ვლადიმერ ვისოცკი: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
r2.7.1) (ბოტის დამატება: yi:וולאַדימיר וויסאָצקי
r2.7.1) (ბოტის შეცვლა: yi:וולאדימיר וויסאצקי
ხაზი 321: ხაზი 321:
[[war:Vladimir Vysotsky]]
[[war:Vladimir Vysotsky]]
[[xal:Высоцкий Семеновин Владимир]]
[[xal:Высоцкий Семеновин Владимир]]
[[yi:וולאדימיר וויסאצקי]]
[[yi:וולאַדימיר וויסאָצקי]]
[[zh:弗拉基米尔·维索茨基]]
[[zh:弗拉基米尔·维索茨基]]

11:44, 13 თებერვალი 2012-ის ვერსია

ვიკიპედიის რედაქტორების გადაწყვეტილებით, სტატიას „ვლადიმერ ვისოცკი“ მინიჭებული აქვს რჩეული სტატიის სტატუსი. ვლადიმერ ვისოცკი ვიკიპედიის საუკეთესო სტატიების სიაშია.
ვლადიმერ სემიონის ძე ვისოცკი
Влади́мир Семё́нович Высо́цкий
რუს. Владимир Семёнович Высоцкий
ფაილი:Visocki.jpg
დაბადების თარიღი 25 იანვარი, 1938
დაბადების ადგილი მოსკოვი, სსრკ
გარდაცვალების თარიღი 25 ივლისი, 1980
გარდაცვალების ადგილი მოსკოვი
დასაფლავებულია ვაგანკოვოს სასაფლაო
ფსევდონიმი სერგეი კულეშოვი
საქმიანობა პოეტი, პროზაიკოსი, მსახიობი, რეჟისორი, მომღერალი
ენა რუსული ენა
ეროვნება რუსეთი
მოქალაქეობა  სსრკ
ალმა-მატერი Moscow Art Theatre School და Moscow State University of Civil Engineering
პერიოდი 1959—1980
ჟანრი bard song[1] [2] [3] , შანსონი[4] , რუსული შანსონი[5] და პროზა
ჯილდოები სსრკ-ის სახელმწიფო პრემია და Prize of the Ministry of Internal Affairs of Russia
მეუღლე Izolda Vysotskya, მარინა ვლადი და Lyudmila Abramova
პარტნიორ(ებ)ი Oksana Yarmolnik[6]
შვილ(ებ)ი Arkady Vysotsky და Nikita Vysotsky
ნათესავ(ებ)ი Aleksey Vysotsky, Aleksandr Vysotsky და Irena Vysotskaya
ხელმოწერა

ვლადიმერ ვისოცკი (რუს. Влади́мир Семё́нович Высо́цкий; დ. 25 იანვარი, 1938, მოსკოვი, რუსეთი - გ. 25 ივლისი, 1980, მოსკოვი), რუსი მუსიკოსი, მსახიობი, პოეტი.

ვისოცკიმ განსაკუთრებით დიდი პოპულარობა მოიპოვა საკუთარი სიმღერების გიტარაზე შესრულებით. XX საუკუნის 70-იან წლებში მის სიმღერებს ყოფილი სსრკ-ის პრაქტიკულად მთელი მოსახლეობა იცნობდა მიუხედავად იმისა, რომ მისი სიმღერები იმდროინდელ საბჭოთა ოფიციალურ მასობრივ საინფორმაციო საშუალებებში თითქმის არ ისმოდა.

ვისოცკის ეკუთვნის 700-მდე სიმღერა და ლექსი, ითამაშა 30-მდე ფილმში, მონაწილეობდა სპექტაკლებში, კონცერტებით მოიარა თითქმის მთელი ქვეყანა, ხშირად მიდიოდა გასტროლებზე უცხოეთშიც. სასტიკი ცენზურის პირობებში ვისოცკი ეხებოდა აკრძალულ თემებს, მღეროდა ყოველდღიურ საბჭოთა ცხოვრებაზე, სამამულო ომზე. ყოველივე ამან მას უდიდესი პოპულარობა მოუტანა.

