ვლადიკავკაზი: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ვიკიფიცირება
No edit summary
ხაზი 2: ხაზი 2:
'''ვლადიკავკაზი''' ({{lang-os|Дзæуджыхъæу}}; {{lang-ru|Владикавказ}}) [[რუსეთი|რუსეთის ფედერაციის]] სუბიექტის, [[ჩრდილოეთი ოსეთი|ჩრდილოეთ ოსეთის რესპუბლიკის]] დედაქალაქი ჩრდილო კავკასიაში. მდებარეობს რესპუბლიკის სამხრეთ-აღმოსავლეთში კავკასიის მთების ძირას, მდინარე [[თერგი|თერგის]] სანაპიროზე, კოორდინატებით 43°05′N 44°39′E. მოსახლეობა 312.000 (2001) ადამიანია და შედგება ძირითადად ოსების, რუსების, სომხებისა და ქართველებისგან.
'''ვლადიკავკაზი''' ({{lang-os|Дзæуджыхъæу}}; {{lang-ru|Владикавказ}}) [[რუსეთი|რუსეთის ფედერაციის]] სუბიექტის, [[ჩრდილოეთი ოსეთი|ჩრდილოეთ ოსეთის რესპუბლიკის]] დედაქალაქი ჩრდილო კავკასიაში. მდებარეობს რესპუბლიკის სამხრეთ-აღმოსავლეთში კავკასიის მთების ძირას, მდინარე [[თერგი|თერგის]] სანაპიროზე, კოორდინატებით 43°05′N 44°39′E. მოსახლეობა 312.000 (2001) ადამიანია და შედგება ძირითადად ოსების, რუსების, სომხებისა და ქართველებისგან.


ქალაქი დაფუძნდა [[1784]] წელს, როგორც ციხესიმაგრე რუსების მიერ კავკასიის დაპყრობის ომების პერიოდში და მრავალი წლის განმავლობაში რუსების სამხედრო ბაზის მთავარი დასაყრდენი იყო რეგიონში. [[საქართველოს სამხედრო გზა]], [[კავკასიონი|კავკასიონის]] გადაჭრით, გაყვანილ იქნა 1799 წელს და ის ქალაქს საქართველოსთან აერთებს სამხრეთში. 1875 წელს გაყვანილ იქნა რკინიგზა, რომელიც მას [[დონის როსტოვი|დონის როსტოვთან]] და [[ბაქო|ბაქოსთან]] აერთებს. მას შემდეგ ვლადიკავკაზი რეგიონისთვის მნიშვნელოვანი ინდუსტრიული ცენტრი გახდა, რკინის შენადნობთა, ნავთობგადამმუშავებელი, ქიმიური და საინჟინრო-საამწყობო ინდუსტრიებით.
ქალაქი დაფუძნდა [[1784]] წელს, როგორც ციხესიმაგრე რუსების მიერ კავკასიის დაპყრობის ომების პერიოდში და მრავალი წლის განმავლობაში რუსების სამხედრო ბაზის მთავარი დასაყრდენი იყო რეგიონში. [[საქართველოს სამხედრო გზა]], [[კავკასიონი|კავკასიონის]] გადაჭრით, გაყვანილ იქნა 1799 წელს და ის ქალაქს საქართველოსთან აერთებს სამხრეთში. 1875 წელს გაიყვანეს რკინიგზა, რომელიც მას [[დონის როსტოვი|დონის როსტოვთან]] და [[ბაქო|ბაქოსთან]] აერთებს. მას შემდეგ ვლადიკავკაზი რეგიონისთვის მნიშვნელოვანი ინდუსტრიული ცენტრი გახდა, რკინის შენადნობთა, ნავთობგადამმუშავებელი, ქიმიური და საინჟინრო-საამწყობო ინდუსტრიებით.


