ფარენჰაიტი

ფარენჰეიტი არის ტემპერატურის საზომი ერთეული, რომელიც 1724 წელს შეიქმნა გერმანელი ფიზიკოს დანიელ გაბრიელ ფარენჰეიტის (1686 - 1736) მიერ. დღეს დღეისობით იგი ბევრ ქვეყანაში ჩანაცვლებულია სხვა ტემპერატურის საზომით რომელსაც ცელსიუსი ეწოდება. იგი მაინც გამოიყენება რამდენიმე ქვეყანაში, მაგალითად აშშ-ში და ბელიზი-ში.

	ფარენჰეიტიდან	ფარენჰეიტში
ცელსიუსი	[°C] = ([°F] − 32) × 5⁄9	[°F] = [°C] × 9⁄5 + 32
კელვინი	[K] = ([°F] + 459.67) × 5⁄9	[°F] = [K] × 9⁄5 − 459.67
რანკინი	[°R] = [°F] + 459.67	[°F] = [°R] − 459.67

ფარენჰეიტის შკალის მიხედვით წყალი იყინება +32 გრადუსზე და დუღს +212 გრადუსზე (სტანდარტული ატმოსფერული წნევის) პირობებში. ნული გრადუსი განსაზღვრულია თერმომეტრის მოთავსებით ხსნარში, რომელიც შედგება ყინულის, წყლის და ამონიუმის ქლორიდისგან ანუ მარილისგან. ეს ხსნარი ავტომატურად დადის თავის ბუნებრივ ტემპერატურაზე, რომელიც მიღებულია როგორც 0 გრადუსი ფარენჰეიტის შკალაზე. 96 გრადუსი ფარენჰეიტის მიერ განსაზღვრულ იქნა როგორც ადამიანის ბუნებრივი ტემპერატურა. ფარენჰეიტმა შენიშნა, რომ ამ შემთხვევაში ვერცხლისწყალი დუღს 600 გრადუსზე. თუმცა დღეისთვის ადამიანის ბუნებრივი ტემპერატურა მიღებულია რომ არის 98,6. მოგვიანებით ფარენჰეიტის ნაშრომებში მცირე ცვლილება შეიტანეს რადგან წყლის დუღილის ტემპერატურა, ყინულად ქცევის ტემპერატურაზე ზუსტად 180 გრადუსით მეტი გამოსულიყო.