ბასილი (XVI საუკუნე): განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 1: ხაზი 1:
'''ბასილი''', აღმოსავლეთ [[საქართველო]] [[კათოლიკოს-პატრიარქი]] [[1517]]-[[1528]] და [[1529]]-[[1531]] წლებში. იბრძოდა ქვეყნის პოლიტიკური ერთიანობისათვის. ბასილმა ისარგებლა ქართლის მეფისა და სამცხის მთავარს შორის მშვიდობიანი ურთიერთობით, აგრეთვე გაერთიანების მომხრე ძალთა საყოველთაო მხარდაჭერით და [[1518]] წელს ყვარყვარე IV ათაბაგს (ქაიხოსროს ძე) სათანადო სიმტკიცის წიგნით აღადგინა სამცხის სამთავროს ეკლესიური დამოკიდებულება ქართლის საპატრიარქოსთან, რაც სამცხის მთავრების სეპარატისტულ მისწრაფებათა გამო დარღვეული იყო. ძველი საეკლესიო წყობილების აღდგენის მიზნით აღაწერინა სამთავროში მდებარე ქართლის საპატრიარქო ეკლესიის ყოფილი საყმო მამულები და დაამტკიცებინა სამცხის მთავრებს. თავისი მიზნის მისაღწევად ბასილი განდომილთა შეჩვენებასა და დაკრულვასაც მიმართავდა.
'''ბასილი''', აღმოსავლეთ [[საქართველო|საქართველოს]] [[კათოლიკოს-პატრიარქი]] [[1517]]-[[1528]] და [[1529]]-[[1531]] წლებში. იბრძოდა ქვეყნის პოლიტიკური ერთიანობისათვის. ბასილმა ისარგებლა ქართლის მეფისა და სამცხის მთავარს შორის მშვიდობიანი ურთიერთობით, აგრეთვე გაერთიანების მომხრე ძალთა საყოველთაო მხარდაჭერით და [[1518]] წელს ყვარყვარე IV ათაბაგს (ქაიხოსროს ძე) სათანადო სიმტკიცის წიგნით აღადგინა სამცხის სამთავროს ეკლესიური დამოკიდებულება ქართლის საპატრიარქოსთან, რაც სამცხის მთავრების სეპარატისტულ მისწრაფებათა გამო დარღვეული იყო. ძველი საეკლესიო წყობილების აღდგენის მიზნით აღაწერინა სამთავროში მდებარე ქართლის საპატრიარქო ეკლესიის ყოფილი საყმო მამულები და დაამტკიცებინა სამცხის მთავრებს. თავისი მიზნის მისაღწევად ბასილი განდომილთა შეჩვენებასა და დაკრულვასაც მიმართავდა.




[[კატეგორია:ქართველები]]
[[კატეგორია:ქართველები]]

[[კატეგორია:საქართველოს კათალიკოსები]]
[[კატეგორია:საქართველოს კათალიკოსები]]

08:07, 13 ივლისი 2005-ის ვერსია

ბასილი, აღმოსავლეთ საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი 1517-1528 და 1529-1531 წლებში. იბრძოდა ქვეყნის პოლიტიკური ერთიანობისათვის. ბასილმა ისარგებლა ქართლის მეფისა და სამცხის მთავარს შორის მშვიდობიანი ურთიერთობით, აგრეთვე გაერთიანების მომხრე ძალთა საყოველთაო მხარდაჭერით და 1518 წელს ყვარყვარე IV ათაბაგს (ქაიხოსროს ძე) სათანადო სიმტკიცის წიგნით აღადგინა სამცხის სამთავროს ეკლესიური დამოკიდებულება ქართლის საპატრიარქოსთან, რაც სამცხის მთავრების სეპარატისტულ მისწრაფებათა გამო დარღვეული იყო. ძველი საეკლესიო წყობილების აღდგენის მიზნით აღაწერინა სამთავროში მდებარე ქართლის საპატრიარქო ეკლესიის ყოფილი საყმო მამულები და დაამტკიცებინა სამცხის მთავრებს. თავისი მიზნის მისაღწევად ბასილი განდომილთა შეჩვენებასა და დაკრულვასაც მიმართავდა.