ფოტოსფერო: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ბოტის დამატება: ro:Fotosferă
ბოტის შეცვლა: ar:غلاف ضوئي; cosmetic changes
ხაზი 3: ხაზი 3:
'''ფოტოსფერო''' — [[ვარსკვლავის ატმოსფერო]]ს გამომსხივებელი ფენა, რომელშიც გამოსხივების იწყვეტი [[სპექტრი]]ს ნაკადი წარმოიშვება. ფოტოსფერო იძლევა ვარსკვლავის გამოსხივების ძირითად ნაწილს.
'''ფოტოსფერო''' — [[ვარსკვლავის ატმოსფერო]]ს გამომსხივებელი ფენა, რომელშიც გამოსხივების იწყვეტი [[სპექტრი]]ს ნაკადი წარმოიშვება. ფოტოსფერო იძლევა ვარსკვლავის გამოსხივების ძირითად ნაწილს.


ფოტოსფერო არაგამჭირვალე ([[ოპტიკური სისქე]] <math>\tau \approx 1</math>), შთანთქავს ხოლო შემდეგ განმეორებით გამოასხივებს ენერგიას, რომელსაც ვარსკვლავის სირღმიდან ღებულობს. რადგან ფოტოსფეროს გამჭირვალობა დაბალია, ენერგიის გადატანა კონვექციის გზით ხდება: მზის გვირგვინის შემთხვევაში იხილება როგორც [[ფოტოსფეროს გრანულირება]], ე.ი. ნათელი ცხელი კონვექტიური გრანულების სახით. ფოტოფსეროს სირღმე დამოკიდებულია მისი გამჭირვალობის და ამის შესაბამისად სიმკვრივისა. ფოტოსფეროს ტიპიური სირღმე შეადგენს: მზისთვის 300 კმ, თეთრი ვარსკვლავებისთვის (მთავარ თანმიმდევრობის) '''A0V''' სპექტრალური კლასით შეადგენს ~1000 კმ, G კლასის გიგანტებისთვის — ~10<sup>4</sup>—10<sup>5</sup> კმ, ე.ი. ვარსკვლავის დიამეტრის გაცილებით ნაკლები.
ფოტოსფერო არაგამჭირვალე ([[ოპტიკური სისქე]] <math>\tau \approx 1</math>), შთანთქავს ხოლო შემდეგ განმეორებით გამოასხივებს ენერგიას, რომელსაც ვარსკვლავის სირღმიდან ღებულობს. რადგან ფოტოსფეროს გამჭირვალობა დაბალია, ენერგიის გადატანა კონვექციის გზით ხდება: მზის გვირგვინის შემთხვევაში იხილება როგორც [[ფოტოსფეროს გრანულირება]], ე.ი. ნათელი ცხელი კონვექტიური გრანულების სახით. ფოტოფსეროს სირღმე დამოკიდებულია მისი გამჭირვალობის და ამის შესაბამისად სიმკვრივისა. ფოტოსფეროს ტიპიური სირღმე შეადგენს: მზისთვის 300 კმ, თეთრი ვარსკვლავებისთვის (მთავარ თანმიმდევრობის) '''A0V''' სპექტრალური კლასით შეადგენს ~1000 კმ, G კლასის გიგანტებისთვის — ~10<sup>4</sup>—10<sup>5</sup> კმ, ე.ი. ვარსკვლავის დიამეტრის გაცილებით ნაკლები.


[[ფაილი:Sun Atmosphere Temperature and Density SkyLab.jpg|thumb|300 px|მზის ატმოსფეროს ტემპერატურა და სიმკვრივე]]
[[ფაილი:Sun Atmosphere Temperature and Density SkyLab.jpg|thumb|300 px|მზის ატმოსფეროს ტემპერატურა და სიმკვრივე]]
ხაზი 9: ხაზი 9:
ფოტოსფეროს ტემპერატურა სირღმისთანავე იზრდება, რაც მზის დისკოს ნაპირის ხილვად დამუქებას განაპირობებს. მზის ფოტოსფეროს ზედაპირზე აღინიშნება დაბალი ტემპერატურის კერები (1500 [[კელვინი|K]]) - [[მზის ლაქა|მზის ლაქები]].
ფოტოსფეროს ტემპერატურა სირღმისთანავე იზრდება, რაც მზის დისკოს ნაპირის ხილვად დამუქებას განაპირობებს. მზის ფოტოსფეროს ზედაპირზე აღინიშნება დაბალი ტემპერატურის კერები (1500 [[კელვინი|K]]) - [[მზის ლაქა|მზის ლაქები]].