ბიოგრაფია

ბავშვობა

ვისოცკი 1938 წლის 25 იანვარს, მოსკოვში, მოსამსახურის ოჯახში დაიბადა. მამა, სემიონ ვლადიმერის ძე ვისოცკი (1916-1997) საკადრო პოლკოვნიკი იყო, დედა, ნინა მაქიმოვნა (ქალიშვილობაში სერიოგინა) (1912-2003) კი - გერმანული ენიდან მთარგმნელი. ადეული ბავშვობა ვლადიმერმა მოსკოვის კომუნალურ საცხოვრებელში გაატარა. დიდი სამამულო ომის დროს ორი წელი ცხოვრობდა დედასთან ერთად ევაკუაციაში ურალის ქალაქ ბუზულუკში. 1943 წელს დაბრუნდა მოსკოვში. 1945 წელს როსტოკინსკის რაიონის 273-ე სკოლის პირველ კლასში შევიდა. 1947-1949 წლებში ცხოვრობდა მამასთან და მის მეორე ცოლთან ერთად გერმანიის ქალაქ ებერსვალდეში, სადაც ისწავლა ფორტეპიანოზე დაკვრა. შემდეგ ისევ მოსკოვში დაბრუნდა.

მსახიობის კარიერა

1953 წლიდან ვისოცკი დადიოდა დრამატულ წრეზე, რომელსაც ვ. ბოგომოლოვი ხელმძღვანელობდა. 1955 წელს დაამთავრა 186-ე საშუალო სკოლა და ნათესავების დაჟინებული თხოვნით ჩააბარა ვ. კუიბიშევის სახელობის მოსკოვის საინჟინრო-სამშენებლო ინსტიტუტში, რომელიც მიატოვა პირველივე სემესტრის ბოლოს. ინსტიტუტის დატოვების გადაწყვეტილება მიღებულ იქნა 1955 წლის 31 დეკემბრის ღამეს. ვისოცკიმ და მისმა სკოლის მეგობარმა, იგორ კოხანოვსკიმ გადაწყვიტეს ახალი წლის ღამე გაეტარებინათ სესიისთვის საჭირო ნახაზებზე მუშაობაში. ღამის ორი საათისთვის ნახაზები უკვე მზად იყო. ამ დროს ვისოცკი ადგა, მაგიდიდან ტუშის ქილა აიღო (მეორე ვერსიის მიხედვით ქილაში მაგარი ყავა ესხა) და თავის ნახაზებს გადაასხა. იმ მომენტში მიიღო გადაწყვეტილება მომავალი წლისთვის მომზადებულიყო და თეატრალურზე ჩაებარებინა. 1956- 1960 წლებში ვისოცკი ვ.ი. ნემიროვიჩ-დანჩენკოს სახელობის სკოლა-სტუდია МХАТ-ის სამსახიობო განყოფილების სტუდენტია. პირველ კურსზე ყოფნისას გაიცნო მომავალში თავისი პირველი ცოლი, იზა ჟუკოვსკი. 1959 წელს პირველი როლი ითამაშა სასწავლო სპექტაკლში "დანაშაული და სასჯელი" და ფილმში "თანატოლები" (სტუდენტი პეტიას ეპიზოდური როლი). 1960 წელს ვისოცკის სახელი პირველად გამოჩნდა ცენტრალურ პრესაში, "საბჭოთა კულტურის" 28 ივნისის ნომერში გამოქვეყნებულ ლ. სერგეევის სტატიაში.

1960-1964 წლებში ვისოცკი მუშაობდა ა.ს პუშკინის სახელობის მოსკოვის დრამატულ თეატრში, სადაც ძირითადად ეპიზოდურ როლებს თამაშობდა.

