დიმიტრი გულია: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 1: ხაზი 1:
'''დიმიტრი იოსების ძე გულია''' ([[აფხ.]] Дырмит Иасыф-и{{Unicode|ҧ}}а Гәлиа)) (დ. 9 თებერვალი/[[21 თებერვალი]], [[1874]], სოფ. [[უარჩა]], ახლანდელი [[სოხუმის რაიონი]] – გ. [[7 აპრილი]], [[1960]], სოფ. [[აგუძერა]], ახლანდელი [[გულრიფშის რაიონი]]), [[აფხაზები|აფხაზი]] მწერალი. აფხაზური ლიტერატურის ფუძემდებელი, აფხაზეთის სახალხო პოეტი (1937). სსრკ IV-V მოწვევების უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი.
'''დიმიტრი იოსების ძე გულია''' ({{lang-ab|Дырмит Иасыф-и{{Unicode|ҧ}}а Гәлиа}}) (დ. 9 თებერვალი/[[21 თებერვალი]], [[1874]], სოფ. [[უარჩა]], ახლანდელი [[სოხუმის რაიონი]] – გ. [[7 აპრილი]], [[1960]], სოფ. [[აგუძერა]], ახლანდელი [[გულრიფშის რაიონი]]), [[აფხაზები|აფხაზი]] მწერალი. აფხაზური ლიტერატურის ფუძემდებელი, აფხაზეთის სახალხო პოეტი (1937). სსრკ IV-V მოწვევების უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი.


== ბიოგრაფია ==
== ბიოგრაფია ==
დაიბადა ღარიბი გლეხის ოჯახში. სწავლობდა [[გორის საოსტატო სემინარია]]ში. ერთხანს მასწავლებლობდა. 1924-1926 წლებში [[აფხაზური ენა|აფხაზურ ენას]] ასწავლიდა [[თსუ|თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში]]. გულიამ დიდი ღვაწლი დასდო აფხაზურ კულტურას. მისი კულტურულ-საგანმანათლებლო და სამწერლო მოღვაწეობა ფართო და მრავალმხრივი იყო. 1892 წელს კ. მაჭავარიანთან ერთად რუსული გრაფიკის საფუძველზე შეადგინა აფხაზური ანბანი, მის ლექსთა პირველ კრებულებში (1912 1913) წარმოსახულია აფხაზი ხალხის სწრაფვა თავისუფალი ცხოვრებისაკენ, სიძულვილი მჩაგვრელებისადმი, პოეტის ოცნება უკეთეს მერმისზე. 1919-1920 წლებში გულია პირველი აფხაზური გაზეთის "[[აფსნი ყაფშ|აფსნის]]" რედაქტორი იყო. 1921 წელს ჩამოაყალიბა პირველი აფხაზური თეატრალური დასი.


დაიბადა ღარიბი გლეხის ოჯახში. სწავლობდა [[გორის საოსტატო სემინარია]]ში. ერთხანს მასწავლებლობდა. 1924-1926 წლებში [[აფხაზური ენა|აფხაზურ ენას]] ასწავლიდა [[თსუ|თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში]]. გულიამ დიდი ღვაწლი დასდო აფხაზურ კულტურას. მისი კულტურულ-საგანმანათლებლო და სამწერლო მოღვაწეობა ფართო და მრავალმხრივი იყო. 1892 წელს კ. მაჭავარიანთან ერთად რუსული გრაფიკის საფუძველზე შეადგინა აფხაზური ანბანი, მის ლექსთა პირველ კრებულებში (1912-1913) წარმოსახულია აფხაზი ხალხის სწრაფვა თავისუფალი ცხოვრებისაკენ, სიძულვილი მჩაგვრელებისადმი, პოეტის ოცნება უკეთეს მერმისზე. 1919-1920 წლებში გულია პირველი აფხაზური გაზეთის "[[აფსნი ყაფშ|აფსნის]]" რედაქტორი იყო. 1921 წელს ჩამოაყალიბა პირველი აფხაზური თეატრალური დასი.