1931-1944 და 1954-1990 წლებში ქალაქს ''ორჯონიკიძე'' ([[სერგო ორჯონიკიძე|სერგო ორჯონიკიძის]], ქართველი ბოლშევიკი, პატივსაცემად), ხოლო 1944-1954 წლებში მას ''ძაუჯიყაუ'' ერქვა. ვლადიკავკაზმა დაიბრუნდა მისი „კავკასიის მფლობელის“ უწინდელი სახელი [[საბჭოთა კავშირი]]ს დაშლამდე ცოტა ხნით ადრე.
1931-1944 და 1954-1990 წლებში ქალაქს ''ორჯონიკიძე'' ([[სერგო ორჯონიკიძე|სერგო ორჯონიკიძის]], ქართველი ბოლშევიკი, პატივსაცემად), ხოლო 1944-1954 წლებში მას ''ძაუჯიყაუ'' ერქვა. ვლადიკავკაზმა დაიბრუნდა მისი „კავკასიის მფლობელის“ უწინდელი სახელი [[საბჭოთა კავშირი]]ს დაშლამდე ცოტა ხნით ადრე.

22:41, 7 ნოემბერი 2010-ის ვერსია

ვლადიკავკაზის მეჩეთი, 1912

ვლადიკავკაზი (ოს. Дзæуджыхъæу; რუს. Владикавказ) რუსეთის ფედერაციის სუბიექტის, ჩრდილოეთ ოსეთის რესპუბლიკის დედაქალაქი ჩრდილო კავკასიაში. მდებარეობს რესპუბლიკის სამხრეთ-აღმოსავლეთში კავკასიის მთების ძირას, მდინარე თერგის სანაპიროზე, კოორდინატებით 43°05′N 44°39′E. მოსახლეობა 312.000 (2001) ადამიანია და შედგება ძირითადად ოსების, რუსების, სომხებისა და ქართველებისგან.

ქალაქი დაფუძნდა 1784 წელს, როგორც ციხესიმაგრე რუსების მიერ კავკასიის დაპყრობის ომების პერიოდში და მრავალი წლის განმავლობაში რუსების სამხედრო ბაზის მთავარი დასაყრდენი იყო რეგიონში. საქართველოს სამხედრო გზა, კავკასიონის გადაჭრით, გაყვანილ იქნა 1799 წელს და ის ქალაქს საქართველოსთან აერთებს სამხრეთში. 1875 წელს გაიყვანეს რკინიგზა, რომელიც მას დონის როსტოვთან და ბაქოსთან აერთებს. მას შემდეგ ვლადიკავკაზი რეგიონისთვის მნიშვნელოვანი ინდუსტრიული ცენტრი გახდა, რკინის შენადნობთა, ნავთობგადამმუშავებელი, ქიმიური და საინჟინრო-საამწყობო ინდუსტრიებით.

1931-1944 და 1954-1990 წლებში ქალაქს ორჯონიკიძე (სერგო ორჯონიკიძის, ქართველი ბოლშევიკი, პატივსაცემად), ხოლო 1944-1954 წლებში მას ძაუჯიყაუ ერქვა. ვლადიკავკაზმა დაიბრუნდა მისი „კავკასიის მფლობელის“ უწინდელი სახელი საბჭოთა კავშირის დაშლამდე ცოტა ხნით ადრე.

ვლადიკავკაზს ორი ომის გადახდა მოუწია - რუსეთის სამოქალაქო და მეორე მსოფლიო ომების. 1919 წლის თებერვალში ანტი-კომუნისტ მოხალისეთა არმია გენერალ ანტონ დენიკინის მეთაურობით ქალაქს იგდებს ხელთ, თუმცა 1920 წლის მარტში წითელი არმიის მიერ განდევნილ იქნა. 1942 წლის ნოემბერში ნაცისტური გერმანიის ჯარებმა წარუმატებლად სცადეს ქალაქის აღება, შედეგად ეს უკიდურესი აღმოსავლეთის წერტილი გახდა, რომელსაც ნაცისტებმა მიაღწიეს.

ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე: