ფესვები (ფილმი): განსხვავება გადახედვებს შორის

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა

[შეუმოწმებელი ვერსია]

← წინა ცვლილება შემდეგი ცვლილება →

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

ვიზუალურივიკიტექსტი

შიდახაზური

09:58, 11 იანვარი 2011-ის ვერსია

ფესვები — ქართული მხატვრული ფილმი.

სცენარი

ფილმი ქართველი ემიგრანტის სამშობლოსადმი განუწყვეტელი ნოსტალგიით აღსავსე ვრცელი ცხოვრების გზაზე მოგვითხრობს. ფილმის მთავარი გმირი (მსახ. დოდო აბაშიძე) საშოვარზე მიემგზავრება საფრანგეთში, თუმცაღა I მსოფლიო ომის დაწყებისა და საზღვრების ჩაკეტვის გამო, სამუდამოდ რჩება საფრანგეთში, მიუხედავად ამისა ის საქართველოში წასვლის იმედს არ კარგავს. იგი ქმნის ოჯახს, ცოლად მოყავს ფრანგი გოგონა მადლენი. მისი შვილები ქართულად ვერ საუბრობენ. ორიდან ერთ-ერთი პარტიზანულ-დივერსიული ოპერაციის დროს იღუპება.

ერთ დღესაც იგი ხვდება ძველ ქართველ მეგობარს - მევიოლინეს რომელიც რამოდენიმე ათეული წლის წინ საფრანგეთში გაიცნო, რომელიც დანანებით ეუბნება რომ ისინი მოწყდნენ თავიანთ ფესვებს და რიტორიკულად ეკითხება "შენი შვილები ლაპარაკობენ ქართულად"? აღნიშნულმა მწარე რეალობამ უბიძგა ფილმის მთავარ გმირს, შვილიშვილისათვის ესწავლებინა ქართული ენა, კულტურა, ისტორია და ადათ-წესები. სიკვდილის წინ იგი ეუბნება შვილიშვილს: "გახსოვდეს, ხის სიმაღლე მიწის ზევიდან კი არ იზომება, ფესვებიდან. შენი ფესვები იქ არის - საქართველოში."

ფილმის სიუჟეტი ვითარდება გზად პარიზიდან საქართველომდე. შვილიშვილს მოაქვს ბაბუას ფერფლი და უყვება აღნიშნულ ისტორიას თანამგზავრს. ფილმის კულმინაცია შემდეგში მდგომარეობს: მაშინ როცა უკვე 60-ზე მეტი წელია ბაბუას საქართველოდან გამგზავრებიდან გასული და შვილიშვილს არც კი ჰგონი თუ ვინმეს ახსოვს მისი პაპა, თავსხმა წვიმაში მატარებლის სადგურზე მთელი სოფელია შეკრებილი და ელოდება მას.

