GNU Lesser General Public License: განსხვავება გადახედვებს შორის

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა

[შეუმოწმებელი ვერსია]

← წინა ცვლილება შემდეგი ცვლილება →

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

ვიზუალურივიკიტექსტი

შიდახაზური

16:02, 12 ნოემბერი 2006-ის ვერსია

GNU Lesser General Public License (GNU შეზღუდული გამოყენების სტანდარტული საზოგადოებრივი ლიცენზია, ყოფილი GNU სტანდარტული საზოგადოებრივი ლიცენზია ბიბლიოთეკებისთვის) — ლიცენზია თავისუფალ პროგრამულ უზრუნველყოფაზე მიღებული თავისუფალი პროგრ. უზრუნველყოფის ფონდის მიერ, როგორც კომპრომისი GNU General Public License-სა და ჩვეულებრივ ნებართვის ლიცენზიებს შორის, როგორიცაა BSD license და MIT License. ლიცენზია დაიწერა 1991 წელს (განახლდა 1999 წელს) რიჩარდ სტოლმენისა და ებენ მოგლენის მიერ.

მთავარი განსხვავება GPL და LGPL-ს შორის არის ის, რომ ეს უკანასკნელი შეიძლება გამოყენებულ იქნას არა-(L)GPL-ული პროგრამისთვის, რომელის შესაძლოა თავისუფალი და საკუთრებრივი პროგრამა იყოს, ვინაიდან ტერმინები "მომხმარებლის მიერ შიდა გამოყენებისთვის მოდიფიკაციისა და ამ ცვლილევების გამართვის რეინჟინერინგის" საშუალებას იძლევა.

LGPL ათავსებს კოპილეფტის შეზღუდვებს თავად პროგრამაზე, მაგრამ არ იყენებს ამ შეზღუდვებს სხვა პროგრამული უზრუნველყოფისთვის, რომელიც მხოლოდ დაკავშირებულია ამ პროგრამასთან. თუმცა ასრსებობს სხვა შეზღუდვებიც ამ პროგრამულ უზრუნველყოფაზე. მნიშვნელოვანია, რომ უნდა არსებობდეს ამ პროგრამული უზრუნველყოფის LGPL-ით დაცული პროგრამის უახლეს ვერსიასთან დაკავშირების საშუალება. ამის ყველაზე ხშირად გამოყენებული მეთოდია "განცალკავებულ ბიბლიოთეკათა დაკავშირების შესაბამისი მექანიზმის" ამოქმედება. ამ მეთოდის ალტერნატივას წარმოადგენს უფლებები სტატიკური ბიბლიოთეკისთვის თუ წარმოდგენილია საწყისი კოდი, ან ობიექტური ფაილების დაკავშირების მისადაგება.

