პედრო ანტონიო დე ალარკონი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
პედრო ანტონიო დე ალარკონი
ესპ. Pedro Antonio de Alarcón
დაბადების თარიღი 10 მარტი, 1833(1833-03-10)[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14]
დაბადების ადგილი გუადისი[15] [3]
გარდაცვალების თარიღი 19 ივლისი, 1891(1891-07-19)[4] [16] (58 წლის)
გარდაცვალების ადგილი მადრიდი[15] [4]
დასაფლავებულია სან-ხუსტოს სასაფლაო
ფსევდონიმი Pedro Antonio de Alarcón და Pedro A. de Alarcón
საქმიანობა პოეტი, მწერალი[4] [17] , ჟურნალისტი[4] , პოლიტიკოსი[4] , დრამატურგი და დიპლომატი
მოქალაქეობა ესპანეთი
ალმა-მატერი გრანადის უნივერსიტეტი[4]
ჟანრი რომანი და თეატრი
პარტნიორ(ებ)ი Enriqueta Lozano
ხელმოწერა

პედრო ანტონიო დე ალარკონი (ესპ. Pedro Antonio de Alarcón; დ. 10 მარტი, 1833 , გუადიქსი, გრანადის პროვინცია— გ. 19 ივლისი, 1891, მადრიდი) — ესპანელი მწერალი და იუმორისტი. „სამკუთხა ქუდის“ ავტორი.

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ალარკონი დაიბადა გაუდიქსში, გრანადის პროვინციაში. იყო ე. წ. მეოთხე რევოლუციის მონაწილე (1854), იბრძოდა გრანადის ბარიკადებზე. შემდეგში რევოლუციურ მოძრაობას ჩამოშორდა და გახდა მონარქისტი. ლიტერატურული მოღვაწეობა რომანტიკული ხასიათის ლექსებით დაიწყო. ალარკონის ყველაზე მნიშვნელოვანი ნაწარმოებია რომანის სამი კრებული: „ნაციონალური ისტორიკოსი“ (1881), „დაუჯერებელი მოთხრობები“ (1882) და „საფრფიალო მოთხრობები“ (1883).

ალარკონის ერთ-ერთი საუკეთესო რომანის „სამკუთხა ქუდი“ (1874). მწერალი ხატავს XIX საუკუნის ესპანეთის იუმორით აღსავსე მართალ სურათებს, სადაც დაბალი წრის პატიოსანი ხალხი იმარჯვებს ამპარტავან არისტოკრატებზე. ალარკონი ამ რომანში აგრძელებს ესპანური ლიტერატურის კლასიკური პერიოდის დემოკრატიულ ტრადიციებს. უკანასკნელ ხანს დაწერილ რომანებში: „სკანდალი“ (1875), „პატარა ბურთი“ (1880) და „მეძავი ქალი“ (1882) ქადაგებს კათოლიკურ იდეებს და გამოდის ყოველგვარი თავისუფლებისა და ლიბერალიზმის წინააღმდეგ.

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. ↑ Bibliothèque nationale de France BnF authorities: პლატფორმა ღია მონაცემები — 2011.
  2. ↑ Аларкон, Педро Антонио // Энциклопедический словарь / под ред. И. Е. Андреевский — СПб: Брокгауз — Ефрон, 1890. — Т. I. — С. 354–355.
  3. ↑ 3.0 3.1 Штейн А. Л. Аларкон // Краткая литературная энциклопедия — Москва: Советская энциклопедия, 1962. — Т. 1.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 4.6 Roux P. d. Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays — 2 — Éditions Robert Laffont, 1994. — Vol. 1. — P. 39. — ISBN 978-2-221-06888-5
  5. ↑ SNAC — 2010.
  6. ↑ Encyclopædia Britannica
  7. ↑ IMSLP — 2006.
  8. ↑ Internet Speculative Fiction Database — 1995.
  9. ↑ NooSFere — 1999.
  10. ↑ Diccionario biográfico español — Real Academia de la Historia, 2011.
  11. ↑ filmportal.de — 2005.
  12. ↑ ბროკჰაუზის ენციკლოპედია
  13. ↑ Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.
  14. ↑ Proleksis enciklopedija, Opća i nacionalna enciklopedija — 2009.
  15. ↑ 15.0 15.1 Deutsche Nationalbibliothek Record #118869302 // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
  16. ↑ Instituto Cervantes — 1991.
  17. ↑ Library of the World's Best Literature / C. D. Warner — 1897.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=პედრო_ანტონიო_დე_ალარკონი&oldid=3818621“-დან