@@ ხაზი 1: / ხაზი 1: @@
 {{ვიკი}}
-„'''ფესვები'''“ — ქართული მხატვრული ფილმი.
+'''ფესვები''' — ქართული მხატვრული ფილმი.
+==სცენარი==
-ფილმი ქართველი ემიგრანტის სამშობლოსადმი განუწყვეტელი ნოსტალგიით აღსავსე ვრცელი ცხოვრების გზაზე მოგვითხრობს. ფილმის მთავარი გმირი (მსახ. დოდო აბაშიძე) საშოვარზე მიემგზავრება საფრანგეთში, თუმცაღა I მსოფლიო ომის დაწყებისა და საზღვრების ჩაკეტვის გამო, სამუდამოდ რჩება საფრანგეთში, თუმცა საქართველოში წასვლის იმედს მაინც არ კარგავს. იგი ქმნის ოჯახს, ცოლად მოყავს ფრანგი გოგონა მადლენი. მისი შვილები ქართულად ვერ საუბრობენ. ორიდან ერთ-ერთი პარტიზანულ-დივერსიული ოპერაციის დროს იღუპება. ერთ დღესაც იგი ხვდება ძველ ქართველ მეგობარს - მევიოლინეს რომელიც რამოდენიმე ათეული წლის წინ საფრანგეთში გაიცნო, რომელიც დანანებით ეუბნება რომ ისინი მოწყდნენ თავიანთ ფესვებს და რიტორიკულად ეკითხება "შენი შვილები ლაპარაკობენ ქართულად"? აღნიშნულმა მწარე რეალობამ უბიძგა ფილმის მთავარ გმირს, შვილიშვილისათვის ესწავლებინა ქართული ენა, კულტურა, ისტორია და ადათ-წესები. სიკვდილის წინ იგი ეუბნება შვილიშვილს:  "გახსოვდეს, ხის სიმაღლე მიწის ზევიდან კი არ იზომება, ფესვებიდან. შენი ფესვები იქ არის - საქართველოში." ფილმის სიუჟეტი ვითარდება გზად პარიზიდან საქართველომდე. შვილიშვილს მოაქვს ბაბუას ფერფლი და  უყვება აღნიშნულ ისტორიას თანამგზავრს. ფილმის კულმინაცია შემდეგში მდგომარეობს: მაშინ როცა უკვე 60-ზე მეტი წელია ბაბუას საქართველოდან გამგზავრებიდან გასული და შვილიშვილს არც კი ჰგონი თუ ვინმეს ახსოვს მისი პაპა, თავსხმა წვიმაში მატარებლის სადგურზე მთელი სოფელია შეკრებილი და ელოდება მას.
+[[ფილმი]] [[ქართველი]] ემიგრანტის სამშობლოსადმი განუწყვეტელი ნოსტალგიით აღსავსე ვრცელი ცხოვრების გზაზე მოგვითხრობს. ფილმის მთავარი გმირი (მსახ. [[დოდო აბაშიძე]]) საშოვარზე მიემგზავრება [[საფრანგეთი|საფრანგეთში]], თუმცაღა [[I მსოფლიო ომი]]ს დაწყებისა და საზღვრების ჩაკეტვის გამო, სამუდამოდ რჩება საფრანგეთში, მიუხედავად ამისა ის საქართველოში წასვლის იმედს არ კარგავს. იგი ქმნის ოჯახს, ცოლად მოყავს [[ფრანგი]] გოგონა მადლენი. მისი შვილები [[ქართული ენა|ქართულად]] ვერ საუბრობენ. ორიდან ერთ-ერთი პარტიზანულ-დივერსიული ოპერაციის დროს იღუპება.
+ერთ დღესაც იგი ხვდება ძველ ქართველ მეგობარს - მევიოლინეს რომელიც რამოდენიმე ათეული წლის წინ საფრანგეთში გაიცნო, რომელიც დანანებით ეუბნება რომ ისინი მოწყდნენ თავიანთ ფესვებს და რიტორიკულად ეკითხება "შენი შვილები ლაპარაკობენ ქართულად"? აღნიშნულმა მწარე რეალობამ უბიძგა ფილმის მთავარ გმირს, შვილიშვილისათვის ესწავლებინა ქართული ენა, [[კულტურა]], [[ისტორია]] და ადათ-წესები. სიკვდილის წინ იგი ეუბნება შვილიშვილს:  "გახსოვდეს, ხის სიმაღლე მიწის ზევიდან კი არ იზომება, ფესვებიდან. შენი ფესვები იქ არის - საქართველოში."
+ფილმის სიუჟეტი ვითარდება გზად პარიზიდან საქართველომდე. შვილიშვილს მოაქვს ბაბუას ფერფლი და  უყვება აღნიშნულ ისტორიას თანამგზავრს. ფილმის კულმინაცია შემდეგში მდგომარეობს: მაშინ როცა უკვე 60-ზე მეტი წელია ბაბუას საქართველოდან გამგზავრებიდან გასული და შვილიშვილს არც კი ჰგონი თუ ვინმეს ახსოვს მისი პაპა, თავსხმა წვიმაში მატარებლის სადგურზე მთელი სოფელია შეკრებილი და ელოდება მას.