გაუსის კანონი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
მ ბოტის დამატება: eo:Gaŭsa leĝo |
მ ბოტის დამატება: nn:Gauss' lov |
||
ხაზი 47: | ხაზი 47: | ||
[[mn:Гауссын хууль]] |
[[mn:Гауссын хууль]] |
||
[[nl:Wet van Gauss]] |
[[nl:Wet van Gauss]] |
||
[[nn:Gauss' lov]] |
|||
[[no:Gauss' lov]] |
[[no:Gauss' lov]] |
||
[[pl:Prawo Gaussa (elektryczność)]] |
[[pl:Prawo Gaussa (elektryczność)]] |
20:45, 8 სექტემბერი 2010-ის ვერსია
ფიზიკაში, გაუსის კანონი, რომელიც ასევე ცნობილია როგორც გაუსის თეორემა ნაკადის შესახებ, არის კანონი, რომელიც აკავშირებს ელექტრული მუხტების განაწილება მათ მიერ წარმოქმნილი ელექტრული ველის დაძაბულობასთან. გაუსის კანონის მიხედვით:
კანონი ფორმულირებული იქნა კარლ ფრიდრიხ გაუსის მიერ 1835 წელს, მაგრამ გამოქვეყნებული იქნა მხოლოდ 1867 წელს.[1] გაუსის კანონი არის მაქსველის ოთხი განტოლებიდან ერთ-ერთი, რომლებიც შეადგენენ კლასიკური ელექტროდინამიკის საფუძველს. გაუსის კანონის მეშვეობით შესაძლებელია გამოყვანილი იქნას კულონის კანონი,[2] და პირიქით.
გაუსის კანონს ინტეგრალური ფორმით აქვს სახე:
სადაც მარცხენა მხარეს მყოფი გამოსახულება არის ზედაპირული ინტეგრალი, რომლეიც გამოსახავს ელექტრულ ნაკადს რაიმე ჩაკეტილ S ზედაპირზე, ხოლო განტოლების მარჯვენა მხარეს არის S ზედაპირს შიგნით მოთავსებული სრული მუხტი გაყოფილი ელექტრულ მუდმივაზე.
გაუსის კანონს დიფერენციალური ფორმით აქვს სახე:
სადაც ∇ · E არის ელექტრული ველის დაძაბულობის დივერგენცია, ხოლო ρ არის მუხტის სიმკვრივე.
გაუსის კანონის ინტეგრალური და დიფერენციალური ფორმების ექვივალენტურობას განაპირობებს თეორემა დივერგენციის შესახებ, რომელსაც ასევე გაუსის თეორემას უწოდებენ.