დიმიტრი ბენაშვილი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა

[შეუმოწმებელი ვერსია]

[შემოწმებული ვერსია]

← წინა ცვლილება შემდეგი ცვლილება →

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

ვიზუალურივიკიტექსტი

შიდახაზური

13:54, 4 იანვარი 2011-ის ვერსია

ფაილი:თბილისი, 1939 წ. (დიმიტრი ბენაშვილი).JPG

დიმიტრი ბენაშვილი, თბილისი, 1939 წ.

დიმიტრი გიორგის ძე ბენაშვილი (დ. 28 ნოემბერი, 1910, სოფ. ზემო მაჩხაანი, ახლანდელი დედოფლისწყაროს რაიონი ― გ. 28 ივნისი, 1982, თბილისი), ქართველი კრიტიკოსი, ლიტერატურათმცოდნე, ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1959), პროფესორი (1960), მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე (1967).

ბიოგრაფია

1933 წელს დაამთავრა თსუ-ის ფილოლოგიის ფაკულტეტი. იყო ჟურნალ "ჩვენი თაობის" რედაქტორი (1939-1942), რუსთაველის სახელობის ქართული ლიტერატურის ისტორიის ინსტიტუტის უახლესი ქართული ლიტერატურის განყოფილების გამგე (1947-1962), 1962 წლიდან – ა. პუშკინის სახელობის თბილისის სახელმწიფო პედაგოგიური ინსტიტუტის ქართული ლიტერატურის ისტორიის კათედრის გამგე. სოციალისტური რეალიზმისა და მარქსისტული ესთეტიკის პრობლემებს მიეძღვნა ბენაშვილის ნაშრომები "მარქსიზმი და ლიტერატურა" (1931), "ხელოვნების საკითხები" (1941) და სხვა. ავტორია ლიტერატურულ-კრიტიკული სტატიებისა, მონოგრაფიებისა: "ალექსანდრე ყაზბეგი" (1939), "მიხეილ ჯავახიშვილის ცხოვრება და შემოქმედება" (1959), "ვაჟა–ფშაველა. შემოქმედი და მოაზროვნე" (1961), აგრეთვე გამოკვლევებისა: "კრიტიკული ნარკვევები XX საუკუნის ქართულ ლიტერატურაზე" (1967), "სახისა და ხასიათის პრობლემა «ვეფხისტყაოსანში»" (1954), "გალაკტიონ ტაბიძე. კოლაუ ნადირაძე" (1961) და სხვა.

ლიტერატურა

ქსე, ტ. 2, თბ., 1977, გვ. 302.
ენციკლოპედია "საქართველო", ტ. 1, თბ., 1997, გვ. 396.

ეს სტატია პიროვნების შესახებ ჯერჯერობით ესკიზია. თქვენ შეგიძლიათ დაგვეხმაროთ მის შევსებაში.

@@ ხაზი 3: / ხაზი 3: @@
 ==ბიოგრაფია==
-წელს დაამთავრა [[თსუ]] ფილოლოგიის ფაკულტეტი. იყო ჟურნალ "[[ჩვენი თაობა|ჩვენი თაობის]]" რედაქტორი (1939-1942), [[რუსთაველის სახელობის ქართული ლიტერატურის ისტორიის ინსტიტუტი]]ს უახლესი ქართული ლიტერატურის განყოფილების გამგე (1947-1962), 1962 წლიდან – [[ა. პუშკინის სახელობის თბილისის სახელმწიფო პედაგოგიური ინსტიტუტი]]ს ქართული ლიტერატურის ისტორიის კათედრის გამგე. სოციალისტური რეალიზმისა და მარქსისტული ესთეტიკის პრობლემებს მიეძღვნა ბენაშვილის ნაშრომები "მარქსიზმი და ლიტერატურა" (1931), "ხელოვნების საკითხები" (1941) და სხვა. ავტორია ლიტერატურულ-კრიტიკული სტატიებისა, მონოგრაფიებისა: "ალექსანდრე ყაზბეგი" (1939), "მიხეილ ჯავახიშვილის ცხოვრება და შემოქმედება" (1959), "ვაჟა–ფშაველა. შემოქმედი და მოაზროვნე" (1961), აგრეთვე გამოკვლევებისა: "კრიტიკული ნარკვევები XX საუკუნის ქართულ ლიტერატურაზე" (1967), «სახისა და ხასიათის პრობლემა "ვეფხისტყაოსანში"» (1954), "გალაკტიონ ტაბიძე. კოლაუ ნადირაძე" (1961) და სხვა.
+წელს დაამთავრა [[თსუ]]-ის ფილოლოგიის ფაკულტეტი. იყო ჟურნალ "[[ჩვენი თაობა|ჩვენი თაობის]]" რედაქტორი (1939-1942), [[რუსთაველის სახელობის ქართული ლიტერატურის ისტორიის ინსტიტუტი]]ს უახლესი ქართული ლიტერატურის განყოფილების გამგე (1947-1962), 1962 წლიდან – [[ა. პუშკინის სახელობის თბილისის სახელმწიფო პედაგოგიური ინსტიტუტი]]ს ქართული ლიტერატურის ისტორიის კათედრის გამგე. სოციალისტური რეალიზმისა და მარქსისტული ესთეტიკის პრობლემებს მიეძღვნა ბენაშვილის ნაშრომები "მარქსიზმი და ლიტერატურა" (1931), "ხელოვნების საკითხები" (1941) და სხვა. ავტორია ლიტერატურულ-კრიტიკული სტატიებისა, მონოგრაფიებისა: "ალექსანდრე ყაზბეგი" (1939), "მიხეილ ჯავახიშვილის ცხოვრება და შემოქმედება" (1959), "ვაჟა–ფშაველა. შემოქმედი და მოაზროვნე" (1961), აგრეთვე გამოკვლევებისა: "კრიტიკული ნარკვევები XX საუკუნის ქართულ ლიტერატურაზე" (1967), "სახისა და ხასიათის პრობლემა «ვეფხისტყაოსანში»" (1954), "გალაკტიონ ტაბიძე. კოლაუ ნადირაძე" (1961) და სხვა.
 ==ლიტერატურა==