1961 წელს კინოფილმის, "713 ითხოვს დაშვებას", გადაღების დროს გაიცნო თავისი მეორე ცოლი ლუდმილა აბრამოვა. ამავე წელს გამოჩნდა მისი პირველი სიმღერები. სიმღერა "Татуировка", რომელიც ლენინგრადში დაიწერა, ითვლება მის პირველ ნამუშევრად. შემდგომში სიმღერა მისი მოღვაწეობის მთავარ სფეროდ იქცა. ორ თვეზე ნაკლები იმუშავა მოსკოვის მინიატურის თეატრში. 1964 წელს შექმნა თავისი პირველი სიმღერები კინოფილმებისთვის და მუშაობა დაიწყო მოსკოვის დამისა და კომედიის თეატრში ტაგანკაზე, სადაც სიცოცხლის ბოლომდე დარჩა.

1967 წლის ივლისში გაიცნო ფრანგი მსახიობი მარინა ვლადი, რომელიც მისი მესამე ცოლი გახდა.

1968 წელს გამოვიდა მისი პირველი საავტორო ალბომი "სიმღერები კინოფილმიდან "ვერტიკალი".

1975 წელს ავტორის სიცოცხლეში პირველად და უკანასკნელად გამოქვეყნდა ვისოცკის ლექსი ლიტერატურულ კრებულში (День поэзии 1975. М., 1975).

1970-იან წლებში გაიცნო პარიზში ბოშა მსახიობი და მუსიკოსი ალიოშა დმიტრიევიჩი, რომელთან ერთადაც შემდგომში ხშირად მღეროდა. მათ ერთობლივი ალბომის ჩაწერაც კი ჰქონდათ გადაწყვეტილი, მაგრამ 1980 წელს ვისოცკის გარდაცვალების გამო ამ პროექტის განხორციელება ვერ მოხერხდა.

თეატრის დასთან ერთად გასტროლებით ნამყოფია ბულგარეთში, უნგრეთში, იუგოსლავიაში, საფრანგეთში, გერმანიასა და პოლონეთში.

ჩაწერილი აქვს 10-მდე რადიოსპექტაკლი, ჩატარებული აქვს 1000-ზე მეტი კონცერტი როგორც სსრკ-ში ასევე საზღვარგარეთ.

უკანასკნელი დღეები და გარდაცვალება

ფაილი:Vladimir vysotsky grave.jpg
ვლადიმერ ვისოცკის საფლავი

1980 წლის 16 ივლისს კალინინგრადში შედგა ვლადიმერ ვისოცკის უკანასკნელი კონცერტი.

ამავე წლის 18 ივლისს ვისოცკიმ უკანასკნელად ითამაშა თავისი ყველაზე ცნობილი თეატრალური როლი - ჰამლეტი, შექსპირის ამავე სახელწოდების პიესის მიხევით დადგმულ სპექტაკლში.

1980 წლის 25 ივლისს, დილის 4:10 საათზე ვისოცკი ძილში გარდაიცვალა მოსკოვში, თავის ბინაში. ანატოლი ფედოტოვის ვერსიით სიკვდილის მიზეზი მიოკარდიუმის ინფარქტი იყო. სტანისლავ შერბაკოვისა და ლეონიდ სულპოვარის ვერსიით კი სიკვდილი დამამშვიდებელი საშუალებების გადაჭარბებული დოზით გამოწვეული ასფიქსიის მიზეზით დადგა. ამ ვერსიების მიუხედავად ვისოცკის სიკვდილის ნამდვილი მიზეზი დღემდე უცნობია.

ვისოცკი დაკრძალულ იქნა 1980 წლის 28 ივლისს ვაგანკოვსკის სასაფლაოზე.

ამ პერიოდში მოსკოვში ზაფხულის ოლიმპიადა მიმდინარეობდა, ქალაქი გადაკეტილი იყო და მილიცია იცავდა. ვლადიმერ ვისოცკის გარდაცვალების შესახებ ცნობა საბჭოთა საინფორმაციო საშუალებებში თითქმის არ გაცხადებულა, მიუხედავად ამისა ტაგანკის თეატრთან, სადაც იგი მუშაობდა, უმარავი ხალხი შეიკრიბა და რამდენიმე დღის განმავლობაში არ დაშლილა (გამოსვენების დღეს ახლომდებარე შენობების სახურავებიც კი სავსე იყო ხალხით).

