გერმანელი|ლუდოვიკო გერმანელს]] შორის [[870]] წლის [[8 აგვისტო]]ს მეერსენში მაასტრიხთან (დღევანდელი ლიმბურგის პროვინცია [[ნიდერლანდები|ნიდერლანდებში]]). ხელშეკრულება ითვალისწინება ლოთარინგიის გაყოფას; ლოთარინგია [[ლოთარ II]]-ის კუთვნილი ტერიტორია იყო, რომელიც მისი გარდაცვალების შემდეგ [[869]] წელს კანონიერი მემკვიდრის გარეშე დარჩა, ამიტომ იგი მეერსენის ხელშეკრულებით ლოთარის ბიძებმა [[კარლ მელოტი|კარლ მელოტმა]] (ლოთარ II-ის მამის, ლოთარ I-ის ნახევარძმა) და ლუდოვიკო გერმანელმა (ლოთარ I-ის ძმა) გაიყვეს.


ლუდოვიკო გერმანელის ვაჟმა ლუდოვიკო III-მ მიიღო ლოთარის სამეფოს აღმოსავლეთი ნაწილი. გამყოფი საზღვარი მიუყვებოდა მდინარე [[მაასი (მდინარე)|მაასს]], [[ურთი|ურთს]], [[მოზელი|მოზელს]], [[მარნა]]სა და [[სონა]]ს, შემდეგ კი იურის მთიანეთს (იურა). პოლიტიკურად და ეკონომიკურად ძლიერი რეგიონები, [[აახენი]]ს მიდამოები, [[ჰოლანდია]] და [[ელზასი]] აღმოსავლეთ ფრანკთა სამეფოს დარჩა.
ლუდოვიკო გერმანელის ვაჟმა ლუდოვიკო III-მ მიიღო ლოთარის სამეფოს აღმოსავლეთი ნაწილი. გამყოფი საზღვარი მიუყვებოდა მდინარე [[მაასი (მდინარე)|მაასს]], [[ურთი|ურთს]], [[მოზელი|მოზელს]], [[მარნა]]სა და [[სონა]]ს, შემდეგ კი იურის მთიანეთს (იურა). პოლიტიკურად და ეკონომიკურად ძლიერი რეგიონები, [[აახენი]]ს მიდამოები, [[ჰოლანდია]] და [[ელზასი]] აღმოსავლეთ ფრანკთა სამეფოს დარჩა.

14:45, 16 თებერვალი 2012-ის ვერსია

ტერიტორიების გაყოფა მეერსენის ხელშეკრულებით 870 წელს.

მეერსენის ხელშეკრულება (გერმ. Vertrag von Meerssen) დაიდო დასავლეთ ფრანკთა მეფე კარლ მელოტსა და აღმოსავლეთ ფრანკთა მეფე ლუდოვიკო გერმანელს შორის 870 წლის 8 აგვისტოს მეერსენში მაასტრიხთან (დღევანდელი ლიმბურგის პროვინცია ნიდერლანდებში). ხელშეკრულება ითვალისწინება ლოთარინგიის გაყოფას; ლოთარინგია ლოთარ II-ის კუთვნილი ტერიტორია იყო, რომელიც მისი გარდაცვალების შემდეგ 869 წელს კანონიერი მემკვიდრის გარეშე დარჩა, ამიტომ იგი მეერსენის ხელშეკრულებით ლოთარის ბიძებმა კარლ მელოტმა (ლოთარ II-ის მამის, ლოთარ I-ის ნახევარძმა) და ლუდოვიკო გერმანელმა (ლოთარ I-ის ძმა) გაიყვეს.

ლუდოვიკო გერმანელის ვაჟმა ლუდოვიკო III-მ მიიღო ლოთარის სამეფოს აღმოსავლეთი ნაწილი. გამყოფი საზღვარი მიუყვებოდა მდინარე მაასს, ურთს, მოზელს, მარნასა და სონას, შემდეგ კი იურის მთიანეთს (იურა). პოლიტიკურად და ეკონომიკურად ძლიერი რეგიონები, აახენის მიდამოები, ჰოლანდია და ელზასი აღმოსავლეთ ფრანკთა სამეფოს დარჩა.

ხელშეკრულებამ მნიშვნელოვანი როლი შეასრულა საფრანგეთისა და გერმანიის პოლიტიკურად ჩამოყალიბებაში. ლოთარინგია და ელზასი მეორე მსოფლიო ომის დასრულებამდე ამ ორ სახელმწიფოს შორის დავის საგანს წარმოადგენდა.

ლიტერატურა

  • Rudolf Schieffer: Die Karolinger. Stuttgart-Berlin-Köln 1992, ISBN 3-17-010759-3, გვ. 163.
  • Rudolf Schieffer: Die Zeit des karolingischen Großreichs 714-887. 10., ახალი გადამუშავებული გამოცემა. ნაწ. 2, Klett-Cotta, Stuttgart 2005, ISBN 3-608-60002-7, გვ. 146, 148.