საპარლამენტო რესპუბლიკა

ნაწილი პოლიტიკური სერიისა
მმართველობის ძირითადი ფორმები
ძალაუფლების წყაროს მიხედვით
ავტოკრატია დესპოტიზმი დიქტატურა (სამხედრო, პროლეტარული რუსული ავტოკრატია ტირანია
ოლიგარქია არისტოკრატია პლუტოკრატია
დემოკრატია ლიბერალური წარმომადგენლობითი ორპარტიული პირდაპირი
სხვა ანარქია თეოკრატია მერიტოკრატია ოხლოკრატია პოლიციური სახელმწიფო ტექნოკრატია
ხელისუფლების დანაწილების მიხედვით
რესპუბლიკა საპარლამენტო საპრეზიდენტო სოციალისტური შერეული
მონარქია აბსოლუტური არჩევითი კონსტიტუციური დუალისტური
რეგიონული მოწყობის მიხედვით
მარტივი დეცენტრალიზებული უნიტარული ცენტრალიზებული
სუვერენიტეტის მიხედვით
სუვერენული სუვერენული სახელმწიფო
დამოკიდებული ასოცირებული სახელმწიფო ბუფერული სახელმწიფო დომინიონი კოლონია პროტექტორატი

საპარლამენტოა რესპუბლიკა, სადაც სახელმწიფოს მეთაურს არ გააჩნია ისეთი ფართო უფლებები, როგორც საპრეზიდენტო რესპუბლიკაში, რადგანაც ამ უფლებების უდიდესი ნაწილი მინიჭებული აქვს მთავრობის მეთაურს (რომელსაც ჩვეულებრივ, პრემიერ-მინისტრს უწოდებენ). პრემიერ-მინისტრი ჩვეულებრივ უდიდესი საპარლამენტო პარტიისა თუ პარტიების კოალიციის მეთაურია და აღმასრულებელი ხელისუფლების ყველაზე მაღალი რანგის მინისტრი. ასეთ რესპუბლიკებში პრეზიდენტი უმრავლეს შემთხვევაში მხოლოდ სიმბოლური წარმომადგენლობითი ფუნქციების მატარებელია (მაგალითად გერმანია, იტალია, ისრაელი). ზოგიერთ შემთხვევაში პრეზიდენტს შეიძლება კანონით მინიჭებული ჰქონდეს მთავრობის ყოველდღიური საქმიანობის სამართავად საჭირო, აღმასრულებელი უფლებები, მაგრამ დაუწერელი შეთანხმებით, ის ამ უფლებებს არ იყენებს.