ვლადიმერ ვისოცკისადმი მიძღვნილი რუსული საფოსტო მარკა, 1999.

სიკვდილის შემდეგ აღიარება

1981 წელს გამოქვეყნებულ იქნა ვისოცკის ნაწარმოებთა პირველი კრებული "ნერვი". 1986 წელს ვისოცკის მიენიჭა რსფსრ-ის დამსახურებული არტისტის წოდება, ხოლო 1987 წელს საბჭოთა კავშირის სახელმწიფო პრემია მიაკუთვნეს სატელევიზიო კინოფილმში "შეხვედრის ადგილი უცვლელია" ჟიგლოვის როლისა და სიმღერათა საავტორო შესრულებისთვის. 1989 წელს ვლადიმერ ვისოცკის მუზეუმი შეიქმნა მოსკოვში.

პოეტის პატივსაცემად "ვლადვისოცკი" ეწოდა ერთ-ერთ ასტერიოდს (2374 Vladvysotskij).

1987 წელს ელდარ რიაზანოვმა გადაიღო დოკუმენტური ფილმი "სამი შეხვედრა ვლადიმერ ვისოცკისთან".

ფილმოგრაფია

ვისოცკი ჟეგლოვის როლში ფილმიდან შეხვედრის ადგილი უცვლელია
კადრი ფილმიდან "მსახურობდა ორი მეგობარი"
წელი ფილმი როლი შენიშვნები
1959 თანატოლნი სტუდენტი პეტია «მოსფილმი», რეჟისორი ვ. ორდენსკი
1961 დიმა გორინის კარიერა მემონტაჟე სოფრონი მ. გორკის სახელობის კინოსტუდია, რეჟისორები: ფ. დოვლატიანი და ლ. მირსკი
1962 713 ითხოვს დაშვებას ამერიკელი მეზღვაური «ლენფილმი», რეჟისორი გ. ნიკულინი
შვებულება ნაპირზე ვალეჟნიკოვის მეგობარი, პეტრე «მოსფილმი», რეჟისორი ფ. მირონერი
1963 საჯარიმო დარტყმა გიმნასტი იური ნიკულინი მ. გორკის სახელობის კინოსტუდია, რეჟისორი ვ. დოლმანი
ცოცხლები და მკვდრები მხიარული ჯარისკაცი «მოსფილმი», რეჟისორი ა. სტოლპერი
1965 ხვალინდელ გზაზე ბრიგადირი პეტრე მარკინი «მოსფილმი», რეჟ. ფ. ფილიპოვი
ჩვენი სახლი რადიოტექნიკოსი «მოსფილმი», რეჟ. ვ. პრონინი
1966 წარმოშობით ბავშვი ვარ კაპიტან-ტანკისტი ვალოდია «ბელარუსფილმი», რეჟ. ვ. ტუროვი
საშა-საშენკა მსახიობი «ბელარუსფილმი», რეჟ. ვ. ჩეტვერიკოვი
1967 ვერტიკალი ვალოდია ოდესის კინოსტუდია, რეჟისორები ს. გოვორუხინი და ბ. დუროვი
მოკლე შეხვედრები გეოლოგი მაქსიმი ოდესის კინოსტუდია, რეჟ. კ. მურატოვა
1968 ინტერვენცია ბროდსკი/ვორონოვი «ლენფილმი», რეჟ. გ. პოლოკა
მსახურობდა ორი ამხანაგი ბრუსენცოვი «მოსფილმი», რეჟ. ე. კარელოვი
ტაიგის პატრონი ბრიგადირი რიაბოი «მოსფილმი», რეჟ. ვ. ნაზაროვი
1969 საშიში გასტროლები ბენგალსკი (ნიკოლაი კოვალენკო) ოდესის კინოსტუდია, რეჟ. გ. იუნგვალდ-ხინკევიში
თეთრი აფეთქება კაპიტანი ოდესის კინოსტუდია, რეჟ. ს. გოვორუხინი
1972 მეოთხე იგი «მოსფილმი», რეჟ. ა. სტოლპერი
1973 ცუდი კარგი ადამიანი ფონ კორენი «ლენფილმი», რეჟ. ი. ხეიფიცი
1974 ერთადერთი გზა სოლოდოვი «მოსფილმი», რეჟ. ვ. პავლოვიჩი
1975 ერთადერთი ბორის ილიჩი «ლენფილმი», რეჟ. ი. ხეიფიცი
მისტერ მაკ-კინლის გაქცევა მომღერალი ბილ სიგერი «მოსფილმი», რეჟ. მ. შვეიცერი
1977 ორნი ქამეო; «მაფილმი» (უნგრეთი), რეჟ. მ. მესაროში
1979 შეხვედრის ადგილი უცვლელია კაპიტანი ჟეგლოვი ოდესის კინოსტუდია, რეჟ. ს. გოვორუხინი
1980 პატარა ტრაგედიები დონ გუანი «მოსფილმი», რეჟ. მ. შვეიცერი