ფოტოსფეროში ვარსკვლავის გამოსხივების უწყვეტი სპექტრი წარმოიშვება. ფოტოსფერის თავზე ტემპერატურა და გამჭირვალობა ვარსკვლავის ატმოსფეროს ქრომოსფეროში, რომელშიც ვარსკვლავის სპქეტრის შტანთქვის ზოლები ფორმირდება, იწყებს მომატებას (მზის გვირგვინში), [[მზის გვირგვინი|გვირგვინის]] ზოგიერთ უბანში მილიონ გრადუსს აღწევს.
ფოტოსფეროში ვარსკვლავის გამოსხივების უწყვეტი სპექტრი წარმოიშვება. ფოტოსფერის თავზე ტემპერატურა და გამჭირვალობა ვარსკვლავის ატმოსფეროს ქრომოსფეროში, რომელშიც ვარსკვლავის სპქეტრის შტანთქვის ზოლები ფორმირდება, იწყებს მომატებას (მზის გვირგვინში), [[მზის გვირგვინი|გვირგვინის]] ზოგიერთ უბანში მილიონ გრადუსს აღწევს.


== ლიტერატურა ==
== ლიტერატურა ==
ხაზი 19: ხაზი 19:
[[კატეგორია:მზის აგებულობა]]
[[კატეგორია:მზის აგებულობა]]


[[ar:فوتوسفير]]
[[ar:غلاف ضوئي]]
[[ast:Fotosfera]]
[[ast:Fotosfera]]
[[bg:Фотосфера]]
[[bg:Фотосфера]]

19:33, 19 სექტემბერი 2010-ის ვერსია

ფოტოსფერო - მზის ხილვადი დისკო. შესამჩნევია დამუქება ნაპირებისკენ და მზის ლაქები.

ფოტოსფეროვარსკვლავის ატმოსფეროს გამომსხივებელი ფენა, რომელშიც გამოსხივების იწყვეტი სპექტრის ნაკადი წარმოიშვება. ფოტოსფერო იძლევა ვარსკვლავის გამოსხივების ძირითად ნაწილს.

ფოტოსფერო არაგამჭირვალე (ოპტიკური სისქე ), შთანთქავს ხოლო შემდეგ განმეორებით გამოასხივებს ენერგიას, რომელსაც ვარსკვლავის სირღმიდან ღებულობს. რადგან ფოტოსფეროს გამჭირვალობა დაბალია, ენერგიის გადატანა კონვექციის გზით ხდება: მზის გვირგვინის შემთხვევაში იხილება როგორც ფოტოსფეროს გრანულირება, ე.ი. ნათელი ცხელი კონვექტიური გრანულების სახით. ფოტოფსეროს სირღმე დამოკიდებულია მისი გამჭირვალობის და ამის შესაბამისად სიმკვრივისა. ფოტოსფეროს ტიპიური სირღმე შეადგენს: მზისთვის 300 კმ, თეთრი ვარსკვლავებისთვის (მთავარ თანმიმდევრობის) A0V სპექტრალური კლასით შეადგენს ~1000 კმ, G კლასის გიგანტებისთვის — ~104—105 კმ, ე.ი. ვარსკვლავის დიამეტრის გაცილებით ნაკლები.

მზის ატმოსფეროს ტემპერატურა და სიმკვრივე

ფოტოსფეროს ტემპერატურა სირღმისთანავე იზრდება, რაც მზის დისკოს ნაპირის ხილვად დამუქებას განაპირობებს. მზის ფოტოსფეროს ზედაპირზე აღინიშნება დაბალი ტემპერატურის კერები (1500 K) - მზის ლაქები.

ფოტოსფეროში ვარსკვლავის გამოსხივების უწყვეტი სპექტრი წარმოიშვება. ფოტოსფერის თავზე ტემპერატურა და გამჭირვალობა ვარსკვლავის ატმოსფეროს ქრომოსფეროში, რომელშიც ვარსკვლავის სპქეტრის შტანთქვის ზოლები ფორმირდება, იწყებს მომატებას (მზის გვირგვინში), გვირგვინის ზოგიერთ უბანში მილიონ გრადუსს აღწევს.

ლიტერატურა