ვენის კონგრესი

ფაილი:Europa1814.jpg

ევროპა 1814 წელს

ვენის კონგრესი – ევროპის სახელმწიფოთა წარმომადგენლების კონფერეცია რომელიც ჩატარდა ავსტრიის იმპერიის დედაქალაქ ვენაში 1814 წლის სექტემბრიდან – 1815 წლის ივნისის ჩათვლით. მისი მიზანი იყო საფრანგეთის რევოლუციისა და ნაპოლეონის ომების შედეგად წარმოქმნილი პრობლემების გაანალიზება და გადაწყვეტა. ნაპოლეონზე გამარჯვებულ ქვეყნებს; რუსეთს, დიდ ბრიტანეთს, პრუსიასა და ავსტრიას მიღწეული შედეგების ხელშეკრულებებში ასახვა და საერთაშორისო ურთიერთობების ახალ წესებზე შეთანხმება სურდათ. მათთვის ასევე მნიშვნელოვანი იყო საფრანგეთის რევოლუციის, როგორც მონარქიის დამხობის პრეცენდენდენტის, შედეგების აღმოფხვრა. ამიტომაც აღადგინეს ბურბონთა დინასტია. მონაწილეთა საერთო მიზანს ევროპაში აბსოლუტიზმის გაძლიერება წარმოადგენდა.

მიმდინარეობა

საერთო მიზნების გარდა მონაწილეებს ურთიერთსაწინააღმდეგო ინტერესებიც ჰქონდათ ამიტომაც შეხვედრები მიმდინარეობდა ფარული ინტრიგების ფონზე. კონგრესს ავსტრიელი დიპლომატი, გრაფი მეტერნიხი ხელმძღვანელობდა. საფრანგეთს ტალეირანი წარმოადგენდა. რუსულ დელეგაციაში იყო იმპერატორი ალექსანდრე I. კონფერეციაში ასევე მონაწილეობდნენ; ესპანეთი, პორტუგალია, შვედეთი. ასევე; დანია, შვეიცარია, რომის პაპის წარმომადგენელი და ბავარია.

გადაწყვეტილება

დასკვნით აქტს, ხელი მოეწერა 9 ივნისი, 1815 წელი. მის დებულებები შედის:

• რუსეთს გადაეცა ვარშავის საჰერცოგოს დიდი ნაწილი და 1809 წელს შვედეთისგან მიღებული ფინეთი დაიკანონა.

• პრუსიას გადაეცა საქსონიის ორი მეხუთედი, ვარშავავის საჰერცოგოს ნაწილი, დანციგი და რაინლანდ–ვესტფალია.

• შეიქმნა გერმანიის კავშირი (კონფედერაცია) რომელიც 38 სახელმწიფოსგან შედგებოდა. ავსტრიისა და პრუსიის მხოლოდ ნაწილი მოხვდა კონფედერაციის ტერიტორიაზე.

• ნიდერლანდები და სამხრეთ ნიდერლანდები (დაახ. თანამედროვე ბელგია) გაერთიანდა ერთიან კონსტიტუციურ მონარქიაში.

• შვედეთის პომერანია დანიისგან გადაეცა პრუსიას.

• შვეიცარიას მიენიჭა ნეიტრალიტეტი.