@@ ხაზი 30: / ხაზი 30: @@
 [[sv:GNU Lesser General Public License]]
 [[zh:GNU宽通用公共许可证]]
-=='''THE PHAISTOS DISC _ COLCHIAN GOLDSCRIPT'''==
-by Gia D. Kvashilava
-giakvashilava@yahoo.com
-This paper presents the information on deciphering by the author the complete text of the four-thousand year old first imprinted religious-literary document _ the Phaistos Disc. The document is widely known, and has not been read until today _ it has been read by the author in one of the Kartvelian languages _ Colchian.
-My Results of Deciphering the Phaistos Disc
-A long time research and study of Kartvelian languages enable me to draw the following conclusions:
-. The language of the “Cyrbis” created by Colchian Corybantes, that means that the plate-letter _ the Phaistos Disc is Kartvelian, namely Colchian _ Mingrelian-Laz;
-. The pictorial signs imprinted on the disc are the specimens of “Colchian Goldscript”;
-. The text of the Phaistos Disc is a hymn “Nenana” dedicated to the protector of “Aea-Neshkari”, Pelasgian-Colchian Great Mother Goddess Nana/Rhea-Cybele;
-My research confirms:
-. The basic idea of Sir A. Evans, J. Chadwick, J.-P. Olivier, and F. Rougemont that the set of signs on the Phaistos Disc is a text;
-. V. J. Kean’s hypothesis that on side A of disc the central symbol of the Aea-Sun _ the eight-petaled rosette is the initial sign;
-. L. Pernier’s hypothesis that the vertical line with five points on sides A and B means the end;
-. L. Pernier and V. J. Kean’s arguments that pictorial signs should be read from left to right, i.e. from the centre to periphery;
-. The partial coincidence of the syllables deciphered by J. Fauconau, B. Fell, M. G. Corsini, and by myself;
-. The hypothesis of Sir A. Evans about the inscription being a hymn to the Goddess of fertility.
-The date about “Colchian Goldscript” are mainly given in the works of Greek authors: Euhemerus, Haraxes of Pergamum, Joannes of Antioch, and Eustathius of Thessalonica.
-“According to classical sources Corybantes were priests of the matriarchal Goddess Cybele of the Pelasgians living in the pre-Greek era, in the period of autochthonous tribes and pre-Hellenic period on Crete... Corybantes, who were supposed to be the creators of the script _ Cyrbis, were Colchians closely connected with Lemnian Cabeiri, the protectors of iron metallurgy and smiths” (A. Urushadze, 1964, pp. 160, 162, 424).
-“Some call the Corybantes, and not the Curetes, "Phrygians", but the Curetes _ "Cretes", and say that the Cretes were the first people to don brazen armour in Euboea, and that on this account they were also called "Chalcidians"; still others say that the Corybantes, who came from Bactriana/Bactria [the present northern Afghanistan], some say from among the Colchians, were given as armed ministers to Rhea by the Titans” (Strabo, “Geography”, X, 3.19. 230-231).
-Some data on “Cyrbeis”/pillars (Greek: sing. Cyrbis <= Colch.: kirbi/kiribi _ lamb) were preserved by the Greek authors: Cratinus, Lysias, Plato, Theopompus of Chios, Timaeus, Apollonius of Rhodes, Aristophanes of Byzantium, Apollodorus of Athens, Strabo, Plutarch, Phoetius, and Suda, etc (See: A. Urushadze, 1964, pp. 151-160, 165-166, 296-297, 368-370).
-“Colchians preserve the writings of their forefathers, graven on pillars (Cyrbeis), whereon are marked all the ways and the limits of sea and land as ye journey on all sides round” (Apoll. Rhod., IV, 275-281).
-Mingrelian-Laz (Colchian/Kolkhian) belongs South Caucasian, i.e. Kartvelian/Georgian family of languages spoken by the people of the Black Sea coast (the present West Georgia, provinces of Samegrelo/Samargalo _ Mingrelia/Megrelia/Mengrelia/Megralia, Abkhaz and north-east Turkey: Rize, Khopa, Arkabe, Vitse, Atina, etc). Mingrelians (“Margalepi” in Mingrelian) call their own language “Margaluri Nina”, and Laz (“Lazepi” in Mingrelian) _ “Lazuri Nina”. “Mingrelian and Laz are Colchian languages”, according to Professor A. Shanidze.
-Colchian language was spoken by the pre-Olympic Titans, the Sun-god Helios and the daughter of the Oceanus Perseis’ children: King Aeetes of the Aea-Colchis, Queen Pasiphae, the wife of king Minos of Crete, goddess Circe of the mythical island of Aeaea. Aeetes was the father of Medea, Chalciope, and Apsyrtus.
-“So Medea told all she [Circe] asked _ the daughter of Aeetes of the gloomy heart, speaking gently in the Colchian tongue” (Apoll. Rhod., IV, 730).
-“[Medea] began to say a long prayer in Colchian dialect” (Diodorus Siculus, “The Library of History”, IV, 52-3.
-“According to Plutarch, Tyrrhenians (Etruscans) that were of Pelasgian origin lived first in Thessaly, then moved to Lydia; from Lydia they went to Italy. Plutarch confirms the fact basing on the ancient sources unknown to us; about the founding of Rome he writes that, according to old data, this town was founded by Romanos _ the son of Circe, the sister of Aeetes _ the leader of the Pelasgians or Colchian refugees from Greek. Romanos is the son of Odysseus and Circe (Romulus, 1.2; 2.1)” (A. Urushadze, 1964, p. 123).
-The old Greek logographer Hellanicus of Mitylene wrote in his work “Phoronidus” [I, 4(1)] that during the reign of Nana, the successor of King Pelasgus of Thessaly, Etruscans were turned out to Italy (See: A. Urushadze, 1964, pp. 109, 272).
-“It is accepted in special literature that “Macrone” was the name of a Mingrelian tribe” (A. Urushadze, 1964, p. 136).
-“According to Greek sources the older name of Macrones must be preserved in Macrisians or Macrians” (A. Urushadze, 1964, p. 126).
-“The troops of Macrisians/Macrians were mentioned in Pelasgian by [the poet of Rhodes] for they [Macrisians] are migrants from Euboea. [The island of] Euboea [or Macris, Negroponte, Evia] is situated near the Peloponnesus called Pelasgia in older times” (Schol. ad Apoll. Rhod., I, 1024; see: A. Urushadze, 1964, pp. 130-131, 133, 137-139, 321).
-“The initial habitat of the Pelasgians _ Corinth _ Ephyra was, according to the old sources [Eumelus of Corinth; Epimenides of Crete, Simonides of Ceos, Lycophorn of Chalcis, and others], under the reign of Helios’ son Aeetes. Jason and Medea went to Corinth as their own country” (A. Urushadze, 1964, pp. 17, 122, 194, 201, 202, 301).
-The details of my work in deciphering the Phaistos Disc can be found in my book that will be soon published in Georgian and English.
-.
-REFERENCE
-Urushadze Akaki, 1964. “Ancient Colchis in the Myth of the Argonauts”, Tbilisi, 1964 (in Georgian)
-.