1925 წელს გამოსცა „აფხაზეთის ისტორია“, რუსულ ენაზე. გვერდი ავლილია ქართული და უცხოური ისტორიული რეალობისთვის, წიგნი შექმნილია არსებული პოლიტიკური მდგომარეობიდან გამომდინარე, სჭარბობს აფსუურ-ადიღეური კადრების საბჭოთა ხელისუფლებაში მოსვლით შეგულიანებული კაცის შეხედულებები და ჰიპოთეზები. აყალბებს არსებულ რეალობას, აფხაზეთის ისტორიას მიჯნავს ქართულისაგან. მეოცე საუკუნის 20-იანი წლები შესანიშნავი პერიოდი იყო მზაკვრული გეgმების განსახორციელებლად. აფხაზეთი იმ პერიოდშჲ არ იყო შესწავლილი არც არქეოლოგიურად, არც ეთნოგრაფიულად, არ არსებობდა ლინგვისტური და ფოლკლორული მასალა. გულია აფხაზეთის ისტორიას ძველ აღმოსავლეთს უკავშირებს.

1951 წელს, დიმიტრი გულიამ გამოსცა პატარა ბროშურა სათაურით „ჩემი წიგნის – „აფხაზეთის ისტორიის“ – თაობაზე“, რომელშიც განმარტავს, რომ 1925 წელს მან რიგი ისტორიული ფაქტები „ვერ გაითვალისწინა“, რის გამოც წიგნი არასრული გამოვიდა და მან სხვა მკვლევარებიც შეცდომაში შეიყვანა.


(წყარო-ვლ. ზარიძე "აფხაზეთი")1925 წელს გამოსცა ,,აფხაზეთის ისტორია", რუსულ ენაზე. გვერდი ავლილია ქართული და უცხოური ისტორიული რეალობისთვის, წიგნი შექმნილია არსებული პოლიტიკური მდგომარეობიდან გამომდინარე, სჭარბობს აფსუურ-ადიღეური კადრების საბჭოთა ხელისუფლებაში მოსვლით შეგულიანებული კაცის შეხედულებები და ჰიპოთეზები. აყალბებს არსებულ რეალობას, აფხაზეთის ისტორიას მიჯნავს ქართულისაგან. მეოცე საუკუნის 20იანი წლები შესანიშნავი პერიოდი იყო მზაკვრული გგემების განსახორციელებლად. აფხაზეთი იმ პერიოდშჲ არ იყო შესწავლილი არც არქეოლოგიურად, არც ეთნოგრაფიულად, არ არსებობდა ლინგვისტური და ფოლკლორული მასალა. გულია აფხაზეთის ისტორიას ძველ აღმოსავლეთს უკავშირებს.
== ლიტერატურა ==
== ლიტერატურა ==

* ''გუბლია გ.,'' დიმიტრი გულია. შემოქმედებითი გზა, თბ., 1974;
* ''გუბლია გ.,'' დიმიტრი გულია. შემოქმედებითი გზა, თბ., 1974;
* ''Бгажба Х. С., Зелинский К. Л.,'' Дмитрий Гулиа, Сух., 1965;
* ''Бгажба Х. С., Зелинский К. Л.,'' Дмитрий Гулиа, Сух., 1965;
ხაზი 12: ხაზი 16:
* ''ბგაჟბა ხ.,'' ქსე, ტ. 3, გვ. 301, თბ., 1978
* ''ბგაჟბა ხ.,'' ქსე, ტ. 3, გვ. 301, თბ., 1978


==რესურსები ინტერნეტში==
== რესურსები ინტერნეტში ==

* [http://burusi.wordpress.com/literature/dmitry-gulia-2/ დიმიტრი გულია – Dmitry Gulia]
* [http://burusi.wordpress.com/literature/dmitry-gulia-2/ დიმიტრი გულია – Dmitry Gulia]
{{ესკიზი-ბიოგრაფია}}


{{DEFAULTSORT:გულია, დიმიტრი}}
{{DEFAULTSORT:გულია, დიმიტრი}}
ხაზი 21: ხაზი 25:
[[კატეგორია:დაბადებული 1874]]
[[კატეგორია:დაბადებული 1874]]
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1960]]
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1960]]