სიმღერები კინოფილმებისთვის

ფაილი:Pamjatnik Vysockij.jpg
ვლადიმერ ვისოცკის ბრინჯაოს ქანდაკება მოსკოვში, Страстной бульвар-ზე

ვისოცკის სიმღერები აჟღერებულია ფილმებში:

  • ‘’ვერტიკალი’’
  • ‘’რობინ ჰუდის ისრები’’
  • ‘’ომი სახლებში’’
  • ‘’მოკლე შეხვედრები’’
  • ‘’ინტერვენცია’’
  • ‘’ტაიგის პატრონი’’
  • ‘’სახიფათო გასტროლები’’
  • "ერთადერთი გზა’’
  • ‘’ერთადერთი’’
  • ‘’მისტერ მაკ-კინლის გაქცევა’’
  • ‘’სანნიკოვას მიწა’’
  • ‘’ვიქტორ კროხინის მეორე მცდელობა’’
  • ფილმი-ზღაპარი ‘’ივანი და მარია’’
  • აუდიოსპექტაკლი ‘’ალისა საოცრებათა ქვეყანაში’’

ძეგლები

  • ვლადიმერ ვისოცკის ბრინჯაოს ქანდაკება მოსკოვში, Страстной бульвар-ზე.
  • ვისოცკის ძეგლი ბულგარეთის ქალაქ ვირშეცში.
  • ვლადიმერ ვისოცკისა და მარინა ვლადის ძეგლი ეკატერინბურგში (ეკატერინბურგში არის ასევე ვისოცკს ქუჩა - ერთადერთი, რომელსაც 1991 წლის რეფერენდუმის შედეგად არ შეეცვალა სახელწოდება).
  • ძეგლი პოდგორიცეში, ჩერნოგორიის დედაქალაქში.
  • ძეგლი ნოვოსიბირსკში თეატრ "გლობუსთან".
  • ძეგლი კალინინგრადში, ცენტრალურ პარკში.
  • 2008 წელს გაიხსნა ვლადიმერ ვისოცკის ძეგლი დუბნში, მოსკოვის გარეუბანში, ვისოცკის სახელობის ხეივანში.
  • 2008 წლის 25 იანვარს ვისოცკის ძეგლი დაიდგა ქ. სამარაში. იქვე არის ვისოცკის ქუჩაც.

რესურსები ინტერნეტში

  1. http://russmus.net/song/1711
  2. http://russmus.net/song/2623
  3. http://russmus.net/song/2074
  4. http://www.senscritique.com/album/Album_de_Vladimir_Vysotsky/11466663
  5. http://poiskm.com/artist/1529713-Vladimir-Kiyko
  6. http://www.bards.ru/press/press_show.php?id=523