სიუნიქის სამეფო: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია]

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

შიდახაზური

19:33, 3 დეკემბერი 2010-ის ვერსია

სიუნიქის სამეფო, სივნიეთი, ფეოდალური სახელმწიფო სომხეთის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში, X საუკუნის II ნახევრიდან XII საუკუნემდე. მოიცავდა სიუნიქის ოლქს – თანამედროვე სომხეთის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილს. მისი დამაარსებელი იყო სიუნიქის მთავარი სმბატი, რომელიც 970 წელს მეფედ აკურთხეს. სამეფოს მართავდნენ ორბელიანთა დინასტიის წარმომადგენლები. სამეფოს პოლიტიკური ცენტრი იყო ღაფანი, ხოლო რელიგიური – ტატევის მონასტერი. სამეფომ განსაკუთრებულ აყვავებას მიაღწია XI საუკუნის პირველ ნახევარში ვასაკ I-სა და სმბატ II-ის მმართველობისას. მოსახლეობის ძირითადი საქმიანობა იყო მიწათმოქმედება და მესაქონლეობა. აქ ითვლებოდა 43 ციხე, 48 მონასტერი და ათასზე მეტი სოფელი. 1170 წელს დაიპყრო სელჩუკთა მმართველმა ელდიგუზმა. მონღოლთა ბატონობის დროს სიუნიქის სამეფომ ნაწილობრივ შეინარჩუნა დამოუკიდებლობა.

19:05, 3 დეკემბერი 2010-ის ვერსია რედაქტირება BRUTE (განხილვა \| წვლილი) შემმოწმებელი, სანდო მომხმარებლები 38 081 edits მNo edit summary ← წინა ცვლილება		19:33, 3 დეკემბერი 2010-ის ვერსია რედაქტირება გაუქმება Jaba1977 (განხილვა \| წვლილი) შემმოწმებელი, IP-ბლოკირებების გამონაკლისები, სანდო მომხმარებლები 179 554 edits No edit summary შემდეგი ცვლილება →
ხაზი 1:		ხაზი 1:
			{{წყარო}}
	'''სიუნიქის სამეფო''', ''სივნიეთი'', ფეოდალური სახელმწიფო [[სომხეთი\|სომხეთის]] სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში, [[X საუკუნე\|X]] საუკუნის II ნახევრიდან [[XII საუკუნე\|XII]] საუკუნემდე. მოიცავდა სიუნიქის ოლქს – თანამედროვე სომხეთის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილს. მისი დამაარსებელი იყო სიუნიქის მთავარი სმბატი, რომელიც [[970]] წელს მეფედ აკურთხეს. სამეფოს მართავდნენ [[ორბელიანები\|ორბელიანთა]] დინასტიის წარმომადგენლები. სამეფოს პოლიტიკური ცენტრი იყო [[ღაფანი]], ხოლო რელიგიური – ტატევის მონასტერი. სამეფომ განსაკუთრებულ აყვავებას მიაღწია XI საუკუნის პირველ ნახევარში [[ვასაკ I]]-სა და [[სმბატ II]]-ის მმართველობისას. მოსახლეობის ძირითადი საქმიანობა იყო მიწათმოქმედება და მესაქონლეობა. აქ ითვლებოდა 43 ციხე, 48 მონასტერი და ათასზე მეტი სოფელი. [[1170]] წელს დაიპყრო სელჩუკთა მმართველმა ელდიგუზმა. მონღოლთა ბატონობის დროს სიუნიქის სამეფომ ნაწილობრივ შეინარჩუნა დამოუკიდებლობა.		'''სიუნიქის სამეფო''', ''სივნიეთი'', ფეოდალური სახელმწიფო [[სომხეთი\|სომხეთის]] სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში, [[X საუკუნე\|X]] საუკუნის II ნახევრიდან [[XII საუკუნე\|XII]] საუკუნემდე. მოიცავდა სიუნიქის ოლქს – თანამედროვე სომხეთის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილს. მისი დამაარსებელი იყო სიუნიქის მთავარი სმბატი, რომელიც [[970]] წელს მეფედ აკურთხეს. სამეფოს მართავდნენ [[ორბელიანები\|ორბელიანთა]] დინასტიის წარმომადგენლები. სამეფოს პოლიტიკური ცენტრი იყო [[ღაფანი]], ხოლო რელიგიური – ტატევის მონასტერი. სამეფომ განსაკუთრებულ აყვავებას მიაღწია XI საუკუნის პირველ ნახევარში [[ვასაკ I]]-სა და [[სმბატ II]]-ის მმართველობისას. მოსახლეობის ძირითადი საქმიანობა იყო მიწათმოქმედება და მესაქონლეობა. აქ ითვლებოდა 43 ციხე, 48 მონასტერი და ათასზე მეტი სოფელი. [[1170]] წელს დაიპყრო სელჩუკთა მმართველმა ელდიგუზმა. მონღოლთა ბატონობის დროს სიუნიქის სამეფომ ნაწილობრივ შეინარჩუნა დამოუკიდებლობა.