{{ესკიზი-ბიოგრაფია}}


[[ab:Дырмит Гәлиа]]
[[ab:Дырмит Гәлиа]]

07:52, 19 ივლისი 2010-ის ვერსია

დიმიტრი იოსების ძე გულია (აფხ. Дырмит Иасыф-иҧа Гәлиа) (დ. 9 თებერვალი/21 თებერვალი, 1874, სოფ. უარჩა, ახლანდელი სოხუმის რაიონი – გ. 7 აპრილი, 1960, სოფ. აგუძერა, ახლანდელი გულრიფშის რაიონი), აფხაზი მწერალი. აფხაზური ლიტერატურის ფუძემდებელი, აფხაზეთის სახალხო პოეტი (1937). სსრკ IV-V მოწვევების უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი.

ბიოგრაფია

დაიბადა ღარიბი გლეხის ოჯახში. სწავლობდა გორის საოსტატო სემინარიაში. ერთხანს მასწავლებლობდა. 1924-1926 წლებში აფხაზურ ენას ასწავლიდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში. გულიამ დიდი ღვაწლი დასდო აფხაზურ კულტურას. მისი კულტურულ-საგანმანათლებლო და სამწერლო მოღვაწეობა ფართო და მრავალმხრივი იყო. 1892 წელს კ. მაჭავარიანთან ერთად რუსული გრაფიკის საფუძველზე შეადგინა აფხაზური ანბანი, მის ლექსთა პირველ კრებულებში (1912-1913) წარმოსახულია აფხაზი ხალხის სწრაფვა თავისუფალი ცხოვრებისაკენ, სიძულვილი მჩაგვრელებისადმი, პოეტის ოცნება უკეთეს მერმისზე. 1919-1920 წლებში გულია პირველი აფხაზური გაზეთის "აფსნის" რედაქტორი იყო. 1921 წელს ჩამოაყალიბა პირველი აფხაზური თეატრალური დასი.

1925 წელს გამოსცა „აფხაზეთის ისტორია“, რუსულ ენაზე. გვერდი ავლილია ქართული და უცხოური ისტორიული რეალობისთვის, წიგნი შექმნილია არსებული პოლიტიკური მდგომარეობიდან გამომდინარე, სჭარბობს აფსუურ-ადიღეური კადრების საბჭოთა ხელისუფლებაში მოსვლით შეგულიანებული კაცის შეხედულებები და ჰიპოთეზები. აყალბებს არსებულ რეალობას, აფხაზეთის ისტორიას მიჯნავს ქართულისაგან. მეოცე საუკუნის 20-იანი წლები შესანიშნავი პერიოდი იყო მზაკვრული გეgმების განსახორციელებლად. აფხაზეთი იმ პერიოდშჲ არ იყო შესწავლილი არც არქეოლოგიურად, არც ეთნოგრაფიულად, არ არსებობდა ლინგვისტური და ფოლკლორული მასალა. გულია აფხაზეთის ისტორიას ძველ აღმოსავლეთს უკავშირებს.

1951 წელს, დიმიტრი გულიამ გამოსცა პატარა ბროშურა სათაურით „ჩემი წიგნის – „აფხაზეთის ისტორიის“ – თაობაზე“, რომელშიც განმარტავს, რომ 1925 წელს მან რიგი ისტორიული ფაქტები „ვერ გაითვალისწინა“, რის გამოც წიგნი არასრული გამოვიდა და მან სხვა მკვლევარებიც შეცდომაში შეიყვანა.

ლიტერატურა

  • გუბლია გ., დიმიტრი გულია. შემოქმედებითი გზა, თბ., 1974;
  • Бгажба Х. С., Зелинский К. Л., Дмитрий Гулиа, Сух., 1965;
  • Гулиа Г. Д., Дмитрий Гулиа. Повесть о моем отце, 2 изд., М., 1965;
  • ბგაჟბა ხ., ქსე, ტ. 3, გვ. 301, თბ., 1978

რესურსები ინტერნეტში